Book of Common Prayer

²³ Бог ми е сведок дека причината за моето недоаѓање во Коринт беше со цел да ве поштедам од укорување. ²⁴ Ние не сме ви господари што ќе ви кажуваат како треба, а како не треба да верувате^[a]. Сакаме само да соработуваме со вас, за да бидете исполнети со радост, зашто вие во верата сте непоколебливи.

2 Решив да не ве нажалам со уште една болна посета. ² Ако јас вас ве натажам, кој мене ќе ме развесели? Зар тие кои штотуку сум ги натажил? ³ Затоа така ви напишав во моето претходно писмо, та кога ќе дојдам да не ме нажалат оние кои одвај чекам да ме зарадуваат. Уверен сум дека знаете оти кога сте среќни вие, среќен сум и јас. ⁴ Колку тешко ми беше да ви го напишам претходното писмо! Ви пишував длабоко нажален, со болка во срцето и со солзи во очите. Не сакав да ве повредам. Сакав само да сфатите колку е голема мојата љубов спрема вас.

Треба да му се прости на тој што згрешил

⁵ Не претерувам ако речам дека човекот што ја направи целава оваа невола повеќе ве нажали сите вас, отколку мене. ⁶ Но повеќето од вас се усогласивте по ова прашање и казната што му ја изрековте е доволна. ⁷ Сега треба да му простите и да го утешите, за да не биде толку повреден што нема да биде во состојба духовно да се врати и да закрепне. ⁸ Затоа, ве молам, покажете му на тој човек дека се уште го сакате!

⁹ Ви го пишувам ова бидејќи сакам да ве проверам и да видам дали сте подготвени да се придржувате до сите мои упатства. ¹⁰ А на тој на кого вие ќе му простите, му простувам и јас. А тоа што јас веќе сум простил, ако воопшто сум имал нешто за простување, тоа е за ваша полза пред Христос. ¹¹ Ако не постапуваме така, Сатаната ќе не надмудри, а знаеме какви се неговите намери!

Алегорија со лошите лозари

(Мт. 21:33-46; Лк. 20:9-19) 12 Тогаш Исус им ја кажа оваа споредба:

„Еден човек си насади лозје, го загради со плот, ископа јама за гмечење на грозјето и изгради чуварска кула. Потоа им го даде лозјето под наем на лозарите, а тој замина на пат. ² Кога дојде време за гроздобер, тој испрати еден од своите слуги кај лозарите, за да му го донесе делот од бербата што му припаѓа како надомест. ³ Но лозарите го фатија, го натепаа и го избркаа со празни раце. ⁴ Тој повторно им испрати друг слуга, но тие го изудрија по главата и го изнавредија. ⁵ Им испрати и трет слуга, но тие го убија. Потоа испрати и многу други слуги, но лозарите едни од нив претепаа, други убија.

⁶ Му остана уште само еден: неговиот син-љубимец. На крајот им го испрати и него, сметајќи дека ќе имаат почит спрема него. ⁷ Но лозарите си рекоа меѓу себе: ,Овој е наследникот! Ајде да го убиеме и да го присвоиме неговото наследство!‘ ⁸ И го фатија, го убија, а телото му го исфрлија надвор од лозјето. ⁹ Што мислите, што ќе направи сопственикот на лозјето? - Ќе дојде и ќе ги погуби лозарите, а лозјето ќе им го даде на други лозари!

¹⁰ Зар не сте го читале ова во Светото Писмо:

,Каменот што ѕидарите го отфрлија

стана камен-темелник!

¹¹ Тоа го направи Господ -

како прекрасна глетка пред нашите очи^[a]!‘“