Book of Common Prayer

²⁸ Бидејќи тие одбија да го прифатат Бога во своите умови, Тој ги препушти на нивните изопачени умови, да прават непристојни работи. ²⁹ Се исполнија со секаков вид неправедност, лошотија, алчност, злоба, завист, убиства, раздор, измама, подмолност и озборувања. ³⁰ Клеветат, Го мразат Бога, дрски се, арогантни, фалбаџии, постојано измислуваат нови начини да направат некое зло. Непослушни се спрема родителите, ³¹ неразумни, ветеното не го исполнуваат, бездушни се и безмилосни. ³² Иако знаат дека според Божјиот праведен Закон сите што така постапуваат заслужуваат смрт, сепак, не само што си тераат по свое, туку ги поттикнуваат и другите така да прават.

Сите сме виновни пред Бог

2 Затоа, ниеден човек нема оправдување! Дури ни тој што ги осудува таквите постапки, зашто и самиот е виновен за нив. Тој што им пресудува на другите си пресудува и себеси! ² Знаеме дека Бог е справедлив и ќе ги казни сите што прават такви работи. ³ Немој да мислиш дека Бог ќе ги казни другите луѓе за нивните грешни постапки, а ти за слични постапки ќе ја избегнеш Божјата казна! ⁴ Не сфаќај ја погрешно Божјата прекумерна добрина, воздржливост и долгата трпеливост спрема тебе! Божјата добрина ти дава време за да се покаеш!

⁵ Ако останеш тврдоглав и не се покаеш, си собираш гнев против себе со кој Бог справедливо ќе те казни на Судниот ден, ⁶ кога Бог на секого ќе му плати според неговите дела^[a]. ⁷ На оние што истрајуваат во вршењето добри дела, и во копнежот по небесна слава, чест и бесмртност, Бог ќе им даде вечен живот, ⁸ а врз оние што се себични, што одбиваат да ја слушаат вистината, а го следат злото, Бог ќе излее гнев и лутина. ⁹ Маки и страдања ќе има за сите што прават зло, прво за Евреите, а потоа и за другите народи, ¹⁰ а слава, чест и мир за сите што прават добро, прво за Евреите, а потоа и за другите народи. ¹¹ Кај Бог нема пристрасност!

Кој ќе биде најголем во небесното царство?

(Мк. 9:33-37; Лк. 9:46-48) 18 Во тоа време учениците дојдоа кај Исус и Го прашаа: „Кој од нас ќе биде најголем во небесното царство?“ ² Исус повика кај Себе едно детенце, го исправи пред нив ³ и им рече: „Ве уверувам дека, доколку не се покаете и не станете како малите деца, нема ни да влезете во небесното царство! ⁴ Најголем во небесното царство е оној што ќе се понизи и ќе биде како ова детенце. ⁵ И кој ќе прими едно вакво детенце во Мое име, Мене ме прима.“

Опомена против наведување на невера

(Мк. 9:42-48; Лк. 17:1-2) ⁶ „Ако некој биде причинител за отстапување^[a] од верата во Мене на едно од овие најмаливе, подобро би му било да си стави воденички камен околу вратот и да се удави на дното од морето! ⁷ Страшно е што на светот има причинители^[b] поради кои луѓе отпаѓаат од верата. Навистина, такви секогаш има, но тешко си му на оној преку кого причините за невера доаѓаат!“

⁸ „Ако твојата рака или нога те наведува на грев - отсечи ја и фрли ја! Подобро е да влезеш во вечниот живот со една рака или со една нога, отколку со двете да завршиш во вечниот оган! ⁹ Или, ако твоето око те наведува на грев - извади го и фрли го! Подобро е да влезеш во вечниот живот, макар и со едно око, отколку со две очи да бидеш фрлен во огнениот пекол!“