Book of Common Prayer
Powitanie
1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa powołany z woli Boga, oraz Sostenes, nasz brat, 2 do kościoła Bożego w Koryncie, do poświęconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, oraz do wszystkich, którzy na każdym miejscu wzywają imienia naszego Pana Jezusa Chrystusa, Władcy ich oraz naszego.
3 Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, i Pan Jezus Chrystus będą waszym udziałem.
Modlitwa dziękczynna
4 Dziękuję Bogu za was zawsze, za łaskę Bożą, daną wam w Chrystusie Jezusie. 5 W Nim staliście się bogaci we wszelkie słowo i wszelkie poznanie. 6 Bóg bowiem umocnił w was świadectwo Chrystusa. 7 Przez to nie brakuje wam, oczekującym objawienia się naszego Pana Jezusa Chrystusa, żadnego daru łaski. 8 On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli nienaganni w dniu przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa. 9 Bóg zaś, który powołał was do wspólnoty ze swoim Synem, naszym Panem Jezusem Chrystusem, jest wierny.
Wezwanie do jednomyślności
10 A teraz wzywam was, bracia, przez wzgląd na imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa: Bądźcie jednomyślni! Nie dopuszczajcie między sobą do rozłamów. Niech was łączy jedna myśl i jedno zdanie. 11 Domownicy Chloe donieśli mi bowiem, moi bracia, że dochodzi między wami do kłótni. 12 Jedni z was mówią: Ja należę do Pawła. Drudzy: Ja do Apollosa. Inni: Ja do Kefasa. A jeszcze inni: Ja do Chrystusa!
13 Czy Chrystus jest dla każdego inny? Czy Paweł został za was ukrzyżowany? Albo czy w imię Pawła zostaliście ochrzczeni? 14 Dzięki Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem — poza Kryspusem i Gajuszem — 15 bo jeszcze by ktoś powiedział, że został ochrzczony w moje imię. 16 Prawda, ochrzciłem też dom Stefanasa. Poza tym nie pamiętam, abym kogoś jeszcze chrzcił. 17 Chrystus bowiem nie posłał mnie, żebym chrzcił, lecz głosił dobrą nowinę, i to nie w mądrości słowa, aby krzyż Chrystusa nie utracił mocy.[a]
Znaczenie Słowa o krzyżu
18 Gdyż Słowo o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, dla nas jednak, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. 19 Czytamy bowiem:
Zniszczę mądrość mądrych
i udaremnię rozwiązania rozumnych.
Czas próby
4 Następnie Duch poprowadził Jezusa na wyżynne pustkowie, aby został poddany próbie przez diabła. 2 Jezus pościł tam czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i był już głodny.
3 Wtedy zbliżył się do Niego kusiciel i powiedział: Skoro jesteś Synem Boga, nakaż tym kamieniom, aby zamieniły się w chleb.
4 Jezus odpowiedział: Jest napisane:
Człowiekowi do życia potrzebny jest nie tylko chleb,
ma on się też posilać każdym słowem
pochodzącym z ust Boga.
5 Wtedy diabeł zabrał Go ze sobą do Świętego Miasta i postawił na szczycie świątyni. 6 Skoro jesteś Synem Boga — namawiał — skocz stąd w dół. Przecież napisano:
Odda cię pod opiekę swoich aniołów,
a oni będą cię nosić na rękach,
byś czasem swojej stopy nie uraził o kamień.
7 Jezus mu odpowiedział: Napisano jednak także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, swego Boga.
8 Potem znów diabeł zabrał Jezusa na bardzo wysoką górę. Pokazał Mu stamtąd wszystkie królestwa świata w całej ich okazałości 9 i zaproponował: Dam Ci to wszystko, jeśli tylko upadniesz przede mną i złożysz mi pokłon.
10 Wówczas Jezus skierował do niego słowa: Odejdź, szatanie! Gdyż jest napisane:
Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon
i służył jedynie Jemu.
11 Wtedy diabeł zostawił Go, a zbliżyli się aniołowie i służyli Mu.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny