Book of Common Prayer

Życie na co dzień w Chrystusie

12 Zachęcam was zatem, bracia, powołując się na miłosierdzie Boga, abyście oddali swe ciała na ofiarę —żywą, świętą i miłą Bogu — na dowód, że Mu służycie z pełnym przekonaniem.^{[a] 2} Nie podporządkowujcie się już więcej wzorcom tego wieku. Niech was przeobraża wasz nowy sposób myślenia, tak, byście potrafili rozpoznać, co jest wolą Bożą, co jest dobre, przyjemne i doskonałe.^[b]

³ Mówię bowiem każdemu z was, na mocy danej mi łaski, aby nie miał o sobie mniemania wyższego, niż należy. Niech każdy ocenia siebie rozsądnie, na miarę udzielonej mu przez Boga wiary. ⁴ Jedno ciało ma wiele członków. Nie wszystkie one spełniają to samo zadanie. ⁵ Podobnie my, w swej wielości, stanowimy w Chrystusie jedno ciało. Natomiast każdy z osobna jesteśmy dla siebie członkami.

⁶ Stosownie do udzielonej nam łaski mamy też różne jej dary: czy to prorokowania — do głoszenia na miarę wiary; ⁷ czy usługiwania — do służby z poświęceniem; czy to nauczania, po to, by pouczać; ⁸ czy też zachęcania, po to, by podnosić na duchu. Kto wspiera — to hojnie; kto przewodzi — to z zapałem; kto okazuje miłosierdzie — to z całego serca.

Narada starszyzny żydowskiej

26 Po skończeniu wszystkich tych mów Jezus powiedział do swoich uczniów: ² Wiecie, że za dwa dni jest Pascha. Właśnie wtedy Syn Człowieczy zostanie wydany na ukrzyżowanie.

³ W tym czasie arcykapłani oraz starsi ludu zebrali się na dziedzińcu arcykapłana Kajfasza. ⁴ Uradzili, żeby Jezusa podstępem schwytać i zabić. ⁵ Tylko nie w czasie świąt — zastrzegali — aby nie doszło do zamieszek wśród ludu.

Namaszczenie Jezusa

⁶ Gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, ⁷ podeszła do Niego pewna kobieta. Miała ze sobą alabastrowy flakonik pełen bardzo drogiego olejku i gdy Jezus odpoczywał przy stole, wylała Mu go na głowę.

⁸ Oburzyło to uczniów. Po co ta rozrzutność? — zarzucali. — ⁹ Można to było drogo sprzedać i rozdać pieniądze ubogim.

¹⁰ Jezus odniósł się do ich oburzenia: Dlaczego sprawiacie jej przykrość? Zrobiła to dla Mnie. To był piękny czyn. ¹¹ Ubodzy zawsze będą pośród was. Ja — nie zawsze. ¹² Ona natomiast, wylewając ten olejek na moje ciało, przygotowała je na mój pogrzeb. ¹³ Zapewniam was, gdziekolwiek na świecie będą głosić dobrą nowinę, opowiadać będą także o tym, co ona uczyniła — na jej pamiątkę.

Zdrada Judasza

¹⁴ Wtedy jeden z Dwunastu, Judasz Iskariot, udał się do arcykapłanów ¹⁵ i powiedział: Co mi dacie za to, że wam Go wydam? Oni zaś odważyli mu trzydzieści srebrników.^{[a] 16} Odtąd szukał on dogodnej chwili, aby wydać Jezusa.