Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Pagpangayo ug Tabang sa Dios
120 Sa akong kalisod, nanawag ako sa Ginoo
ug gitubag niya ako.
2 Ginoo, luwasa ako sa mga bakakon ug mga limbongan.
3 Kamong mga limbongan, unsa kahay isilot sa Dios kaninyo?
4 Silotan niya kamo pinaagi sa talinis nga pana sa sundalo ug sa nagadilaab nga baga.
5 Alaot ako kay nagpuyo ako uban kaninyo nga sama kadaotan sa mga lumulupyo sa Meshec ug sa Kedar.
6 Dugay na akong nagpuyo uban sa mga tawo nga dili gustog kalinaw.
7 Gusto ko ug kalinaw apan kon maghisgot na gani ako mahitungod niini, ang ilang gusto kagubot.
Ang Ginoo ang Akong Tigpanalipod
121 Nagatan-aw ako sa mga bukid;
asa man maggikan ang akong gipaabot nga tabang?
2 Ang maong tabang maggikan sa Ginoo, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
3 Dili niya itugot nga mapandol ka.
Siya nga nagatipig kanimo, dili matulog.
4 Pamati! Ang nagatipig sa Israel wala magduka o matulog.
5 Ang Ginoo mao ang imong tigpanalipod;
anaa siya sa imong tapad aron sa pagpanalipod kanimo.
6 Ang kainit sa adlaw dili makaunsa kanimo, ni ang siga sa bulan sa panahon sa kagabhion.[a]
7 Tipigan ka sa Ginoo gikan sa tanang katalagman;
ampingan niya ang imong kinabuhi.
8 Ang Ginoo motipig kanimo karon ug hangtod sa kahangtoran, bisan asa ka moadto.[b]
Pagdayeg sa Jerusalem
122 Nalipay ako sa dihang miingon sila kanako, “Mangadto kita sa templo sa Ginoo.”
2 Ug karon, ania na kami nagatindog sa pultahan sa Jerusalem!
3 Ang Jerusalem usa ka siyudad nga maayong pagkatukod ug lig-on.
4 Motungas didto ang mga tribo sa Israel sa pagdayeg sa Ginoo sumala sa iyang gisugo kanila.
5 Atua sa Jerusalem ang trono nga lingkoranan sa mga hari nga kaliwat ni David kon magdumala sila ug maghukom.
6 Pag-ampo kamo alang sa maayo nga kahimtang[c] sa Jerusalem pinaagi sa pag-ingon,
“Hinaut nga magmauswagon ang nahigugma niining siyudara.
7 Hinaut nga may kalinaw, panaghiusa, ug kauswagan sa sulod sa Jerusalem ug sa lig-ong mga bahin niini.”
8 Tungod sa akong mga paryente ug mga higala, moingon ako,
“Hinaut nga magpadayon ang kalinaw ug maayo nga kahimtang sa Jerusalem.”
9 Tungod ug alang sa templo sa Ginoo nga atong Dios, mag-ampo ako alang sa kauswagan sa Jerusalem.
Pag-ampo alang sa Kalooy Sa Dios
123 Ginoo, nagaampo[d] ako kanimo,
ikaw nga nagalingkod sa trono diha sa langit.
2 Maingon nga ang mga sulugoon nagahulat nga hatagan sa ilang mga agalon,
nagahulat usab kami Ginoo, nga among Dios, hangtod nga imo kaming kaloy-an ug tabangan.
3 Kaloy-i kami, Ginoo! Kaloy-i kami, kay nanobra na ang pagtamay nga among nadawat.
4 Labihan na ang pagbiaybiay ug pagbugalbugal nga nadawat namo gikan sa mga tawo nga gapaharuhay lang ug mga garboso.
Ang Dios Molaban sa Iyang Katawhan
124 Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato, unsa kaha ang mahitabo?
Tubag kamo mga taga-Israel!
2 “Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato sa dihang gisulong kita sa mga kaaway,
3 gipatay na unta nila kita tungod sa ilang labihang kasuko kanato.
4-5 Daw gilapawan na unta kita sa tubig;
gianod sa makusog nga baha ug nalumos.
6 Dalaygon ang Ginoo, kay wala siya motugot nga kunis-kunison kita sa atong mga kaaway nga sama sa mabangis nga mga mananap.
7 Nakaikyas kita nga daw langgam nga nakabuhi gikan sa lit-ag.
Naguba ang lit-ag ug naluwas kita.
8 Ang panabang nga atong nadawat nagagikan sa Ginoo, nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan.”
Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios
125 Ang mga tawo nga nagasalig sa Dios sama sa Bukid sa Zion nga dili matarog,
kondili magpabilin sa walay kataposan.
2 Maingon nga ang mga bukid sa palibot sa Jerusalem nagapanalipod sa maong siyudad,
ang Ginoo nagapanalipod usab sa iyang katawhan karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Ang daotan dili gayod magpadayon sa pagdumala sa yuta nga alang sa mga matarong,
kay tingalig mohimo usab ug daotan ang mga matarong.
4 Ginoo, himoa ang maayo ngadto sa mga tawo nga maayo, ug sa nagakinabuhi nga matarong.
5 Apan siloti uban sa mga daotan ang imong mga katawhan nga nagsunod sa daotan.
Hinaut nga magmalinawon ang Israel!
Pag-ampo alang sa Kaluwasan
126 Sa dihang gipauswag pag-usab sa Ginoo ang Zion,[e] daw nagdamgo lang kita.
2 Nangatawa kita ug nagaawit sa kalipay.
Unya miingon ang ubang mga nasod,
“Naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanila.”
3 Tinuod nga naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanato,
ug labihan gayod ang atong kalipay.
4 Ginoo, pauswaga kami pag-usab,[f]
maingon nga pabahaan ug tubig ang nagauga nga mga sapa sa Negev.
5 Ang nagapugas inubanan sa mga luha moani nga malipayon.
6 Sila nga naghilak samtang naglakaw dala ang binhi nga igpupugas mag-awit nga malipayon sa kaulahian dala ang ilang mga abot.
Pagdayeg sa Kaayo sa Dios
127 Kon wala ang tabang sa Ginoo sa pagtukod ug balay,
walay kapuslanan ang kahago sa nagtukod niini.
Kon dili panalipdan sa Ginoo ang siyudad,
walay kapuslanan ang pagtukaw sa guwardya.
2 Walay kapuslanan ang pagmata ug sayo ug pagbilar sa gabii sa paghago aron may pagkaon,
kay ang Ginoo mohatag sa mga kinahanglanon sa iyang mga hinigugma, samtang natulog sila.
4 Mga anak, pamatia ninyo pag-ayo ang pagtul-id sa inyong amahan sa inyong pamatasan, aron makakat-on kamo. 2 Maayo ang akong ginatudlo, busa ayaw ninyo kini ipakawalay-bili. 3 Sa bata pa ako ug anaa pa sa poder sa akong amahan, paborito[a] ako sa akong inahan. 4 Ginatudloan ako sa akong amahan. Miingon siya kanako, “Tipigi sa imong kasingkasing ang gipanudlo ko kanimo. Tumana ang mga sugo ko aron padayon kang magkinabuhi. 5 Paninguhaa nga makaangkon kag kaalam ug pagsabot. Ayawg kalimti ang akong mga gipang-estorya kanimo, ug ayawg biya niini. 6 Ayaw isalikway ang kaalam, hatagi hinuon kinig importansya, kay mao kini ang motipig kanimo. 7 Ang kaalam ug pagsabot maoy labing mahinungdanon sa tanan, busa paninguhaa gayod nga maangkon mo kini bisan pag mahurot ang tanan mong kabtangan.[b] 8 Higugmaa ug tipigi ang kaalam, kay makahatag kini kanimog kadungganan. 9 Sama kini sa korona nga bulak nga makahatag ug katahom kanimo.”
10 Anak, pamatia ug tumana ang gipanulti ko kanimo aron motaas ang imong kinabuhi. 11 Nagtudlo na ako kanimog kaalam, kon unsaon pagkinabuhig ensakto. 12 Busa kon sundon mo kini, walay kahasol sa imong pagkinabuhi, ug dili ka matarog. 13 Ayaw gayod kalimti ang gihimo kong pagtul-id sa imong pamatasan; tipigi kini sa imong kasingkasing kay imo kanang ikinabuhi.
14 Ayaw sunda ang binuhatan sa mga daotan. 15 Likayi gayod kini ug padayon sa imong pagkinabuhing matarong. 16 Kay dili sila makatulog kon dili sila makahimog daotan o wala silay malaglag. 17 Ang kadaotan ug ang kabangis daw maoy ilang kinaon ug ilimnon.
18 Ang pagkinabuhi sa mga matarong daw sama sa nagsubang nga adlaw nga mosamot kasidlak sa kaudtohon. 19 Apan ang pagkinabuhi sa mga daotan daw sama sa kangitngit, ug wala sila masayod kon unsa ang hinungdan sa ilang pagkalaglag.
20 Anak, pamatia pag-ayo ang gipangtudlo ko kanimo; 21 ayaw gayod kini kalimti, hinuon tipigi kini sa imong kasingkasing. 22 Kay maghatag kinig maayong panglawas ug taas nga kinabuhi sa nagabaton niini.
23 Bantayi pag-ayo ang imong hunahuna, kay kon unsay anaa sa imong hunahuna mao usab ang imong ikinabuhi. 24 Ayaw pangilad o pamakak. 25 Isentro ang imong panghunahuna sa mga butang nga maayo. 26 Balansiha pag-ayo ang tanan mong pagahimuon aron maayo ang mahimong resulta niini. 27 Pagtinarong; likayi ang paghimo ug daotan.
Ang Dios Gugma
7 Mga hinigugma, maghigugmaay kita kay ang gugma naggikan sa Dios. Ang nahigugma, anak sa Dios ug nakaila sa Dios. 8 Ang wala mahigugma, wala makaila sa Dios, kay ang Dios gugma man. 9 Gipakita sa Dios ang iyang gugma kanato pinaagi sa iyang pagpadala sa iyang bugtong nga Anak dinhi sa kalibotan, aron nga pinaagi kaniya makaangkon kita sa kinabuhi nga walay kataposan. 10 Mao kini ang tinuod nga paghigugma, dili tungod kay kita ang nahigugma sa Dios, kondili tungod kay ang Dios mao ang nahigugma kanato, busa gipadala niya ang iyang Anak aron pinaagi sa paghalad kaniya mapasaylo ang atong mga sala.
11 Mga hinigugma, kon mao kini ang paghigugma sa Dios kanato, kinahanglan usab nga kita maghigugmaay. 12 Wala pa gayoy tawo nga nakakita sa Dios. Apan kon maghigugmaay kita, ang Dios magpabilin dinhi kanato ug ang iyang gugma mahingpit dinhi kanato.
13 Nasiguro nato nga anaa kita sa Dios ug ang Dios ania kanato, kay gihatag niya kanato ang iyang Espiritu. 14 Nakita namo ug nanugilon kami nga gipadala sa Amahan ang iyang Anak isip Manluluwas sa kalibotan. 15 Si bisan kinsa nga moingon nga si Jesus Anak sa Dios, ang Dios anaa kaniya, ug siya anaa sa Dios. 16 Nahibalo na kita ug nagtuo nga gihigugma kita sa Dios.
Ang Dios gugma. Ug ang nagakinabuhi nga may paghigugma, anaa sa Dios, ug ang Dios anaa kaniya. 17 Kini nga gugma gihingpit dinhi kanato aron dili na kita mahadlok sa adlaw nga ang Dios maghukom, kay ang atong pagkinabuhi dinhi sa kalibotan sama sa pagkinabuhi ni Cristo. 18 Walay kahadlok diha sa gugma. Ang hingpit nga gugma nagakuha sa tanan nga kahadlok. Ang tawo nahadlok tungod kay may gipaabot siya nga silot, kay wala pa gayod niya mahibaloi ang paghigugma sa Dios kaniya.
19 Nahigugma kita sa Dios tungod kay siya mao ang una nga nahigugma kanato. 20 Ang moingon nga nahigugma siya sa Dios, apan wala mahigugma sa iyang igsoon, kanang tawhana bakakon. Kay kon ang iyang igsoon mismo nga iyang makita wala gani niya higugmaa, unsaon niya paghigugma sa Dios nga wala niya makita? 21 Busa mao kini ang sugo nga gihatag ni Cristo kanato: ang tawo nga nahigugma sa Dios kinahanglan usab nga mahigugma sa iyang igsoon.
30 (Wala pa makasulod si Jesus sa lungsod sa Betania. Didto pa lang siya sa dapit diin siya gitagbo ni Marta.) 31 Pagkakita sa mga Judio nga nakigduyog sa kasub-anan ni Maria nga mitindog siya ug midali paggawas, gisunod nila siya, kay gipakaingon nilag moadto siya sa gilubngan aron mohilak didto.
32 Pag-abot ni Maria didto kang Jesus, miluhod siya ug miingon, “Ginoo, kon dinhi ka pa lang, wala unta mamatay ang akong igsoon.” 33 Pagkakita niya nga naghilak si Maria ug ingon man ang mga kauban niini nga mga Judio, natandog gayod ang iyang kasingkasing. 34 Nangutana dayon siya kanila, “Asa ninyo siya gilubong?” Mitubag sila, “Dali Ginoo, itudlo namo kanimo.” 35 Mihilak si Jesus. 36 Busa miingon ang mga Judio, “Nakita ninyo kon unsa kadako ang iyang paghigugma kang Lazaro!” 37 Apan ang uban miingon, “Dili ba giayo man niya ang mga mata sa buta? Nan, nganong wala man niya mapugngi ang kamatayon ni Lazaro?”
Gibanhaw ni Jesus si Lazaro
38 Natandog pag-usab ang kasingkasing ni Jesus. Ug miadto dayon sila didto sa gilubngan kang Lazaro. Usa kini ka langub nga gitakloban ug usa ka bato. 39 Pag-abot nila didto, miingon si Jesus, “Kuhaa ninyo ang bato.” Apan miingon si Marta nga igsoon sa namatay, “Ginoo, baho na siya karon, kay upat na ka adlaw nga siya gilubong!” 40 Miingon si Jesus kaniya, “Dili ba nga miingon man ako kanimo nga kon motuo ka, makita mo ang gahom sa Dios?” 41 Busa gikuha nila ang bato. Mihangad si Jesus sa langit ug miingon, “Amahan nagapasalamat ako kanimo tungod kay gipaminawan mo ako. 42 Nasayod ako nga kanunay ka nga nagapaminaw kanako, apan gisulti ko kini alang sa mga tawo nga ania karon nagaalirong kanako, aron motuo sila nga ikaw mao ang nagpadala kanako dinhi sa kalibotan.” 43 Human niyag sulti niini, misinggit siya, “Lazaro, gawas ngari!” 44 Ug migawas ang namatay nga si Lazaro nga ang iyang kamot ug tiil naputos pa sa mga panapton, ug ang iyang nawong naputos usab sa panyo. Miingon si Jesus kanila, “Badbari ninyo siya ug palakwa.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.