Book of Common Prayer

Pozdrowienia

16 Polecam wam Febe, naszą siostrę, która jest opiekunką^[a] w kościele w Kenchrach. ² Przyjmijcie ją w Panu, w sposób godny świętych. Wspomóżcie ją też, jeśliby czegoś od was potrzebowała, bo i ona była wsparciem dla wielu — również i dla mnie samego.

³ Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, moich współpracowników w Chrystusie Jezusie, ⁴ którzy za moje życie nadstawili własnego karku. Jestem im wdzięczny nie tylko ja, ale także wszystkie kościoły pogańskie. ⁵ Przekażcie też pozdrowienia kościołowi, który gromadzi się w ich domu.

Pozdrówcie mojego ukochanego Epenetosa, który jest pierwszym plonem dla Chrystusa z Azji. ⁶ Pozdrówcie Marię, która się dla was wiele napracowała. ⁷ Pozdrówcie Andronikosa i Junię, moich rodaków oraz współwięźniów, których znają i cenią apostołowie, a którzy wcześniej niż ja narodzili się w Chrystusie. ⁸ Pozdrówcie Ampliatosa, mojego ukochanego w Panu. ⁹ Pozdrówcie Urbanusa, naszego współpracownika w Chrystusie, oraz Stachysa, mojego ukochanego.

¹⁰ Pozdrówcie Apellesa, wypróbowanego w Chrystusie. Pozdrówcie ludzi z domu Arystobulosa. ¹¹ Pozdrówcie Herodiona, mojego rodaka. Pozdrówcie ludzi z domu Narcyza — tych, którzy są w Panu. ¹² Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które trudzą się w Panu. Pozdrówcie ukochaną Persis, która wiele się w Nim napracowała. ¹³ Pozdrówcie Rufusa, powołanego w Panu, oraz matkę — jego i moją.

¹⁴ Pozdrówcie Asynkrytosa, Flegona, Hermesa, Patrobasa, Hermasa oraz braci z ich kręgu. ¹⁵ Pozdrówcie Filologosa i Julię, Nereusza i jego siostrę, Olimpasa i wszystkich świętych z ich otoczenia. ¹⁶ Pozdrówcie jedni drugich świętym pocałunkiem. Pozdrawiają was też wszystkie kościoły Chrystusa.

²⁴ Gdy Piłat spostrzegł, że nie udaje mu się nic osiągnąć, przeciwnie, zamieszanie staje się coraz większe, wziął wodę, umył wobec tłumu ręce i oświadczył: Nie jestem winien tej krwi. To wasza sprawa.

²⁵ A cały lud odpowiedział: Krew Jego na nas i na nasze dzieci!

²⁶ Wtedy uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

Szyderstwa żołnierzy

²⁷ Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa do pretorium. Tam zgromadzili wokół Niego całą kohortę.^{[a] 28} Rozebrali Go i narzucili na Niego szkarłatną pelerynę. ²⁹ Wbili Mu też na głowę splecioną z cierni koronę, a do prawej ręki wcisnęli kawałek trzciny. Następnie klękali przed Nim i drwili: Witaj, królu Żydów! ³⁰ Pluli przy tym na Niego i bili trzciną po głowie. ³¹ Gdy już mieli dość wyśmiewania, zdjęli z Niego pelerynę, ubrali w Jego własne szaty i odprowadzili na ukrzyżowanie.

Ukrzyżowanie Jezusa