Book of Common Prayer

Teraźniejsze cierpienia i nadchodząca chwała

¹⁸ Uważam przy tym, że teraźniejsze cierpienia nic nie znaczą w porównaniu z chwałą, która ma się nam objawić. ¹⁹ Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga. ²⁰ Gdyż stworzenie zostało poddane marności — nie z własnej woli, lecz z woli Tego, który je poddał — w nadziei, ²¹ że i samo stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia i wprowadzone w chwalebną wolność dzieci Boga. ²² Wiemy bowiem, że całe stworzenie aż do teraz wzdycha i znosi bóle rodzenia. ²³ A nie tylko ono. Podobnie my sami, którzy już mamy pierwszy owoc — Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. ²⁴ Z taką właśnie nadzieją zostaliśmy zbawieni. Nadzieja, której spełnienie się widzi, właściwie nie jest nadzieją. Bo kto żyje nadzieją na to, co już się spełniło? ²⁵ Ale jeśli spodziewamy się tego, czego jeszcze nie widać, to oczekujemy tego z całą wytrwałością.

Zagadka o zmartwychwstaniu

²³ Tego dnia podeszli do Niego saduceusze. Twierdzą oni, że nie ma zmartwychwstania. Rozpoczęli od takiego przykładu: ²⁴ Nauczycielu! Mojżesz powiedział, że jeśli ktoś umrze bezdzietnie, to brat ma poślubić jego żonę i wzbudzić potomstwo swojemu bratu. ²⁵ Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił żonę swojemu bratu. ²⁶ Podobnie było z drugim i trzecim — aż do siódmego. ²⁷ Po wszystkich zmarła też kobieta. ²⁸ Przy zmartwychwstaniu więc którego z tych siedmiu będzie żoną? Bo wszyscy ją mieli.

²⁹ Jezus im odpowiedział: Błądzicie, gdyż nie znacie Pism ani mocy Bożej. ³⁰ Po zmartwychwstaniu ludzie nie będą się żenić ani wychodzić za mąż, lecz będą jak aniołowie w niebie.

³¹ A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach: ³² Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych.

³³ A tłumy, słysząc te słowa, zdumiewały się Jego nauką.

Najważniejsze przykazanie

³⁴ Na wieść o tym, że Jezus zamknął usta saduceuszom, faryzeusze zebrali się razem. ³⁵ Jeden z nich, znawca Prawa, wystawił Jezusa na próbę: ³⁶ Nauczycielu — zapytał — które z przykazań Prawa uznałbyś za najważniejsze?

³⁷ A On mu odpowiedział: Masz kochać Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, z całej swojej duszy i każdą swoją myślą. ³⁸ To jest najważniejsze i pierwsze przykazanie. ³⁹ Drugie zaś, podobne temu, brzmi: Masz kochać swojego bliźniego tak, jak samego siebie. ⁴⁰ Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.