Book of Common Prayer
Павле зборува пред толпата
37 Пред да влезат во воената тврдина, Павле му рече на полковникот: „Ако ми дозволите, јас би сакал да ви кажам нешто.“
„Зар ти знаеш грчки?“ - му одговори полковникот изненадено. 38 „Значи ти не си оној Египќанец што пред извесно време крена бунт и поведе во пустината четири илјади убијци!“
39 Павле му одговори: „Јас сум Евреин од познатиот град Тарс во покраината Киликија. Сакам да ве замолам да ми дозволите да им се обратам на луѓето.“ 40 Полковникот му дозволи и Павле застана на скалите. Им мавна со раката да молкнат. Кога настана длабока тишина, тој им се обрати на нивниот, арамејски јазик:
22 „Браќа и татковци! Ислушајте ја мојата одбрана што сега ќе ја изнесам пред вас.“ 2 Кога слушнаа дека им се обраќа на нивниот, арамејски јазик, уште повеќе стивнаа, а Павле продолжи: 3 „Јас сум Евреин. Роден сум во Тарс, град во покраината Киликија, но пораснав и се школував овде, во Ерусалим. Учител ми беше познатиот Гамалиел. Крај неговите нозе научив строго да се придржувам кон правилата и обичаите на нашите предци. Станав ревносен за Бог, исто како што сте и вие денес. 4 Ги прогонував христијаните[a] до смрт. Ги врзував и ги носев в затвор, без разлика дали беа мажи или жени. 5 Ова можат да го потврдат Првосвештеникот и сите старешини. Од нив добив писма за нашите браќа Евреи во Дамаск, со кои ме овластија да одам во Дамаск и да ги апсам тамошните христијани, а потоа, оковани во пранги да ги доведам во Ерусалим за да бидат казнети.
Павле раскажува за своето обраќање
6 Додека се приближував до Дамаск, некаде околу пладне, околу мене ненадејно блесна силна светлина од небото. 7 Паднав наземи ничкум и чув глас како ми се обраќа: ,Савле, Савле, зошто Ме прогонуваш!?‘
8 ,Кој сте Вие, Господине?‘ - прашав јас.
,Јас сум Исус од Назарет - Оној што Го прогонуваш!‘
9 И оние што беа со мене ја виделе светлината, но гласот што ми проговори не го чуле.
10 Тогаш реков: ,Кажи ми што да правам, Господе?‘
,Стани, оди во Дамаск и таму ќе ти биде кажано се што треба да правиш!‘ - ми одговори Господ. 11 Потоа оние што беа со мене ме водеа до Дамаск, зашто јас бев заслепен од силната светлина и воопшто не можев да гледам.
12 Во Дамаск имаше еден човек по име Ананија[b]. Тој беше побожен човек што се придржуваше до Божјиот Закон и уживаше голем углед кај сите Евреи од тој крај. 13 Тој дојде кај мене, ми пристапи и ми рече: ,Брате Савле, нека ти се врати видот!‘ Истиот миг видот ми се врати и можев да го видам Ананија.
14 Потоа тој ми рече: ,Богот на нашите прадедовци те одбра да се запознаеш со Неговата намера, да го видиш Праведникот и да го слушнеш повикот од Неговата уста. 15 Отсега ти ќе им проповедаш за Него на сите луѓе, ќе им кажуваш за она што си го видел и слушнал. 16 Што чекаш сега? Стани, крсти се и повикај Го Господ да ти ги измие гревовите!‘
Исус ги назначува Своите дванаесет апостоли
(Матеј 10:1-4; Марко 3:13-19) 12 Во тоа време Исус отиде на блиската гора да се моли. Цела ноќ Му се молеше на Бог. 13 На разденување ги повика кај Себе сите Свои ученици, одбра дванаесет од нив и ги наименува за Свои апостоли[a]. 14 Тоа се: Симон, кого Тој го нарече Петар, и неговиот брат Андреј; Јаков и Јован; Филип и Бартоломеј; 15 Матеј и Тома; Јаков Алфеев и Симон, наречен ,Патриот[b]‘, 16 Јуда - братот на Јаков и Јуда Искариот, кој подоцна стана предавник.
17 На слегување од гората, Исус и Неговите ученици застанаа на една висорамнина. Присутни беа голем број Негови ученици, и многуброен народ од цела Јудеја, од Ерусалим, па дури и од северните приморски предели околу градовите Тир и Сидон, 18 кои беа дошле да Го слушаат и да бидат исцелени од своите болести. Исус исцелуваше и луѓе кои страдаа од демонски духови. 19 Сиот народ настојуваше да Го допре Исуса, зашто од Него излегуваше сила која ги исцелуваше сите.
Говорот за блаженствата
(Матеј 5:1-12) 20 Со поглед насочен кон Своите ученици, Исус рече:
„Благословени сте вие што сте сиромашни[c], зашто вам ви припаѓа Божјото царство!
21 Благословени сте вие што сте гладни[d] сега, зашто вие ќе се наситите!
Благословени сте вие што сега плачете, зашто ќе дојде време кога вие ќе се смеете!
22 Благословени сте кога луѓето ќе ве мразат, ќе ве отфрлат, ќе ве навредуваат и ќе ви извадат лошо име, поради тоа што сте следбеници на Синот Човечки[e]. 23 Радувајте се кога ќе ви се случува тоа и бидете весели, зашто голема награда ве очекува на небото! Нивните предци им го правеа тоа на пророците.
24 Но тешко вам кои сега сте богати -
вашата утеха е само на овој свет!
25 Тешко вам кои сега сте сити -
вие ќе гладувате!
Тешко вам кои сега се смеете -
вие ќе тагувате и ќе плачете!
26 Тешко вам кои толпите ве фалат -
така и нивните предци ги фалеа лажните пророци!“
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest