Book of Common Prayer

Słowo o apostolskiej działalności

¹⁴ Bogu zaś niech będą dzięki za to, że zawsze daje nam zwycięstwo w Chrystusie i sprawia, że woń Jego poznania rozchodzi się przez nas wszędzie. ¹⁵ To Bóg sprawił, że jesteśmy dla Niego zapachem Chrystusa — zarówno wśród tych, którzy dostępują zbawienia, jak i tych, którzy giną. ¹⁶ Dla jednych jest to woń śmierci zapowiadająca śmierć, dla drugich zapach życia — obwieszczający życie. Kto się nadaje do pełnienia tej służby? ¹⁷ My bowiem nie jesteśmy jak wielu kupczących Słowem Boga. Jesteśmy ludźmi, którzy ze szczerych pobudek, posłani przez Boga i przed Jego obliczem przemawiają w Chrystusie.

3 Czy znów samych siebie polecamy? A może potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was lub od was? ² Wy sami jesteście naszym listem, napisanym w naszych sercach, rozpoznawalnym i czytelnym dla wszystkich ludzi. ³ To jest rzeczą jasną: Jesteście listem Chrystusa, który powstał dzięki naszej posłudze, napisanym nie atramentem, lecz Duchem żywego Boga, i nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach żywych serc.

⁴ Z taką zatem ufnością stoimy dzięki Chrystusowi przed Bogiem, ⁵ nie że my sami z siebie jesteśmy zdolni coś przedsięwziąć. Inaczej — nasza zdolność pochodzi od Boga. ⁶ To On nas przygotował, byśmy byli sługami Nowego Przymierza, nie litery, lecz ducha, gdyż litera zabija, duch natomiast — ożywia.

Rozwód i powtórne małżeństwo

10 Gdy stamtąd wyruszył, przyszedł w granice Judei i Zajordania. I znów schodziły się do Niego tłumy, a On — jak to było w Jego zwyczaju — znów je uczył.

² Wtedy podeszli do Niego faryzeusze i, wystawiając Go na próbę, postawili pytanie: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną?

³ A On odpowiedział: Co wam nakazał Mojżesz?

⁴ Oni na to: Mojżesz zezwolił napisać oświadczenie rozwodowe i rozwieść się.

⁵ Wówczas Jezus oświadczył: Przez wzgląd na upór waszych serc dał wam takie prawo. ⁶ Jednak od początku Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę. ⁷ Dlatego człowiek opuszcza swego ojca i matkę, łączy się ze swoją żoną ⁸ i ci dwoje stają się jednym ciałem. Tak więc nie ma już dwojga — jest jedno ciało. ⁹ Co zatem Bóg połączył, człowiek niech nie rozdziela.

¹⁰ Po powrocie do domu uczniowie znów Go o to zapytali. ¹¹ Wówczas im powiedział: Kto się rozwodzi z żoną i poślubia inną, cudzołoży względem niej. ¹² I jeśli żona rozwodzi się z mężem i poślubia innego mężczyznę — cudzołoży.

Jezus i dzieci

¹³ Przynosili też do Niego dzieci, aby je dotknął. Uczniowie jednak byli temu niechętni.

¹⁴ Gdy Jezus to spostrzegł, oburzył się i powiedział im: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy Królestwo Boże. ¹⁵ Zapewniam was, kto nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, na pewno do niego nie wejdzie. ¹⁶ Po czym brał je w ramiona i błogosławił, kładąc na nie ręce.