Book of Common Prayer

²⁵ Од еврејскиот обичај на обрежување има полза само ако се придржуваш кон Божјиот Закон. Ако го прекршуваш, твоето обрежување е безвредно. ²⁶ Затоа, ако необрезан човек се придржува кон Божјиот Закон, зарем нема да се смета за еднакво добар со обрежаните? ²⁷ Оние што телесно не се обрежани, а се придржуваат кон Божјиот Закон, ќе ве судат вас кои, иако го имате Божјиот Закон во пишана форма и сте обрежани, сепак го прекршувате.

²⁸ Зашто, да се биде вистински Евреин не се доволни само телесните податоци и телесното обрежување, туку ²⁹ вистински Евреин е оној чие срце му припаѓа на Бог, а вистинско обрежување е духовниот препород во срцето. Тоа е дело на Светиот Дух, а не на пишаниот Закон. Оној што доживеал таква промена, ќе бара пофалба од Бог, а не од луѓето.

Евреите потфрлија, но Бог останува верен

3 Тогаш, во што е предноста да се биде Евреин? Има ли обрежувањето некаква вредност? ² Предноста е голема, во секој поглед! Како прво, Светото Писмо^[a] им беше доверено на Евреите.

³ Навистина, некои од нив ја изневерија Божјата доверба, но дали тоа значи дека и на Бог не може да Му се верува? ⁴ Секако не! Дури и сите луѓе да испаднат лажливци, на Бог може да Му се верува, како што стои запишано во Светото Писмо:

„Ќе се покаже дека вистината ја зборуваш,

пред судот победа ќе извојуваш^[b].“

⁵ Има луѓе што велат: „Нашите гревови служат за да дојде до израз Божјата добрина, кога Тој ќе ни ги прости. Зарем тогаш не е неправедно Бог да не казнува?“ (Да, има луѓе што токму така зборуваат.) ⁶ Се разбира дека не е неправедно! Да е така, како би можел Бог да му суди на светот? ⁷ Можеби некој ќе рече: „Ако преку мојата лага уште повеќе доаѓа до израз Божјата вистина и се возвишува Неговата слава, зошто тогаш Бог да ме смета за грешник и да ме осудува?“ ⁸ Ако така размислувате, ќе испадне дека колку повеќе грешиме, толку е подобро! Се разбира дека не е така, иако некои луѓе ме клеветат дека јас така сум проповедал! Тие што така размислуваат, си ја заслужуваат казната што ќе ги снајде!

Принцип на неограничено простување

²¹ Тогаш Петар Му пристапи на Исус и Го праша: „Ако еден од моите браќа повеќепати ми згреши, колкупати треба да му простувам? Седум пати ли?“

²² А Исус му одговори: „Не седумпати, туку седумдесет пати по седум!

²³ Ќе ви објаснам преку една споредба. Небесното царство може да се спореди со цар којшто решил да си ги расчисти сметките со своите слуги на кои им позајмил од своите пари. ²⁴ Кога почна да проверува, му доведоа еден што му должеше десет илјади таланти^[a]. ²⁵ Бидејќи слугата не можеше да си го плати долгот, господарот нареди да биде продаден како роб заедно со жената и децата и со се што поседуваа, па така да си го наплати долгот. ²⁶ Тогаш слугата падна ничкум пред царот и почна да го моли: „Стрпи се со мене и ќе ти го исплатам целиот долг!“ ²⁷ На царот му падна жал и го пушти, отпишувајќи му го долгот.

²⁸ Но кога овој слуга излезе, сретна еден од своите другари кој му должеше сто денарии^[b], па го фати за гуша и почна да го дави, викајќи му: „Врати ми го долгот!“ ²⁹ Тогаш неговиот другар клекна и почна да го моли: „Стрпи се со мене и ќе ти го исплатам целиот долг!“ ³⁰ Но овој не сакаше, туку го фрли в затвор додека не му го врати долгот. ³¹ Кога другите слуги видоа што се случи, многу се огорчија, па отидоа кај царот и му го кажаа сето ова. ³² Тогаш царот го повика оној слуга и му рече: „Колку си лош! Кога ти ме молеше, јас ти го простив целиот долг. ³³ Не требаше ли да му се смилуваш на твојот другар како што јас ти се смилував!?“ ³⁴ Царот беше толку лут, што го фрли овој слуга в затвор, додека не му го врати целиот долг. ³⁵ Така ќе постапи со вас и Мојот небесен Татко, доколку од срце не си простувате едни на други.“