Book of Common Prayer
11 Ако навистина Божјиот Дух, Кој Го воскресна Исуса, сега живее во вас, тогаш Тој Дух ќе ги оживее и вашите смртни тела, онака како што Го воскресна Христос од мртвите.
12 Драги христијани, ние не сме и должници на нашата телесна природа и не сме должни да го извршуваме тоа што таа ни го наложува. 13 Ако дозволите грешната телесна природа да ве води, ќе умрете. Но ако со помош на Божјиот Дух ги совладувате[a] навиките на вашата грешна природа, ќе живеете. 14 Само тие што се раководат според Божјиот Дух, се Божји деца.
15 Впрочем, Духот што Го примивте не ве претвора одново во робови, па и понатаму да се плашите од Бог! Напротив, Тој Дух ве посвои и сега сте Божји деца и на Бог можете да Му се обраќате со „Аба“, што значи „Татко“. 16 Самиот Божји Дух, заедно со нашиот дух, не уверува дека ние навистина сме Божји деца. 17 Ако сме Божји деца, ние сме и Негови наследници, заедно со Христос. Се што Бог Му дава на Својот Син, Христос, е и наше. Па и ако страдаме слично како што страдаше Христос, ќе ја наследиме и славата што ја има Тој!
Идната слава на Божјите деца
18 Јас мислам дека страдањата низ кои сега минуваме не можат ни да се споредат со славата што потоа ќе ни биде дадена. 19 Се што е создадено со нетрпение го чека денот кога Бог ќе објави кои се Неговите вистински деца. 20 Се што е создадено беше потчинето под Божјото проклетство[b], не по своја волја, туку по Негова наредба. Затоа сите созданија се надеваат 21 дека и тие ќе бидат ослободени од стегите на смртта и распаѓањето, и ќе ја добијат славната слобода што ги очекува Божјите деца. 22 Зашто знаеме дека, се до сега, целиот свет стенка и се грчи од болка, како жена што се породува. 23 Не само светот, туку стенкаме и ние христијаните, кои го имаме Светиот Дух во нас и ги уживаме првите плодови на славата што ќе дојде. И ние во себе стенкаме, желно очекувајќи Бог да ни го даде сето она што како на Негови деца ни следува, вклучувајќи ги тука и новите тела што Бог ни ги вети. 24 Сега кога сме спасени, желно ја очекуваме таа слобода. Тоа значи дека таква слобода се уште немаме. Зошто, инаку, некој би очекувал нешто што веќе го има!? 25 Но, во очекување на она што се уште го немаме, треба трпеливо и со доверба да го очекуваме.
27 Престанете да се грижите само за храната што се расипува! Погрижете се за храната што дава вечен живот, која ќе ви ја дадам Јас, Синот Човечки, затоа што, Бог, небесниот Татко, Ми го даде тоа право!“
28 „Што треба да правиме, за да го исполниме она што Бог го бара од нас?“ - го прашаа тие.
29 Исус им одговори: „Бог бара од вас да верувате во Оној што Тој Го прати.“
30 Тогаш тие Му рекоа: „Какво чудо ќе направиш, за да видиме, па да Ти поверуваме? Што ќе направиш? 31 Нашите предци јадеа мана[a] во пустината, како што стои запишано: ,Бог им даде да јадат леб од небото‘.“
32 Исус, пак, им одговори: „Ве уверувам дека не беше Мојсеј тој што ви даде леб од небото, туку Мојот Татко. И сега Мојот Татко ви го нуди вистинскиот Леб од небото. 33 Зашто, Лебот што ви го дава Бог е Оној што слезе од небото, за да му даде живот на светот.“
34 „Господине“, - му рече народот - „давај ни го тој леб секогаш!“
35 Исус им рече: „Јас сум животодавниот Леб! Оној што доаѓа кај Мене никогаш нема да огладни и оној што верува во Мене никогаш нема да ожедни. 36 Но ви реков дека, иако Ме видовте, сепак не верувате во Мене. 37 Секој што Ми е даден од Татко Ми, ќе дојде кај Мене, а Јас нема да одбијам ниту еден од оние што доаѓаат кај Мене. 38 Јас не слегов од небото за да ја вршам Својата волја, туку да ја вршам волјата на Бог, Кој Ме прати. 39 А волјата на Бог, Кој Ме прати е да не изгубам ниту еден од оние што Тој ми ги даде, туку на крајот сите да ги воскреснам за вечен живот. 40 Волјата на Мојот небесен Татко е: секој што го гледа Синот и верува во Него, да има вечен живот и на крајот Јас да го воскреснам.“
Copyright 1999 by HBC Radosna Vest