Book of Common Prayer
Pagpasalamat sa Dios
138 Magpasalamat ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing.
Mag-awit ako ug mga pagdayeg kanimo atubangan sa mga dios.[a]
2 Moyukbo ako nga mag-atubang sa imong templo ug modayeg kanimo tungod sa imong gugma ug pagkamatinumanon.
Kay gipakita mo nga ikaw ug ang imong pulong labaw sa tanang mga butang.
3 Sa dihang nanawag ako kanimo, gitubag mo ako;
gilig-on mo ako pinaagi sa imong kusog.
4 Modayeg kanimo, Ginoo, ang tanang hari sa tibuok kalibotan,
kay nadungog nila ang imong mga pulong.
5 Moawit sila mahitungod sa imong gihimo,
kay dako ang imong gahom.
6 Bisan halangdon ka kaayo, Ginoo, may kahangawa ka sa mga mapainubsanon.
Ug bisan anaa ikaw sa halayo, nahibaloan mo ang tanan nga gihimo sa mga mapahitas-on.
7 Bisan anaa ako taliwala sa kasamok ug kalisod,
ginatipigan mo ang akong kinabuhi.
Ginasilotan mo ang masuk-anon kong mga kaaway,
ug ginaluwas mo ako pinaagi sa imong gahom.
8 Tumanon mo, Ginoo, ang imong mga saad kanako.
Ang imong gugma walay kataposan.
Ayaw pasagdi ang imong mga binuhat.
Ang Hingpit nga Kahibalo ug Pag-atiman sa Dios
139 Ginoo, gisusi mo ako ug nakaila ka kanako.
2 Nahibalo ka kon kanus-a ako molingkod o motindog.
Bisan anaa ikaw sa halayo nasayod ka sa tanan kong ginahunahuna.
3 Ginabantayan mo ako sa akong paglakaw ug pagpahulay.
Nahibalo ka sa tanan kong ginahimo.
4 Ginoo, bisan wala pa ako makasulti, nahibaloan mo nang daan ang akong isulti.
5 Anaa ka sa akong palibot,
ug gipanalipdan mo ako sa imong gahom.
6 Ang imong kaalam labihan gayod ka katingalahan alang kanako;
dili ko kini matugkad.
7 Asa man ako moadto aron makaikyas sa imong Espiritu?[b]
Makatago ba ako sa imong presensya?
8 Kon mosaka ako sa langit, atua ka;
kon moadto ako sa dapit sa mga patay, atua ka usab.
9 Kon molupad ako paingon sa sidlakan o mopuyo sa kinalayoan nga dapit sa kasadpan,
10 atua ka gihapon didto sa pag-agak ug pagtabang kanako.
11 Kon hangyoon ko ang kangitngit sa pagtabon kanako,
ug ang kahayag nga naglibot kanako nga mahimong gabii,
12 apan bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo,
ug ang gabii sama ra kahayag sa adlaw.
Kay ang kangitngit ug ang kahayag managsama ra alang kanimo.
13 Nakaila ka kanako kay ikaw ang naghimo kanako.
Ikaw ang nagaumol kanako didto sa tagoangkan sa akong inahan.
14 Gidayeg ko ikaw kay katingalahan gayod ang pagkahimo mo kanako.
Katingalahan ang imong mga buhat, ug nasayod gayod ako niini.
15 Nakita mo ang akong mga bukog sa dihang gihimo ako sa tago sulod sa tagoangkan sa akong inahan.[c]
16 Nakita mo na ako sa wala pa ako maporma.
Ang gitagal nga mga adlaw sa akong kinabuhi nahisulat na sa imong libro, bisan wala pa kini magsugod.
17 O Dios, dili ko matugkad ang imong hunahuna;[d]
labihan kini kadaghan.
18 Kon ihapon ko kini, daghan pa kini kay sa balas.
Sa akong pagmata ang akong hunahuna anaa gihapon kanimo.[e]
19 O Dios, hinaut nga pamatyon mo ang mga tawong daotan!
Hinaut nga magpalayo kanako ang mga tawong motapos sa kinabuhi sa uban.
20 Nagasulti sila ug daotan batok kanimo.
Gipanamastamasan nila ang imong ngalan.
21 Ginoo, gikasilagan ko ang mga nasilag kanimo.
Gikapungtan ko ang nakigbatok kanimo.
22 Labihan gayod ang akong kapungot kanila;
giisip ko silang akong mga kaaway.
23 Susiha ako, O Dios, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong kasingkasing.
Sulayi ako, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong hunahuna.
Pagdayeg sa Dios nga Makagagahom
147 Dayega ang Ginoo!
Maayo ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios.
Maayo gayod ug angayan nga dayegon siya.
2 Gitukod pag-usab sa Ginoo ang Jerusalem,
ug gitigom niya pagbalik ang mga Israelinhon nga nabihag.
3 Gilipay niya ang nagmasulob-on;
ug giayo ang ilang mga samad.
4 Siya ang nagbuot sa gidaghanon sa mga bitoon
ug gihatagan niya ang matag usa kanila ug ngalan.[a]
5 Gamhanan kaayo ang atong Ginoo;
ang iyang kaalam dili matugkad.
6 Gitabangan sa Ginoo ang mga dinaog-daog,
apan gilaglag niya sa hingpit ang mga daotan.
7 Pag-awit kamo nga may pagpasalamat sa Ginoo.
Pagtukar kamo ug harpa alang sa atong Dios.
8 Gitabonan niyag mga panganod ang kalangitan,
gipaulanan niya ang kalibotan,
ug gipatubo ang mga sagbot sa mga bungtod.
9 Gihatagan niyag pagkaon ang mga mananap, ingon man ang mga pispis sa uwak kon mangayo kini ug pagkaon.
10 Wala siya malipay sa kusgang mga kabayo o sa abtik nga mga sundalo,
11 kondili sa mga nagatahod kaniya ug nagasalig sa iyang gugma.
12 Pasidunggi ninyo ang Ginoo nga inyong Dios,
kamong mga lumulupyo sa Jerusalem.[b]
13 Kay gilig-on niya ang mga pultahan sa inyong siyudad,
ug gipanalanginan niya kamo.
14 Gihatagan niya ug kalinaw ang inyong dapit,
ug gibusog niya kamo sa labing maayo nga trigo.
15 Gimandoan niya ang kalibotan,
ug mituman dayon kini.
16 Ginatabonan niya ang yuta ug snow nga daw sama sa habol nga puti,
ug ginakatag niya ang pinong ice nga daw sama sa abog.
17 Nagpadala siyag ulan nga ice nga daw gagmayng mga bato.
Kinsay makaagwanta sa katugnaw niini?
18 Nagmando siya ug nangatunaw ang ice;
gipahangin niya ug midagayday ang tubig.
19 Gipadayag niya ang iyang mga pulong, mga tulumanon, ug mga sugo sa mga taga-Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
20 Wala niya kini himoa sa ubang mga nasod;
wala sila makahibalo sa iyang mga sugo.
Dayega ang Ginoo!
Ang Paglaom sa Umaabot
23 1-2 Miingon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, “Alaot kamong mga pangulo sa akong katawhan! Sama unta kamo sa mga magbalantay sa karnero nga moatiman sa akong katawhan, apan gipasagdan ninyo sila nga mamatay ug magkatibulaag. Busa tungod kay gipatibulaag ninyo ang akong katawhan ug wala ninyo sila atimana, silotan ko kamo sa daotan ninyong gihimo. 3 Ako mismo ang motigom sa mga nahibilin kong katawhan gikan sa mga dapit diin ko sila gipatibulaag, ug dad-on ko sila balik sa ilang yuta, ug didto modaghan gayod sila ug magmauswagon. 4 Hatagan ko silag mga pangulo nga moatiman kanila, ug dili na sila mahadlok o malisang, ug wala nay mawala kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
5 Miingon pa ang Ginoo, “Moabot ang panahon nga paharion ko ang usa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Magahari siya nga may kaalam, ug patunhayon niya ang katarong ug hustisya niini nga yuta. 6 Ug nianang panahona maluwas ang Juda ug makaangkon ug kalinaw ang Israel. Pagatawgon siya nga ‘Ginoo nga atong kaluwasan.[a]’
7 “Ug nianang panahona ang mga tawo dili na manumpa nga magkanayon, ‘Manumpa ako sa buhing Ginoo nga nagpagawas sa mga Israelinhon gikan sa Ehipto.’ 8 Kondili, moingon sila, ‘Manumpa ako sa buhing Ginoo nga nagpagawas sa mga kaliwat ni Israel sa nasod sa amihan ug sa tanang nasod diin niya sila gipatibulaag.’ Unya magpuyo sila sa ilang kaugalingong yuta.”
8 Pagbantay sa mga tawo nga buot modala kaninyo sa ilang grupo sa pinilusopo nga pamaagi ug malimbongon nga mga pagtulon-an. Kini nga mga pagtulon-an dili gikan kang Cristo kondili napanunod lang nila sa mga katigulangan ug sa mga kalibotanon lang nga pamaagi. 9 Ang tinuod, si Cristo nahimong tawo, apan bisan pa niini, anaa gihapon kaniya ang iyang pagka-Dios. 10 Ang madagayaon nga kinabuhi anaa kaninyo[a] tungod kay kamo anaa kang Cristo nga mao ang nagagahom sa tanan nga espiritu nga nagahari ug may gahom.
11 Tungod kay kamo anaa kang Cristo, natuli na kamo. Apan dili sama sa pagtuli sa mga Judio nga adunay ilang kuhaon sa lawas sa tawo, kondili ang gikuha ni Cristo mao ang daotang mga tinguha sa inyong lawas nga makasasala. 12 Kay ang pagbautismo kaninyo nagkahulogan nga gilubong kamo uban ni Cristo. Ug tungod kay anaa na kamo kang Cristo, gibanhaw usab kamo uban kaniya, kay nagasalig kamo sa gahom sa Dios nga nagbanhaw kaniya. 13 Kaniadto, kamong mga dili Judio patay atubangan sa Dios tungod sa inyong makasasala nga kinabuhi. Apan karon gihatagan kamog kinabuhi sa Dios uban ni Cristo. Gipasaylo niya ang tanan natong mga sala. 14 May tulubagon unta kita sa Dios tungod kay wala nato matuman ang iyang mga kasugoan. Apan pinaagi sa pagpalansang ni Cristo sa krus gipapas sa Dios ang listahan sa atong mga sala, ug karon dili na kita silotan. 15 Didto usab sa krus gipildi sa Dios ang mga espiritu nga nagahari ug may gahom, ug gipakita niya sa tanan nga sila nabihag na niya.
16 Busa ayaw pasagdi nga diktahan kamo ni bisan kinsa kon unsa ang angay ninyo nga kaonon o imnon, o unsa ang angay ninyong buhaton sa mga pista sa pagsubang sa bulan o sa Adlaw nga Igpapahulay. 17 Kini nga mga tulumanon anino lang sa mga gipaabot kaniadto nga mao si Cristo. 18 May mga tawo usab nga nagapasigarbo nga nakakita kuno sila ug mga panan-awon, ug buot nilang pugson ang uban nga magpakaubos ug mosimba sa mga anghel. Ayaw kamo pagpadaog niana nga mga tawo. Walay kapuslanan ang ilang pagpasigarbo, kay tawhanon lang kana nga mga panghunahuna. 19 Dili nila gusto nga magpasakop kang Cristo nga atong ulo nga mao ang nagahatag kanato nga iyang lawas sa mga kinahanglanon pinaagi sa nagkadugtong nga mga bahin, ug pinaagi niini nagatubo kita sumala sa kabubut-on sa Dios.
Ang Bag-o nga Kinabuhi Diha kang Cristo
20 Namatay na kamo uban kang Cristo ug naluwas na gikan sa mga walay kapuslanan nga pamaagi niining kalibotan. Busa nganong nagakinabuhi pa man kamo nga sama sa mga tawo niining kalibotana? Nganong nagasunod pa man kamo sa mga tulumanon sama sa: 21 “Ayaw pagkupot niini,” “Ayaw pagtilaw niana,” o “Ayaw paghikap niana”? 22 Kining mga tulumanon nga gitudlo sa mga tawo binuhat lang nila ug mahitungod lang sa mga butang nga mawala human makaon. 23 Kon hunahunaon nato, morag husto ang ilang mga gitudlo mahitungod sa pagsimba nga uyon sa ilang pamaagi, sa pagpaubos ug sa pagdagmal sa ilang lawas. Apan ang tinuod, kining tanan dili gayod makatabang sa pagpugong sa atong lawasnon nga kaibog.
Si Jesus ang Maayo nga Magbalantay
7 Busa miingon pag-usab si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ako mao ang pultahan sa mga karnero.[a] 8 May mga magtutudlo nga nauna kanako ug sama sila sa mga kawatan ug mga tulisan. Apan ang akong mga karnero wala motuo kanila. 9 Ako mao ang pultahan. Ang mosulod agi kanako maluwas. Sama siya sa karnero nga mosulod ug mogawas, ug makakita siya ug sabsabanan. 10 Ang katuyoan sa kawatan mao ang pagpangawat, ang pagpatay, ug ang pagpangguba. Apan mianhi ako dinhi sa kalibotan aron mahatagan ko ang mga tawo sa kinabuhi nga madagayaon.
11 “Ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ang maayo nga magbalantay andam nga magpakamatay alang sa iyang mga karnero. 12 Dili siya sama sa tawo nga sinuholan lang nga magbantay. Kay ang sinuholan lang modagan kon may makita siyang nagaabot nga ihalas nga iro, ug biyaan lang niya ang mga karnero. Busa atakihon sa ihalas nga iro ang mga karnero ug magkatibulaag kini. 13 Ang sinuholan mopalayo, tungod kay sinuholan man lang siya ug bale-wala lang kaniya kon unsa ang mahitabo sa mga karnero. 14-15 Apan ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ingon nga ako nailhan sa Amahan ug ako nakaila kaniya, nakaila usab ako sa akong mga karnero ug nakaila sila kanako. Ug ihatag ko ang akong kinabuhi alang kanila. 16 May uban pa akong mga karnero nga wala dinhi sa inyong grupo nga mga Judio. Kinahanglan pasudlon ko usab sila. Maminaw sila kanako, ug ang tanan nga maminaw kanako mahimong usa lang ka panon nga may usa lang ka magbalantay.
17 “Gihigugma ako sa Amahan tungod kay ginahatag ko ang akong kinabuhi alang kanila, ug pagkahuman mabuhi ako pag-usab.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.