Book of Common Prayer

Мудроста што ја проповедал апостол Павле

2 Драги пријатели, кога дојдов кај вас да ви ја проповедам Божјата порака^[a], јас не се служев со висок стил на зборување или со мудрување. ² Сметав дека меѓу вас не треба да ги истакнувам моите сестрани познавања, туку да ви проповедам само за Исус Христос и за Неговото распнување на крстот.

³ Веројатно ви изгледав слаб, исплашен и растреперен. ⁴ Она што ви го зборував и проповедав не се состоеше од мудро составени говори за да ве убедам, туку Светиот Дух ја покажа Својата сила меѓу вас. ⁵ Постапив така за да се здобиете со вера втемелена на Божјата сила, а не на човечка мудрост.

⁶ Се разбира, кога сме меѓу зрели христијани, знаеме да одржуваме и мудри говори. Но тоа не е мудрост што произлегува од овој свет или мудрост што ги привлекува владетелите на овој свет, кои кратко траат. ⁷ Ние ја проповедаме Божјата таинствена мудрост која порано беше скриена, но Бог уште одамна ја беше предопределил во вечноста нам да ни донесе слава. ⁸ За жал, никој од денешните владетели не ја разбра, зашто да ја беа разбрале немаше да го распнат нашиот величествен Господ. ⁹ Ние го проповедаме она што во Светото Писмо е опишано вака:

„Око човечко не видело,

уво човечко не слушнало,

ниту пак човечкиот ум можел да го замисли

тоа што Бог го има приготвено за оние што Го сакаат^[b].“

¹⁰ А нам Бог ни го има откриено тоа преку Својот Дух. Божјиот Дух знае се, вклучувајќи го и она што е длабоко во Божјиот ум. ¹¹ Зашто, како што ниеден човек не може да му ги знае мислите на друг човек, освен неговиот сопствен дух, така никој не може да ги знае Божјите мисли, освен Божјиот Дух. ¹² А Бог ни Го даде токму Својот Дух (не духот на овој свет), за да ги знаеме сите работи што ни ги подарил Тој.

¹³ Кога ви зборуваме за овие работи, ние не користиме зборови на човечка мудрост, туку зборови што ни се дадени од Божјиот Дух, Кој духовните работи ги објаснува со духовен речник^[c].

Исус исцелува многу луѓе

(Мт. 8:14-17; Лк. 4:38-41) ²⁹ Напуштајќи ја синагогата, во придружба на Јаков и Јован, Исус отиде во куќата на Симон и Андреј. ³⁰ Таму Му кажаа дека тештата на Симон лежи болна со силна треска. ³¹ Исус влезе кај неа, ја фати за раката и ја поткрена. Треската веднаш и престана и таа почна да ги послужува.

³² Вечерта, по зајдисонце, сите што беа болни или обземени од демони ги доведуваа кај Исус. ³³ Целиот град се собра пред вратата. ³⁴ Исус ги исцелуваше сите заболени од најразлични болести и ги ослободуваше од демонски духови. Демоните знаеја Кој е Исус, но Тој не им дозволуваше да кажат.

³⁵ Рано утредента, уште в мугри, Исус стана и отиде на молитва, сам, на тивко место. ³⁶ Симон и другите тргнаа да Го бараат. ³⁷ Кога Го најдоа, Му рекоа: „Сите Те бараат!“ ³⁸ А Тој им одговори: „Да одиме на друго место, во соседните градови, за да им проповедам и ним, бидејќи за таа цел сум дојден.“ ³⁹ Така Исус ја помина целата покраина Галилеја, проповедајќи по тамошните синагоги и ослободувајќи луѓе од демонска обземеност.

Исцелување на еден лепрозен човек

(Мт. 8:1-4; Лк. 5:12-16) ⁴⁰ Еден човек, болен од лепра, дојде кај Исус, клекна на колена и почна да Го моли: „Ако сакаш, Ти можеш да ме исцелиш^[a]!“ ⁴¹ Исус се сожали, испружи рака и го допре, велејќи му: „Сакам! Еве, те исцелувам!“ ⁴² Во истиот момент лепрата исчезна и човекот оздраве.

⁴³ Испраќајќи го, Исус строго му нареди: ⁴⁴ „Не кажувај никому за ова! Оди само кај свештеникот^[b] и покажи му дека си здрав. Потоа принеси дар во храмот како што е пропишано со Мојсеевиот Закон, за да се увери јавноста.“

⁴⁵ Но тукушто излезе, човекот почна на сите да им раскажува за случката, така што Исус повеќе не можеше јавно да се движи во градот. Престојуваше надвор од населените места, а народ од сите страни доаѓаше кај Него.