Book of Common Prayer

Да го следиме Христовиот пример

15 Ние што имаме посилна вера треба да ја поднесуваме слабоста на оние со послаба вера, а не да си угодуваме самите на себе. ² Секој од нас треба да им угодува на христијаните што се околу него, за нивно добро, за да ги изградува. ³ Ни Христос не си угодуваше Себеси, туку, како што е напишано:

„Навредите што беа наменети за Тебе,

паднаа врз Мене^[a].“

⁴ Се што во минатото е напишано во Светото Писмо, напишано е за ние да се поучиме, да оцврснеме, да се охрабриме и да не губиме надеж.

⁵ А Бог, Кој е изворот на нашата стрпливост и утеха, нека ви даде слога меѓу вас и секој да го следи примерот на Исус Христос, ⁶ па сите заедно и сложно да Го прославувате Бога, Таткото на нашиот Господ Исус Христос.

⁷ Прифаќајте се еден со друг, како што Христос ве прифати вас. Со тоа Бог ќе биде прославен. ⁸ Сакам да знаете дека Христос им стана слуга на Евреите за да го исполни ветувањето што Бог им го беше дал на нивните предци, ⁹ а исто така и сите други народи да Го прославуваат Бога заради Неговата милост, како што е напишано во Светото Писмо:

„Затоа ќе Ти донесам слава меѓу нееврејските народи,

ќе Му пеам славопои на Твоето име^[b]!“

¹⁰ И на друго место вели:

„Радувајте се и вие што не сте Евреи,

заедно со Божјиот народ, Евреите^[c]!“

¹¹ И повторно:

„Славете Го Господа сите народи,

Него нека Го слават сите луѓе^[d]!“

¹² А Исаија вели:

„Ќе се појави потомок на Давид^[e],

ќе им стане владетел на нееврејските народи,

кои својата надеж во Него ќе ја положат^[f]!“

¹³ Сега Бог, изворот на надежта, нека ве исполни со радост и со мир заради вашата вера во Христос, а вашата надеж нека продолжи силно да расте и да се поткрепува од силата на Светиот Дух.

Петар се откажува од Исус

(Мк. 14:66-72; Лк. 56-62; Јвн. 18:15-18; 25-27) ⁶⁹ За тоа време Петар седеше надвор, во дворот. Една слугинка му пријде и му рече: „И ти беше со Галилеецот Исус!“ ⁷⁰ Но тој пред сите одрекуваше, велејќи: „Не е точно тоа што го тврдиш!“

⁷¹ Кога Петар се упати кон вратата, го виде уште една слугинка и им рече на оние што седеа таму: „И овој човек беше со Исус од Назарет!“ ⁷² Петар повторно одрече и дури се заколна, изјавувајќи: „Не го познавам тој човек!“

⁷³ Малку подоцна, некои од оние што стоеја таму се доближија до Петар и му рекоа: „Навистина, и ти си еден од нив! И говорот^[a] твој те издава!“ ⁷⁴ Но Петар почна да се колне и да ги уверува: „Јас не го познавам тој човек!“

Во тој момент запеа петел. ⁷⁵ Тогаш Петар се сети на Исусовите зборови: „Уште пред петлите да запеат, ти трипати ќе одречеш дека си Мој следбеник.“ Потоа излезе надвор и горко заплака.