Book of Common Prayer

Надеж во воскресението

¹³ Ние ќе продолжиме да проповедаме, бидејќи и ние ја имаме истата вера што ја имал псалмистот кога рекол: „Верував во Бог и затоа зборував^[a].“ ¹⁴ Знаеме дека истиот оној Бог, Кој Го воскресна Господ Исус, и нас ќе не воскресне. Потоа, и нас и вас, заедно со Исус, ќе не доведе кај Себе. ¹⁵ Сето ова е за ваша полза. Така се повеќе и повеќе луѓе ќе дознаваат дека Бог дарежливо им е благонаклонет и ќе Му искажуваат благодарност, а Бог се повеќе ќе се прославува.

¹⁶ Затоа ние не се обесхрабруваме. Иако нашите тела постепено пропаѓаат, духот во нас^[b] секојдневно се обновува. ¹⁷ Овие мали и привремени тешкотии низ кои минуваме ќе ни донесат неизмерна слава што ќе трае вечно. ¹⁸ Затоа ние не се сосредоточуваме на она што сега се гледа, туку на придобивките што допрва ќе се видат. Зашто се што е сега видливо е привремено, а тоа што еден ден ќе го видиме е вечно.

Слепиот Бартимеј од Јерихо

(Мт. 20:29-34; Лк. 18:35-43) ⁴⁶ Исус и Неговите ученици пристигнаа во градот Јерихо. На излегување од градот многуброен народ одеше по нив. Покрај патот седеше еден питач, по име Бартимеј - син на Тимеј. ⁴⁷ Кога слушна дека овде минува Исус Назареќанецот, тој почна да вика: „Исусе, Сине Давидов, покажи милост спрема мене!“ ⁴⁸ Мнозина се обидуваа да го замолкнат, но тој уште погласно викаше: „Сине Давидов, покажи милост спрема мене!“ ⁴⁹ Исус застана и рече: „Викнете го овде!“ Луѓето го повикаа слепиот и му говореа: „Не плаши се, дојди, Тој те вика!“ ⁵⁰ Човекот го фрли своето палто, рипна и потрча кон Исус. ⁵¹ „Што сакаш да сторам за тебе?“ - го праша Исус. Слепиот одговори: „Учителе, сакам да прогледам!“ ⁵² Исус му рече: „В ред; твојата вера те исцели!“ Човекот веднаш прогледа и Му се придружи^[a] на Исус.