Book of Common Prayer

¹¹ Bóg też przez ręce Pawła w niezwykły sposób okazywał swoją moc. ¹² Było nawet tak, że wkładano na chorych chustki lub przepaski, które dotknęły jego ciała. To wystarczało, aby ustępowały choroby, a złe duchy wychodziły.

¹³ Niektórzy wędrowni egzorcyści żydowscy również próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad ludźmi opanowanymi przez złe duchy. Mawiali: Zaklinam was przez Jezusa, którego głosi Paweł. ¹⁴ Tak czyniło siedmiu synów niejakiego Skewasa, arcykapłana żydowskiego. ¹⁵ Jednego razu zły duch odpowiedział: Jezusa znam i wiem, kim jest Paweł, lecz wy kim jesteście? ¹⁶ Następnie człowiek, w którym był zły duch, rzucił się na nich, pokonał obu^[a] i pobił ich tak, że nadzy i poranieni uciekli z tego domu.

¹⁷ Dowiedzieli się o tym wszyscy Żydzi i Grecy mieszkający w Efezie, padł na nich strach i zaczęto wywyższać imię Pana Jezusa. ¹⁸ Wielu też tych, którzy uwierzyli, przychodziło, wyznawało i ujawniało swoje praktyki. ¹⁹ Pokaźna liczba osób, które zajmowały się magią, poznosiła księgi i publicznie je paliła. Po podliczeniu wartości tych ksiąg okazało się, że wynosiła ona pięćdziesiąt tysięcy srebrnych denarów.^{[b] 20} W taki właśnie sposób, stosownie do potęgi Pana, Słowo krzewiło się i umacniało.

Jezus wzgardzony w Nazarecie

¹⁴ Potem Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozniosła się szeroko po okolicy. ¹⁵ On zaś, chwalony przez wszystkich, nauczał w miejscowych synagogach.

¹⁶ Tak też przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu, zgodnie ze swoim zwyczajem, wszedł do synagogi i zgłosił się do czytania. ¹⁷ Podano Mu zwój z proroctwem Izajasza, On zaś rozwinął zwój i odnalazł miejsce, gdzie było napisane:

²⁰ Po przeczytaniu zwinął zwój, oddał go słudze i usiadł, a wszyscy obecni w synagodze skierowali na Niego wzrok. ²¹ Wtedy zaczął do nich mówić: Dziś jesteście świadkami spełniania się słów tego proroctwa.

²² Wszyscy zaś zgadzali się z Nim, podziwiali słowa łaski płynące z Jego ust, ale także mówili: Czy to nie jest syn Józefa?

²³ Właśnie pod ich adresem Jezus powiedział: Zapewne przytoczycie mi to przysłowie: Lekarzu, pokaż na sobie, że twój lek jest skuteczny. Dokonaj także tu, w swoim rodzinnym mieście, tego wszystkiego, co — jak słyszeliśmy — zdarzyło się w Kafarnaum. ²⁴ Zapewniam was — ciągnął dalej — żaden prorok nie spotyka się z życzliwym przyjęciem wśród swoich.

²⁵ Wysłuchajcie tej przykrej prawdy: Wiele było wdów w Izraelu za dni Eliasza, kiedy to przez trzy i pół roku panowała susza i wielki głód ogarnął całą ziemię, ²⁶ lecz do żadnej z nich nie został posłany Eliasz, tylko do owdowiałej kobiety — w Sarepcie Sydońskiej. ²⁷ Wielu też było trędowatych w Izraelu za proroka Elizeusza, a jednak żaden z nich nie został wyleczony, tylko Naaman — Syryjczyk.

²⁸ Na te słowa gniew wezbrał we wszystkich zgromadzonych w synagodze. ²⁹ Zerwali się, wypchnęli Jezusa z miasta i zawlekli aż na krawędź góry, na której leżało ich miasto. Chcieli Go strącić w dół, ³⁰ On jednak przeszedł ich środkiem i oddalił się.