Book of Common Prayer

²⁶ Drodzy bracia, synowie rodu Abrahama, oraz ci wśród nas, którzy czcicie Boga, nam zostało posłane słowo o tym zbawieniu. ²⁷ Mieszkańcy Jerozolimy bowiem oraz ich przełożeni nie rozpoznali Go. Skazując Go jednak, wypełnili zapowiedzi proroków czytane w każdy szabat. ²⁸ Choć nie mogli w żaden sposób uzasadnić kary śmierci, zażądali od Piłata, aby wydał taki wyrok.

²⁹ A gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża^[a] i złożyli w grobowcu. ³⁰ Ale Bóg wzbudził Go z martwych. ³¹ Potem, przez wiele dni, widywali Go ci, którzy przyszli z Nim z Galilei do Jerozolimy. Oni są teraz Jego świadkami wobec ludu.

³² I my ogłaszamy wam dobrą nowinę o obietnicy złożonej ojcom, ³³ że Bóg wypełnił ją względem ich dzieci przez wzbudzenie nam Jezusa, jak o tym czytamy w Psalmie drugim:

³⁴ A to, że Go wzbudził z martwych, aby już nie podlegał skażeniu, wynika z tej zapowiedzi: Dotrzymam wobec was niezawodnych obietnic złożonych Dawidowi. ³⁵ W innym zaś miejscu czytamy: Nie dopuścisz, aby Twój Święty został dotknięty skażeniem. ³⁶ Dawid, gdy względem swego pokolenia spełnił służbę zgodną z Bożym planem, zasnął, został przyłączony do swych ojców — i oglądał skażenie. ³⁷ Ten natomiast, którego Bóg wzbudził z martwych, nie oglądał skażenia.

³⁸ Niech wam zatem będzie wiadomo, drodzy bracia, że właśnie przez Tego zwiastowane jest wam przebaczenie grzechów — ³⁹ i to wszystkich, nawet tych, za które nie ma usprawiedliwienia w Prawie Mojżesza. W Nim każdy, kto wierzy, dostępuje usprawiedliwienia. ⁴⁰ Uważajcie więc, by nie spełniło się na was to, co zapowiedzieli prorocy:

⁴² A gdy wychodzili, zapraszano ich, aby w następny szabat dalej mówili o tych sprawach. ⁴³ Ponadto po opuszczeniu synagogi wielu Żydów oraz pobożnych prozelitów poszło za Pawłem i Barnabą, którzy rozmawiali z nimi i przekonywali ich, aby trwali w Bożej łasce.

Jezus dobrym pasterzem

10 Ręczę i zapewniam, kto do zagrody dla owiec nie wchodzi przez bramę, lecz wdziera się w inny sposób, ten jest złodziejem i bandytą. ² Ale kto wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. ³ Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu. Woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. ⁴ A gdy wypuści wszystkie swoje owce, idzie przed nimi, one zaś idą za nim, bo znają jego głos. ⁵ Za obcym jednak nie pójdą, raczej uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych.

⁶ Jezus opowiedział im tę przypowieść, lecz oni nie pojęli jej znaczenia. ⁷ Wówczas Jezus zwrócił się do nich ponownie: Ręczę i zapewniam: Ja jestem bramą dla owiec. ⁸ Wszyscy, ilu ich przyszło przede Mną, to złodzieje i bandyci, lecz owce ich nie posłuchały. ⁹ Ja jestem bramą. Jeśli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony, a gdy wejdzie i wyjdzie, znajdzie sobie pastwisko. ¹⁰ Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby owce miały życie i to życie w całej pełni.

¹¹ Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje za owce własne życie. ¹² Najemnik, który nie jest pasterzem ani właścicielem owiec, gdy widzi, że zbliża się wilk, porzuca owce i ucieka, wilk zaś porywa je i rozpędza. ¹³ Najemnik zachowuje się tak, dlatego że jest tylko najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

¹⁴ Ja jestem dobrym pasterzem. Znam moje owce. One też Mnie znają, ¹⁵ podobnie jak Ojciec zna Mnie, a Ja znam mego Ojca. I za owce oddaję własne życie. ¹⁶ Mam też inne owce, nie należące do tej zagrody. Te również muszę sprowadzić. Będą one słuchać mojego głosu i powstanie jedno stado i jeden pasterz.

¹⁷ Ojciec dlatego Mnie miłuje, że Ja oddaję swoje życie, by następnie je odzyskać. ¹⁸ Nikt nie odbiera mi życia. Oddaję je z własnej woli. Mam prawo je oddać i mam prawo je odzyskać. Takie polecenie otrzymałem od mojego Ojca.