Book of Common Prayer

Ostatnie uwagi

¹³ Napisałem to do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne. ¹⁴ Nasza pewność, z którą zbliżamy się do Niego, łączy się z tym, że kiedykolwiek prosimy o coś zgodnie z Jego wolą, słyszy nas. ¹⁵ A skoro wiemy, że nas słyszy, gdy Go o coś prosimy, wiemy też, że mamy od Niego odpowiedź na przedstawione Mu prośby.

¹⁶ Jeśli ktoś zauważy, że jego brat popełnia grzech, lecz nie [taki, przy którym upierałby się] na śmierć, niech się modli, a [Bóg] da mu życie. Chodzi o osoby, które grzeszą, lecz nie [upierają się przy tym] na śmierć. Jest grzech na śmierć. W takim przypadku nie mówię, aby zanosić prośby. ¹⁷ Wszelka nieprawość jest grzechem, lecz jest grzech, który nie musi prowadzić do śmierci.

¹⁸ Wiemy, że nikt narodzony z Boga nie żyje w sposób grzeszny. Ten, który się narodził z Boga, strzeże go i zły go nie dotyka. ¹⁹ Wiemy, że jesteśmy z Boga, a cały świat tkwi w mocy złego.

²⁰ Wiemy też jednak, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznawali Tego, który jest Prawdziwy — i jesteśmy w tym Prawdziwym, w Jego Synu, Jezusie Chrystusie. On jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym.

²¹ Dzieci, wystrzegajcie się bożyszczy!

⁵⁵ Tymczasem zbliżała się Pascha żydowska i wielu z tej okolicy poszło przed Paschą do Jerozolimy, aby się oczyścić. ⁵⁶ Szukali więc Jezusa, a stojąc w świątyni rozważali: Jak myślicie? Przyjdzie na święto, czy raczej nie? ⁵⁷ Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali nakaz, aby ten, kto zna miejsce Jego pobytu, wskazał je, tak by mogli Go schwytać.

Namaszczenie Jezusa

12 Na sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego wzbudził z martwych. ² Tam też przygotowali Mu ucztę. Marta usługiwała, a Łazarz był jednym z tych, którzy wraz z Nim spoczywali przy stole. ³ Maria natomiast wzięła jedną trzecią litra czystego, bardzo drogiego olejku nardowego, namaściła stopy Jezusa i wytarła je swoimi włosami. Wówczas dom wypełnił się zapachem perfum.

⁴ A Judasz Iskariot, jeden z Jego uczniów, ten, który miał Go wydać, powiedział: ⁵ Dlaczego nie sprzedano tych perfum? Można by za nie dostać sumę rocznych dochodów i rozdać pieniądze ubogim. ⁶ Powiedział to nie z troski o ubogich, lecz dlatego, że był złodziejem. A ponieważ opiekował się sakiewką, podkradał z tego, co do niej wkładano.

⁷ Jezus odpowiedział: Zostaw ją! Zachowała to na dzień mojego pogrzebu. ⁸ Ubodzy zawsze będą pośród was. Ja — nie zawsze.