Book of Common Prayer

Ważność zmartwychwstania

¹² Jeśli więc o Chrystusie się głosi, że został wzbudzony z martwych, jak mogą niektórzy z was twierdzić, że nie ma zmartwychwstania? ¹³ Bo jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie został wzbudzony. ¹⁴ A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, to daremne jest nasze poselstwo i daremna jest wasza wiara. ¹⁵ Okazujemy się też fałszywymi świadkami Boga, bo poświadczyliśmy, że Bóg wzbudził Chrystusa, a tymczasem nie wzbudził, skoro rzeczywiście umarli nie zmartwychwstają. ¹⁶ Bo jeśli umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie został wzbudzony. ¹⁷ A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, daremna wasza wiara! Nadal ciążą na was grzechy! ¹⁸ Ponadto ci, którzy zasnęli w Chrystusie — poginęli. ¹⁹ Jeśli Chrystus jest naszą nadzieją tylko w tym życiu, to jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej godni pożałowania.

²⁰ Tymczasem Chrystus zmartwychwstał i jest pierwszym zwiastunem zmartwychwstania tych, którzy zasnęli.

²¹ Skoro bowiem przez człowieka wkroczyła śmierć, przez człowieka też nadejdzie zmartwychwstanie. ²² Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni, ²³ każdy w swoim porządku: Jako pierwszy zwiastun — Chrystus. Potem, w czasie Jego przyjścia, ci, którzy należą do Chrystusa.

²⁴ Następnie przyjdzie koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy usunie wszystkie zwierzchności, każdą władzę i moc. ²⁵ On bowiem musi królować, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. ²⁶ A jako ostatni wróg usunięta zostanie śmierć. ²⁷ Wszystko bowiem poddał pod Jego stopy. Gdy zaś powiedział, że Mu poddał wszystko, jasne jest, że poza Tym, który to uczynił. ²⁸ Kiedy wszystko będzie Mu już poddane, wówczas i sam Syn podda się Temu, który Mu wszystko poddał, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.

[Dłuższe zakończenie Ewangelii]

⁹ Gdy Jezus powstał z martwych wczesnym rankiem pierwszego dnia tygodnia,^[a] ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której niegdyś wypędził siedem demonów. ¹⁰ Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy z Nim byli, pogrążonym w smutku i płaczu. ¹¹ Lecz oni, gdy usłyszeli, że On żyje i był przez nią widziany, nie uwierzyli.

¹² Potem, w innej postaci, ukazał się dwóm spośród nich w drodze do wsi. ¹³ Wrócili oni i opowiedzieli pozostałym, ale i tym nie uwierzyli.

¹⁴ Później zaś ukazał się im jedenastu, gdy siedzieli przy stole. Wtedy ostro zganił ich za niewiarę oraz upór serca, ponieważ nie uwierzyli tym, którzy Go widzieli zmartwychwstałego.

¹⁵ I powiedział im: Idźcie do najdalszych zakątków świata i głoście tam dobrą nowinę wszystkim bez wyjątku. ¹⁶ Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony. ¹⁷ Tym natomiast, którzy uwierzą, towarzyszyć będą takie znaki: w moim imieniu będą wyganiać demony, będą mówić nowymi językami, ¹⁸ w swoje ręce brać będą węże, a gdyby nawet coś trującego wypili, na pewno im nie zaszkodzi; na chorych będą kłaść ręce, a ci wyzdrowieją.

¹⁹ Po tym więc, jak Pan Jezus im to powiedział, został uniesiony do nieba i zajął miejsce po prawej stronie Boga. ²⁰ Oni natomiast odeszli i wszędzie głosili dobrą nowinę, podczas gdy Pan współdziałał z nimi i potwierdzał Słowo towarzyszącymi mu znakami.