Book of Common Prayer

⁹ Понекогаш ми се чини дека нас апостолите Бог не поставил последни, како осуденици на смрт, јавно изложени на приказ пред целиот свет - и пред ангелите и пред луѓето!

¹⁰ Нас не сметаат за глупави, поради посветеноста спрема Христос, а вас верата во Христос ве направи мудри. Ние сме слаби и понижени, а вие сте моќни и почитувани. ¹¹ Се до овој миг ние сме и гладни и жедни, во партали, тепани, без постојано место на живеење. ¹² Работиме до изнемоштеност и се издржуваме од трудот на сопствените раце. Луѓето не навредуваат, а ние ги благословуваме. Не прогонуваат, а ние трпеливо поднесуваме. ¹³ Не напаѓаат, а ние одговараме со љубезни зборови. Се однесуваат спрема нас како да сме отпадок, како смет исфрлен од сите, се до денешен ден.

¹⁴ Не ви го пишувам ова за да ве посрамам, туку да ве посоветувам како мои мили деца. ¹⁵ Дури и да имате десет илјади учители што ќе ве поучуваат за Христос, имате само еден духовен татко. Јас ви ја донесов Радосната вест за Исус Христос и така станав ваш духовен татко. ¹⁶ Затоа ве молам да го следите мојот пример.

Силната вера на една жена Хананејка

(Мк. 7:24-30) ²¹ Заминувајќи од Галилеја, Исус се повлече на север, во пределот на градовите Тир и Сидон. ²² Една жена, Хананејка, која живееше таму, дојде кај Него и наеднаш извика: „Имај милост спрема мене, Господе, Сине Давидов! Ќерка ми ја измачуваат демонски духови!“ ²³ Но Исус воопшто не и одговори. Тогаш Му пријдоа Неговите ученици и Го молеа: „Исполни и ја молбата, да не вика по нас!“ ²⁴ Но Исус им одговори: „Јас Сум пратен само кај Израелскиот народ, кај Божјите загубени овци“ ²⁵ А жената Му пријде и паѓајќи ничкум пред Него, Му рече: „Господе, помогни ми!“ ²⁶ Но Исус и одговори: „Не е право да се одземе лебот од децата и да им се фрли на кучињата!“ ²⁷ Тогаш, таа одговори: „Така е, Господине; но и кучињата јадат од трошките што паѓаат од трпезата на нивните господари!“ ²⁸ На ова, Исус и одговори: „Голема вера имаш ти, жено! Нека ти се исполни желбата!“ Во истиот миг нејзината ќерка беше исцелена.