Book of Common Prayer

Przywileje nowego stworzenia

¹⁷ To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, próżni w swych dążeniach, ¹⁸ pokrętni w swych pomysłach, dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która ich zaślepia, i przez niewrażliwość ich serca. ¹⁹ Wyzbyli się oni uczuć i chciwie gonią za rozpustą oraz wszelką nieczystością.

²⁰ Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, ²¹ bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie. ²² Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia, i którego niszczyły zwodnicze żądze. ²³ Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu ²⁴ i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

²⁵ Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę. Jesteśmy przecież dla siebie jakby członkami jednego ciała. ²⁶ Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem ²⁷ i nie dawajcie diabłu przystępu.

²⁸ Kto kradnie, niech kraść przestanie i raczej ciężko pracuje, aby miał z czego wspierać potrzebujących. ²⁹ Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska.

³⁰ Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia.

³¹ Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości. ³² Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.

Prawo przebaczania grzechów

9 Jezus wsiadł więc do łodzi, przeprawił się na drugą stronę i przybył do swego miasta. ² Wówczas przynieśli Mu sparaliżowanego. Leżał on na posłaniu. Gdy Jezus zobaczył ich wiarę, zwrócił się do niego: Bądź dobrej myśli, synu, twoje grzechy zostały ci przebaczone.

³ Niektórzy z obecnych przy tym znawców Prawa pomyśleli wtedy: Ten człowiek obraża Boga.

⁴ Jezus przejrzał ich myśli i zapytał: Dlaczego hołubicie w sobie te złe myśli? ⁵ Co łatwiej powiedzieć: Twoje grzechy zostały ci przebaczone, czy powiedzieć: Wstań i zacznij chodzić? ⁶ Wiedzcie jednak, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę przebaczania grzechów. I tu polecił sparaliżowanemu: — Wstań, złóż posłanie. Możesz iść do domu.

⁷ Słysząc to, chory wstał i udał się do domu. ⁸ Na ten widok tłumy ogarnął lęk. Ludzie wielbili Boga, który udziela człowiekowi takiej władzy.