Book of Common Prayer

⁸ Uważajcie, aby was ktoś nie wpędził w niewolę zręcznie manipulując rzekomą nauką, opartą na ludzkiej tradycji oraz na zasadach, które rządzą światem, a nie na Chrystusie. ⁹ Przecież to w Nim, sprowadzona do cielesnej postaci, zawiera się cała pełnia Boskości. ¹⁰ W Nim też dostąpiliście napełnienia, w Tym, który jest głową wszelkiej zwierzchności i władzy.

¹¹ W Nim dokonało się wasze obrzezanie, lecz nie takie, jakie znamy z praktyk ludzkich. Było to obrzezanie Chrystusowe; miało miejsce, gdy pozbyliście się swojej cielesności ¹² jako pogrzebani wraz z Nim w chrzcie i w chrzcie razem z Nim ożywieni przez wiarę pochodzącą z działania Boga, który wzbudził Chrystusa z martwych.

¹³ Was, martwych z powodu upadków i nieobrzezanych we własnej cielesności razem z Nim ożywił, darując nam wszystkie upadki. ¹⁴ On umorzył nasze długi, całą listę niespełnionych zobowiązań — skończył z nimi, gdy przygwoździł je do krzyża. ¹⁵ Na tym krzyżu rozbroił zwierzchności oraz władze, publicznie je obnażył i powlókł w tryumfalnym pochodzie.

¹⁶ Dlatego niech was nikt nie osądza z powodu jedzenia i picia lub z powodu święta, nowiu czy szabatów. ¹⁷ Są to tylko cienie nadchodzących zdarzeń; Chrystus zaś — konkretnym ciałem! ¹⁸ Niech was nikt nie odtrąca, szczególnie spośród tych, którzy lubią się umartwiać i oddawać cześć aniołom, powoływać na tajemnicze doznania i bezpodstawnie szczycić swoim cielesnym sposobem myślenia, ¹⁹ a lekceważą Głowę, dzięki której całe ciało, wzmacniane i spajane przez stawy oraz ścięgna, rośnie Bożym wzrostem.

²⁰ Skoro z Chrystusem umarliście dla zasad rządzących światem, to dlaczego — tak, jak żyjący w tym świecie — dobrowolnie poddajecie się nakazom: ²¹ Nie dotykaj, nie próbuj, nie ruszaj? ²² Te przepisy i nauki ludzkie dotyczą tego, co i tak przeznaczone do zużycia. ²³ Jest w nich tyle mądrości, ile może być w dewocji,^[a] poniżaniu się i umartwianiu ciała, jednak poza poprawianiem samopoczucia nie mają one żadnej wartości.

⁷ Wówczas Jezus zwrócił się do nich ponownie: Ręczę i zapewniam: Ja jestem bramą dla owiec. ⁸ Wszyscy, ilu ich przyszło przede Mną, to złodzieje i bandyci, lecz owce ich nie posłuchały. ⁹ Ja jestem bramą. Jeśli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony, a gdy wejdzie i wyjdzie, znajdzie sobie pastwisko. ¹⁰ Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby owce miały życie i to życie w całej pełni.

¹¹ Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje za owce własne życie. ¹² Najemnik, który nie jest pasterzem ani właścicielem owiec, gdy widzi, że zbliża się wilk, porzuca owce i ucieka, wilk zaś porywa je i rozpędza. ¹³ Najemnik zachowuje się tak, dlatego że jest tylko najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

¹⁴ Ja jestem dobrym pasterzem. Znam moje owce. One też Mnie znają, ¹⁵ podobnie jak Ojciec zna Mnie, a Ja znam mego Ojca. I za owce oddaję własne życie. ¹⁶ Mam też inne owce, nie należące do tej zagrody. Te również muszę sprowadzić. Będą one słuchać mojego głosu i powstanie jedno stado i jeden pasterz.

¹⁷ Ojciec dlatego Mnie miłuje, że Ja oddaję swoje życie, by następnie je odzyskać.