Book of Common Prayer

Христијански комуни

³² Сите што поверуваа беа толку сплотени и еднодушни, што никој од нив не зборуваше за својот имот како за лична сопственост, туку се им беше заедничко. ³³ Апостолите со голема смелост сведочеа за воскресението на Господ Исус, и Бог спрема сите нив беше многу благонаклонет. ³⁴ Меѓу нив немаше сиромаси, зашто оние што имаа ниви и куќи ги продаваа и парите од продаденото ³⁵ им ги даваа^[a] на апостолите, а тие на секого му делеа според неговите потреби.

³⁶ На пример, Јосиф, кого апостолите го нарекоа Барнаба, односно ‚Утешител‘^[b] кој беше од племето на Левиј, а родум од Кипар, ³⁷ имаше нива, и откако ја продаде, ги донесе парите и им ги предаде на апостолите.

Казната над Ананиј и Шапира поради лажење

5 А еден друг човек, по име Ананиј, во договор со својата жена Шапира^[c] исто така продаде една од своите ниви ² но само дел од парите им донесе на апостолите, тврдејќи дека тоа се сите пари. За сето ова знаеше и неговата жена.

³ Тогаш Петар му рече: „Ананиј, зошто дозволи Сатаната да ти го исполни срцето, да Го излажеш Светиот Дух и да прикриеш дел од парите што ги доби за нивата? ⁴ Нивата беше твоја. Твоја работа беше дали ќе ја продадеш или не. И кога ја продаде, парите беа твои. Зошто се реши на измама? Ти се обиде да Го измамиш Бога, а не луѓето!“

⁵ Кога Ананиј ги слушна овие зборови, падна и умре! Сите што слушнаа за ова многу се исплашија. ⁶ Неколку момчиња станаа, го завиткаа во платно, го изнесоа и го погребаа.

⁷ По околу три часа, дојде неговата жена и влезе, не знаејќи што се случи. ⁸ Петар ја праша: „Кажи ми, за толку пари ли беше продадена нивата?“

„Да, за толку“ - рече таа.

⁹ Петар и рече: „Зошто се договоривте да го ставате на проверка Духот Господов? Еве ги пред врата момчињата што отидоа да го погребат твојот маж, па и тебе мртва ќе те изнесат!“ ¹⁰ И таа веднаш падна пред неговите нозе и умре. Кога влегоа момчињата, ја најдоа и неа мртва, па ја изнесоа и ја погребаа крај нејзиниот маж.

¹¹ Голем страв ја зафати целата црква и сите што слушнаа за ова.

Злоупотребата на Храмот

(Матеј 21:12-13; Марко 11:15-17; Лука 19:45-46)¹³ Наближуваше еврејскиот празник Пасха па Исус се искачи^[a] во Ерусалим. ¹⁴ Таму, пред храмот, Тој затекна продавачи на говеда, овци и гулаби, и менувачи на пари.

¹⁵ Откако си направи камшик од јаже, ги избрка сите надвор, заедно со овците и говедата, а на менувачите им ги истури парите и им ги испреврте масите. ¹⁶ На продавачите на гулаби им рече: „Изнесете ги одовде! Престанете да го претворате Домот на Мојот Татко во пазариште^[b]!“

¹⁷ Неговите ученици се сетија дека во Светото Писмо пишува: „Ревноста кон Божјиот Дом Ме изеде^[c]!“

¹⁸ По тој повод, еврејските верски водачи Му се обратија со прашањето: „Со каков чудотворен знак ќе ни докажеш дека имаш овластување да го правиш ова?“

¹⁹ Исус им одговори: „Разурнете го овој храм и Јас за три дена ќе го подигнам!“

²⁰ Тогаш еврејските водачи Му рекоа: „Овој храм бил граден четириесет и шест години, а Ти би го подигнал за три дена!?“ ²¹ Но, Тој им зборуваше за Своето тело како храм. ²² Затоа, кога воскресна од мртвите, Неговите ученици си спомнаа на тоа што го рече, па поверуваа во Светото Писмо и во зборовите на Исус.

Исус ја познава природата на човекот

²³ Додека Исус беше во Ерусалим, за време на празникот Пасха, многумина поверуваа дека Тој е Месијата, гледајќи ги чудата што ги правеше. ²⁴ Самиот Исус, пак, не им се доверуваше, затоа што Тој ги познаваше сите. ²⁵ Немаше потреба некој да му кажува за луѓето, зашто Тој знаеше што се крие во нивните срца.