Book of Common Prayer

Przywitanie i pozdrowienia

¹ Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, oraz Tymoteusz, nasz brat, do Filemona, ukochanego,^[a] naszego współpracownika — ² również do Apfii, naszej siostry, i do Archipposa, naszego współbojownika — oraz do kościoła gromadzącego się w twoim domu: ³ Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, będą waszym udziałem.

Zapewnienie o modlitwie

⁴ Dziękuję mojemu Bogu zawsze, gdy cię wspominam w moich modlitwach. ⁵ To dlatego, że słyszę o twojej miłości i wierze, które przenikają twoje życie z Panem Jezusem oraz stosunki ze wszystkimi świętymi. ⁶ Modlę się, aby twój udział w wierze^[b] owocował głębokim poznaniem wszelkiego dobra, które jest w nas^[c] dzięki Chrystusowi.^{[d] 7} Twoja miłość przyniosła mi bowiem wielką radość i pociechę, szczególnie, że podziałała odświeżająco na świętych.

Prośba

⁸ Dlatego, chociaż w Chrystusie mógłbym śmiało nakazać ci, co należy zrobić, ⁹ to jednak, ze względu na miłość, proszę — ja, stary już Paweł, a teraz również więzień dla sprawy Chrystusa Jezusa.

¹⁰ Proszę cię za moim synem, którego urodziłem w więzieniu, za Onezymosem.^{[e] 11} Kiedyś był on dla ciebie nieprzydatny. Teraz jednak jest użyteczny — zarówno dla ciebie, jak i dla mnie. ¹² Odsyłam ci go, a to tak, jakbym ci odsyłał swoje własne serce.

¹³ Miałem zamiar zatrzymać go przy sobie, aby mi usługiwał zamiast ciebie — teraz, gdy jestem w więzach z powodu dobrej nowiny. ¹⁴ Jednak bez twojej zgody nie chciałem nic uczynić. Nie chcę, by w twej dobroci był choć cień przymusu. Niech ona raczej będzie gestem dobrej woli. ¹⁵ Bo może dlatego opuścił cię na chwilę,^[f] abyś go odzyskał na wieki ¹⁶ i to już nie jako sługę, ale więcej, jako ukochanego brata, szczególnie dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, i nie tylko na czas ziemskiego życia, ale także w Panu.

¹⁷ Skoro więc masz mnie za uczestnika wspólnej sprawy, przygarnij go tak, jak mnie. ¹⁸ A jeśli wyrządził ci jakąś szkodę albo jest ci coś dłużny, mnie to przypisz. ¹⁹ Ja, Paweł, piszę własnoręcznie: Ja wynagrodzę. Nie chcę się przy tym rozwodzić, że samego siebie jesteś mi w zamian winien.

²⁰ Tak, bracie, proszę: Pozwól mi odnieść jakąś korzyść w Panu. Odśwież moje serce w Chrystusie.

²¹ Piszę przekonany o twoim posłuszeństwie, świadom, że uczynisz więcej, niż to, o czym wspomniałem. ²² Jednocześnie proszę, przygotuj mi gościnę. Mam bowiem nadzieję, że dzięki waszym modlitwom, otrzymacie mnie z powrotem, jako dowód łaski.

Pozdrowienia

²³ Pozdrawia cię Epafras, mój współwięzień w Chrystusie Jezusie, ²⁴ Marek, Arystarchos, Demas i Łukasz, moi współpracownicy.

²⁵ Niech łaska Pana Jezusa Chrystusa towarzyszy wam w duchowym życiu.

³³ Wyhodujcie dobre drzewo, to i owoc będzie dobry. Wyhodujcie bezużyteczne, a owoc będzie bezużyteczny. Bo drzewo rozpoznaje się po owocu. ³⁴ O, wy pomioty żmij! Jak możecie mówić dobrze, skoro jesteście źli? Przecież z obfitości serca mówią usta. ³⁵ Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego wydobywa zło. ³⁶ Mówię wam natomiast: Z każdego bezużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dniu sądu. ³⁷ Gdyż na podstawie własnych słów zostaniesz usprawiedliwiony i na podstawie własnych słów zostaniesz potępiony.

Znak Jonasza

³⁸ W odpowiedzi na to niektórzy znawcy Prawa i faryzeusze powiedzieli: Nauczycielu, chcemy zobaczyć jakiś Twój znak.

³⁹ Jezus odpowiedział: Pokolenie złe i cudzołożne szuka znaku, lecz go nie otrzyma, poza znakiem proroka Jonasza. ⁴⁰ Gdyż podobnie jak Jonasz był we wnętrzu potwora trzy dni i trzy noce, tak też Syn Człowieczy będzie we wnętrzu ziemi trzy dni i trzy noce.

⁴¹ Mieszkańcy Niniwy powstaną na sąd wraz z tym pokoleniem i potępią je, gdyż opamiętali się na wezwanie Jonasza, a przecież tutaj chodzi o coś więcej niż w przypadku Jonasza. ⁴² Królowa z Południa powstanie na sąd wraz z tym pokoleniem i potępi je, bo przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a przecież tutaj chodzi o coś więcej niż w przypadku Salomona.