Book of Common Prayer

Jedno ciało, wiele członków

¹² Rzecz ma się tak, jak z ciałem. Jest jedno, lecz członków ma wiele. Wszystkie jego członki, mimo że ich wiele, stanowią jedno ciało. Podobnie z Chrystusem. ¹³ Otóż w jednym Duchu my wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało — Żydzi, Grecy, niewolnicy i wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem.

¹⁴ A ciało to nie jeden członek, lecz wiele. ¹⁵ Gdyby stopa stwierdziła: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała — czy można by się z tym zgodzić? ¹⁶ Lub gdyby ucho oświadczyło: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała — czy rzeczywiście miałoby rację? ¹⁷ Jeśli całe ciało byłoby okiem, gdzie byłby słuch? Jeśli słuchem, gdzie byłby węch?

¹⁸ Tymczasem Bóg, tak jak zresztą chciał, zbudował ciało z różnych członków. ¹⁹ Gdyby wszystkie członki były identyczne, trudno byłoby mówić o ciele. ²⁰ A zatem członków jest wiele, ale ciało — jedno. ²¹ I nie może oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie. Podobnie głowa stopom: Obejdę się bez was.

²² Da się nawet zauważyć, że te członki ciała, które wydają się słabsze, są o wiele potrzebniejsze. ²³ Te, które uważamy za drugorzędne, otaczamy większą troską. O przyzwoitość intymnych dbamy bardziej, ²⁴ podczas gdy członki bardziej widoczne takiej troski nie wymagają. Lecz Bóg tak właśnie złożył ciało, że pomniejszemu dał większe znaczenie, ²⁵ aby w ciele nie zabrakło harmonii i aby wszystkie członki w równym stopniu się o siebie troszczyły. ²⁶ Stąd jeśli cierpi jeden członek, cierpią z nim wszystkie; jeśli doznaje chwały jeden członek, cieszą się z nim wszystkie.

Wyznanie Piotra o Jezusie

²⁷ I wyszedł Jezus wraz ze swoimi uczniami do wiosek w pobliżu Cezarei Filipowej. Po drodze zaczął pytać swoich uczniów: Za kogo Mnie ludzie uważają?

²⁸ Według jednych — odpowiedzieli — jesteś Janem Chrzcicielem, według innych Eliaszem, a jeszcze inni uważają Cię za jednego z proroków.

²⁹ I zapytał ich: A według was, kim jestem?

Wtedy Piotr wyznał: Ty jesteś Chrystusem.

³⁰ On zaś stanowczo zabronił im komukolwiek o tym mówić.

Pierwsza zapowiedź śmierci

³¹ I zaczął ich uczyć, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz przez znawców Prawa, że musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać. ³² Mówił o tym śmiało. A Piotr odprowadził Go na stronę i zaczął upominać.

³³ On zaś odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i tak zganił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie.

³⁴ Potem przywołał do siebie tłum wraz ze swoimi uczniami i zwrócił się do nich: Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i naśladuje Mnie. ³⁵ Kto bowiem pragnie swoją duszę ocalić, utraci ją, a kto utraci swoją duszę ze względu na Mnie i dobrą nowinę, ocali ją. ³⁶ Bo cóż za korzyść odniósł człowiek, który pozyskał cały świat, jeśli utracił własną duszę? ³⁷ Bo co człowiek może dać w zamian za swoją duszę? ³⁸ Kto wstydzi się Mnie i moich słów przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swego Ojca wraz ze świętymi aniołami.

9 Powiedział im jeszcze: Zapewniam was, że stoją pośród was tacy, którzy zanim zaznają śmierci, na pewno zobaczą Królestwo Boże w jego mocy.