Book of Common Prayer
19 Zapytasz zatem: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Bo czy ktoś kiedyś zdołał oprzeć się Jego woli?
20 O, człowieku! A kim ty jesteś, że podnosisz głos przeciw Bogu? Czy dzban pyta swego twórcę: Dlaczego nadałeś mi ten kształt? 21 Czy garncarz nie ma władzy nad gliną? Czy nie może z tej samej gliny zrobić naczynia do celów zaszczytnych i naczynia do pospolitych? 22 A co jeśli Bóg, chcąc ukazać swój gniew i objawić swą moc, z ogromną cierpliwością znosił naczynia gniewu przygotowane już do zniszczenia? 23 Co jeśli na tym tle chciał objawić potęgę swej chwały nad naczyniami zmiłowania, które wcześniej przygotował do chwały?
24 Właśnie jako takie naczynia powołał nas — nie tylko spośród Żydów, lecz także spośród pogan, 25 jak mówi u Ozeasza:
Nie mój lud nazwę moim ludem
i niekochaną — ukochaną.
26 Tam zaś, gdzie im powiedziano:
Nie jesteście moim ludem,
tam właśnie zostaną nazwani synami żywego Boga.
27 Izajasz z kolei woła w związku z Izraelem:
Choćby synów Izraela było tylu, co piasku nad morzem,
i tak tylko resztka dostąpi zbawienia —
28 Pan spełni to słowo na ziemi
całkowicie i bez zwłoki.
29 Ponadto Izajasz zapowiada:
Gdyby Pan Zastępów nie pozostawił nam nasienia,
stalibyśmy się jak Sodoma,
przypominalibyśmy Gomorę.
Niewiara Izraela
30 Co z tego wynika? To, że poganie, którzy nie zabiegali o sprawiedliwość, otrzymali ją, to jest sprawiedliwość opartą na wierze. 31 Izrael zaś, idący za Prawem, do sprawiedliwości przez Prawo nie doszedł. 32 Dlaczego? Dlatego, że nie upatrywał jej w wierze, lecz liczył — można rzec — na uczynki. Potknął się przy tym o kamień obrazy, 33 zgodnie z tym, jak napisano:
Oto kładę na Syjonie kamień obrazy i skałę skandalu.
Ten, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony.
Mowa o czasach końca
24 Gdy Jezus wyszedł ze świątyni i szedł drogą, zbliżyli się do Niego uczniowie, by Mu zwrócić uwagę na świątynną zabudowę. 2 Wtedy im powiedział: Widzicie to wszystko? Zapewniam was, nie zostanie tu kamień na kamieniu, którego by nie zwalono.
3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, uczniowie podeszli do Niego i na osobności zapytali: Powiedz nam, kiedy się to stanie oraz jaki będzie znak Twojego przyjścia i kresu tego wieku?
4 Jezus odpowiedział: Uważajcie, by was ktoś nie wprowadził w błąd. 5 Gdyż wielu przyjdzie w moim imieniu: Chrystus to ja — powiedzą — i wielu zwiodą. 6 Będziecie słyszeć o wojnach, dotrą do was wieści z pól bitwy, ale uważajcie: Nie dajcie się przestraszyć. Te rzeczy muszą się wydarzyć, lecz to jeszcze nie koniec. 7 Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, w różnych miejscach nastanie głód i wystąpią trzęsienia ziemi. 8 Ale to wszystko będzie dopiero początkiem bólów porodowych.
9 Wtedy zaczną was dręczyć, będą was zabijać; wszystkie narody was znienawidzą ze względu na moje imię. 10 Wówczas wielu się zrazi, będą na siebie nawzajem donosić i nawzajem się nienawidzić. 11 Pojawi się też wielu fałszywych proroków i wielu zwiodą. 12 Z powodu szerzącego się bezprawia miłość wielu oziębnie. 13 Lecz ten, kto wytrwa do końca, zostanie ocalony.[a] 14 Dobra nowina o Królestwie zostanie rozgłoszona po całym zamieszkałym świecie na świadectwo wszystkim narodom — i wtedy nadejdzie koniec.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny