Book of Common Prayer

⁹ Dlatego i my od dnia, gdy o tym usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić. Prosimy, aby Bóg napełnił was poznaniem swojej woli we wszelkiej duchowej mądrości i rozeznaniu, ¹⁰ po to, byście postępowali w sposób godny Pana, mogli Mu się we wszystkim podobać, wydawali owoc w każdym dobrym czynie i wzrastali w poznaniu Boga, ¹¹ wspomagani wszelką mocą, właściwą potędze Jego chwały, wiodącą do wytrwałości i cierpliwości we wszystkim.

Z radością ¹² dziękujcie Ojcu, który nas przysposobił do udziału w dziedzictwie świętych — tam, gdzie panuje światło. ¹³ On nas wybawił spod tyranii ciemności i przeniósł do Królestwa swego ukochanego Syna, ¹⁴ w którym mamy odkupienie, przebaczenie grzechów.

Przypowieść o siewcy

13 Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. ² Ponieważ zgromadziły się przy Nim rzesze ludzi, skorzystał z łodzi. Wszedł do niej i usiadł, podczas gdy Jego słuchacze stali na brzegu. ³ Wiele im wówczas przekazał, a w swojej mowie odwoływał się do porównań. W jednym z nich powiedział:

Pewien siewca wyszedł na pole. ⁴ Kiedy siał, niektóre ziarna padły na brzeg drogi. Wtedy przyleciały ptaki i zjadły je. ⁵ Inne padły na grunt skalisty. Nie miały tam wiele gleby. Kiełki szybko strzeliły w górę, bo gleba nie była głęboka. ⁶ Ale gdy wzeszło słońce, zwiędły. Ze względu na słaby korzeń — uschły. ⁷ Jeszcze inne padły między ciernie. Ciernie wyrosły i zadusiły je. ⁸ I w końcu inne padły na żyzną ziemię. Te wydały plon: stokrotny, sześćdziesięciokrotny lub trzydziestokrotny. ⁹ Kto ma uszy, niech rozważy moje słowa.

¹⁰ Wtedy podeszli uczniowie i zapytali Go: Dlaczego przemawiasz do nich używając porównań?

¹¹ Wam dano poznać tajemnice Królestwa Niebios — odpowiedział — ale im nie. ¹² Dlatego kto ma, ten jeszcze otrzyma i będzie miał w nadmiarze. A temu, kto nie ma, zostanie odebrane również to, co ma. ¹³ Mówię do nich w przypowieściach, bo patrzą, lecz nie widzą, słuchają, lecz nie słyszą i nie rozumieją. ¹⁴ Spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które głosi:

¹⁶ Lecz wasze oczy są szczęśliwe, bo widzą; wasze uszy — bo słyszą.