Book of Common Prayer
12 Тогаш сите што беа собрани замолкнаа и ги слушаа Барнаба и Павле како раскажуваат за многубројните видливи докази и чуда што Бог ги направи преку нив меѓу нееврејските народи.
13 По нив проговори Јаков: „Луѓе, браќа, слушнете што ќе ви кажам! 14 Симон Петар ви објасни како самиот Бог најнапред се погрижи да придобие Свои луѓе и од другите, нееврејски народи. 15 Тоа е во согласност со претскажувањата на пророците, кои ги запишале Божјите зборови:
16 ,Подоцна ќе се вратам
и ќе го обновам паднатиот шатор[a] на Давид,
урнатините ќе ги поправам
17 така што остатокот од човештвото,
меѓу кои се и сите нееврејски народи
кои Јас сум ги повикал да бидат Мои,
ќе можат да Го најдат Господа.‘
Вака рече Господ,
18 Кој уште пред векови ни ги објави овие нешта[b].
19 Затоа јас сметам дека не треба да им отежнуваме на луѓето од нееврејско потекло кои решиле да се свртат кон Бог. 20 Да им напишеме само да не јадат месо што е принесено како жртва на идоли, да се пазат од блуд, да не јадат задавени животни и да не консумираат крв. 21 Зашто овие закони од Мојсеј се проповедаат секоја сабота по еврејските синагоги во сите градови.“
30 (Исус се уште не беше влегол во селото, туку беше на местото каде што Марта Го пресретна.) 31 Кога Евреите што беа со неа во куќата за да ја утешуваат видоа како Марија бргу стана и замина, тргнаа по неа. Претпоставуваа дека таа оди на гробот на својот брат Лазар за да плаче.
32 Кога Марија дојде до местото каде што беше Исус и кога Го виде, клекна пред Неговите нозе и Му рече: „Господе, да беше Ти овде мојот брат немаше да умре!“
33 Кога виде Исус како плачат Марија и Евреите што беа со неа длабоко се натажи и се потресе. 34 „Каде го погребавте?“ - запраша Тој. „Господе“, - Му рекоа тие - „дојди да видиш.“
35 Исус заплака.
36 Тогаш присутните Евреи говореа: „Види колку го сакал својот пријател Лазар!“
37 Некои, пак, од нив рекоа: „Зарем Овој Човек што му ги отвори очите на слепиот не можеше[a] да ја спречи смртта на Лазар!?“
Оживувањето на Лазар
38 Пак длабоко трогнат, Исус дојде до гробот. Тоа беше една пештера[b] чиј влез беше затворен со камен. 39 „Тргнете го каменот!“ - рече Исус. „Господе“, - Му рече Марта, сестрата на умрениот - „четири дена поминаа откако брат ми умре и телото веќе смрди!“
40 Исус и одговори: „Нели ти реков дека, ако веруваш, ќе ја видиш Божјата слава!?“
41 Тогаш луѓето го тргнаа каменот. Исус го подигна погледот кон небото и рече: „Татко, Ти благодарам што Ми ја услиши молитвата. 42 Јас знам дека Ти секогаш Ми одговараш на молитвите, но ова го реков заради народот што стои наоколу, за да поверуваат дека Јас сум Твој пратеник.“
43 Кога Исус ја заврши молитвата, извика: „Лазаре, излези надвор!“ 44 Умрениот излезе, завиткан[c] со повои околу нозете и рацете, а околу лицето му беше замотана шамија. „Одврзете го и пуштете го да оди!“ - им рече Исус.
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest