Book of Common Prayer

Cierpliwości! Nadchodzi sąd

⁷ Bądźcie więc cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Zauważcie, że rolnik cierpliwie czeka na cenny plon ziemi, na wczesny i późny deszcz. ⁸ Wy również bądźcie cierpliwi. W górę serca! Przyjście Pana jest bliskie.

⁹ Przestańcie na siebie nawzajem narzekać, bracia! Nie narażajcie się na sąd. Bo oto Sędzia stanął u drzwi.

¹⁰ Za przykład nieugiętości oraz cierpliwości bierzcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana. ¹¹ Zauważcie, że tych, którzy wytrwali, uważamy za szczęśliwych. Słyszeliście o wytrwałości Joba. Wiecie, jaki był cel^[a] Pana. Wiecie też, że Pan jest bardzo litościwy i miłosierny.

¹² Przede wszystkim, drodzy bracia, przestańcie przysięgać na niebo, na ziemię; nie składajcie też innych przysiąg. Niech wasze tak znaczy tak, a wasze nie — nie, abyście nie popadli pod sąd.

Ważność duszpasterstwa

¹⁹ Drodzy bracia, jeśli ktoś spośród was zboczy od prawdy, a inny go nawróci, ²⁰ niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.

Rozdarcie zasłony

³³ A około południa całą ziemię zaległa ciemność i trwała aż do godziny piętnastej. ³⁴ O tej też godzinie Jezus zawołał: Eloi, Eloi, lema sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś?

³⁵ A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, powtarzali między sobą: Spójrzcie, woła Eliasza. ³⁶ Ktoś podbiegł, nasączył gąbkę kwaśnym winem, zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc do pozostałych: Zostańcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć.

³⁷ Jezus zaś zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie. ³⁸ Wtedy zasłona świątyni rozdarła się na dwoje, z góry w dół.

³⁹ A setnik, który stał naprzeciw Niego, gdy zobaczył, w jaki sposób Jezus umarł, stwierdził: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.