Book of Common Prayer

(มิคทาม^[a]บทหนึ่งของดาวิด)

(คำอธิษฐานของดาวิด)

(ถึงหัวหน้านักร้อง ทำนอง “กวางแห่งรุ่งอรุณ” บทสดุดีของดาวิด)

การเตรียมสร้างพระวิหาร^(A)

5 กษัตริย์ฮีรามแห่งเมืองไทระทรงมีสัมพันธไมตรีกับกษัตริย์ดาวิดเสมอมา ฉะนั้นเมื่อทรงทราบว่าโซโลมอนได้รับการเจิมตั้งเพื่อขึ้นครองราชย์สืบต่อจากดาวิดราชบิดาก็ส่งทูตมาเข้าเฝ้า ² โซโลมอนมีพระราชสาส์นตอบฮีรามความว่า

³ “ท่านทราบอยู่ว่าดาวิดราชบิดาของข้าพเจ้ามีศึกติดพันรอบด้าน จึงไม่สามารถสร้างพระวิหารเพื่อพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์ จนกระทั่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงสยบข้าศึกทั้งหลายไว้แทบพระบาท ⁴ บัดนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าประทานการพักสงบรอบด้านแก่ข้าพเจ้า ไม่มีข้าศึกหรือภัยพิบัติประการใด ⁵ ข้าพเจ้าจึงตั้งใจจะสร้างพระวิหารถวายเพื่อพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้า ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาดาวิดราชบิดาของข้าพเจ้าไว้ว่า ‘ลูกของเจ้าซึ่งเราจะตั้งให้ครองราชบัลลังก์แทนเจ้าจะสร้างวิหารเพื่อนามของเรา’

⁶ “ฉะนั้นขอท่านโปรดสั่งให้คนของท่านตัดไม้สนซีดาร์จากเลบานอนให้ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะส่งคนไปทำงานด้วย และจะจ่ายค่าจ้างให้คนงานของท่านตามที่ท่านตั้งไว้ ท่านทราบอยู่แล้วว่าทางฝ่ายข้าพเจ้าไม่มีช่างที่เชี่ยวชาญการตัดไม้เหมือนชาวไซดอน”

⁷ เมื่อกษัตริย์ฮีรามได้รับสาส์นจากโซโลมอนก็พอพระทัยยิ่งนักและตรัสว่า “สรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าในวันนี้ ที่พระองค์ทรงโปรดประทานโอรสที่เฉลียวฉลาดแก่ดาวิดให้ปกครองชนชาติที่ยิ่งใหญ่นี้”

⁸ จากนั้นฮีรามทรงตอบโซโลมอนกลับมาว่า

“เราได้รับสาส์นจากท่านแล้ว และจะจัดส่งท่อนซุงทั้งไม้สนซีดาร์และไม้สนอื่นๆ ไปตามที่ท่านต้องการทั้งหมด ⁹ คนของเราจะนำไม้ซุงจากเลบานอนไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียน แล้วผูกแพล่องมาตามทะเลสู่จุดหมายที่ท่านกำหนด จากนั้นจะถอดแพมอบไม้ซุงให้ท่าน ท่านสามารถจ่ายค่าตอบแทนเราโดยส่งอาหารมาให้ราชสำนักของเรา”

¹⁰ ฮีรามก็ส่งไม้สนซีดาร์และไม้สนอื่นๆ มาให้โซโลมอนตามความประสงค์ด้วยวิธีดังกล่าว ¹¹ และเพื่อเป็นการตอบแทน โซโลมอนจึงส่งข้าวสาลีไปให้ราชสำนักของฮีรามปีละประมาณ 4,400 กิโลลิตร^[a] และน้ำมันมะกอกบริสุทธิ์ปีละประมาณ 440 กิโลลิตร^[b] โซโลมอนทำอย่างนี้ปีแล้วปีเล่า ¹² องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานสติปัญญาแก่โซโลมอนตามที่ทรงสัญญาไว้ ฮีรามและโซโลมอนทรงเจริญพระราชไมตรีและทรงทำสนธิสัญญาต่อกัน

¹³ โซโลมอนทรงเกณฑ์แรงงาน 30,000 คนจากทั่วแดนอิสราเอล ¹⁴ และส่งพวกเขาหมุนเวียนไปเลบานอนเดือนละ 10,000 คน คนหนึ่งจะไปอยู่เลบานอนหนึ่งเดือน และกลับมาอยู่บ้านสองเดือน อาโดนีรัมเป็นผู้บังคับบัญชาแรงงานโยธาเหล่านี้ ¹⁵ โซโลมอนยังทรงมีกรรมกรแบกหามอีก 70,000 คน และช่างสกัดหิน 80,000 คนในแถบเทือกเขา ¹⁶ โดยมีหัวหน้าคนงาน 3,300 คน^[c] ทำหน้าที่ควบคุมโครงการและดูแลคนงาน ¹⁷ ตามพระบัญชาของโซโลมอน พวกเขาขนหินก้อนมหึมาที่คัดแล้วเพื่อสกัดเป็นหินฐานรากของพระวิหาร ¹⁸ ผู้คนจากเกบาล^[d]มาช่วยช่างของโซโลมอนและฮีรามในการเลื่อยซุง ถากไม้ และเตรียมหินสำหรับ การสร้างพระวิหาร

โซโลมอนทรงสร้างพระวิหาร^(B)

6 ในปีที่สี่ร้อยแปดสิบ^[e] หลังจากที่อิสราเอลออกมาจากอียิปต์ นับเป็นปีที่สี่แห่งรัชกาลโซโลมอน ตรงกับเดือนศิฟซึ่งเป็นเดือนที่สอง พระองค์ทรงเริ่มการสร้างพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า

⁷ การก่อสร้างพระวิหารใช้แต่หินที่สกัดมาเรียบร้อยแล้วจากเหมืองหิน จึงไม่มีเสียงค้อน เหล็กสกัด หรือเครื่องมือเหล็กในบริเวณพระวิหารขณะกำลังก่อสร้าง

บนเกาะมอลตา

28 เมื่อขึ้นฝั่งโดยปลอดภัยแล้วเราจึงรู้ว่าเกาะนั้นชื่อเกาะมอลตา ² ชาวเกาะกรุณาเราเป็นพิเศษพวกเขาก่อไฟต้อนรับเราทุกคนเพราะฝนตกและหนาว ³ เปาโลเก็บกิ่งไม้มาหอบหนึ่งขณะเขากำลังเอาไม้หอบนั้นใส่ไฟมีงูพิษตัวหนึ่งถูกความร้อนจึงพุ่งออกมากัดติดที่มือของเขา ⁴ เมื่อชาวเกาะเห็นงูห้อยอยู่ที่มือของเปาโลก็พูดกันว่า “คนนี้ต้องเป็นฆาตกรแน่ๆ เพราะถึงแม้ว่าเขารอดตายจากทะเลเจ้าแห่งความยุติธรรมก็ยังไม่ปล่อยให้มีชีวิต” ⁵ แต่เปาโลสะบัดงูทิ้งลงในไฟและไม่เป็นอันตรายแต่อย่างใด ⁶ พวกเขาคาดว่าเปาโลจะบวมขึ้นหรือล้มตายทันทีแต่หลังจากคอยดูอยู่นานและไม่เห็นเขาเป็นอะไรจึงเปลี่ยนความคิดและพูดว่าเปาโลเป็นเทพเจ้า

⁷ มีที่ดินแปลงหนึ่งอยู่ใกล้ๆ ที่นั่นเป็นของปูบลิอัสหัวหน้าชาวเกาะ เขาต้อนรับขับสู้เราอย่างดีตลอดสามวัน ⁸ บิดาของปูบลิอัสป่วยมีไข้และเป็นบิดนอนซมอยู่ เปาโลเข้าไปเยี่ยม หลังจากอธิษฐานแล้วก็วางมือบนเขา รักษาเขาให้หาย ⁹ เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นคนป่วยอื่นๆ ที่เกาะนั้นก็มาและรับการรักษาให้หาย ¹⁰ พวกเขาให้เกียรติเราหลายๆ ด้านและเมื่อเราพร้อมที่จะออกเรือเขาก็นำสิ่งของที่จำเป็นมาให้เรา

ถึงกรุงโรม

¹¹ สามเดือนต่อมาเราลงเรือซึ่งมาพักหนาวอยู่ที่เกาะนี้ เรือนั้นมาจากเมืองอเล็กซานเดรีย มีรูปแกะสลักเทพเจ้าแฝด คือคาสเตอร์และพอลลักซ์ที่หัวเรือ ¹² เราจอดแวะที่เมืองไซราคิวส์สามวัน ¹³ จากที่นั่นเราแล่นเรือมาถึงเมืองเรยีอูม วันรุ่งขึ้นลมใต้พัดมาและในวันต่อมาก็ถึงเมืองโปทิโอลี ¹⁴ เราพบพี่น้องบางคนที่นั่น เขาเชิญให้เราพักอยู่ด้วยหนึ่งสัปดาห์แล้วเราก็มากรุงโรม ¹⁵ พวกพี่น้องที่กรุงโรมได้ข่าวว่าเราจะมาจึงออกมารับเราไกลถึงย่านอัปปีอัสและบ้านสามโรงแรม เมื่อได้เห็นคนเหล่านี้เปาโลก็ขอบพระคุณพระเจ้าและมีกำลังใจขึ้น ¹⁶ เมื่อเรามาถึงกรุงโรมเปาโลได้รับอนุญาตให้อยู่ตามลำพังโดยมีทหารคนหนึ่งคอยคุมเขาไว้

พระเยซูทรงทำนายว่าเปโตรจะปฏิเสธพระองค์^(A)

²⁷ พระเยซูตรัสแก่เหล่าสาวกว่า “พวกท่านจะทิ้งเราไปกันหมด เพราะมีเขียนไว้ว่า

²⁸ แต่หลังจากที่เราเป็นขึ้นเราจะไปยังกาลิลีก่อนหน้าท่าน”

²⁹ เปโตรประกาศว่า “ถึงใครๆ ทิ้งพระองค์ไปหมดแต่ข้าพระองค์จะไม่ทิ้งพระองค์”

³⁰ พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าวันนี้คืนนี้ก่อนไก่ขันสองหน^[b]ท่านเองจะปฏิเสธเราสามครั้ง”

³¹ แต่เปโตรยังยืนยันแข็งขันว่า “ถึงแม้ข้าพระองค์ต้องตายกับพระองค์ ข้าพระองค์จะไม่มีวันปฏิเสธพระองค์” แล้วสาวกที่เหลือก็พูดแบบเดียวกัน

เกทเสมนี^(B)

³² พวกเขามายังที่แห่งหนึ่งเรียกว่าเกทเสมนี พระเยซูตรัสกับเหล่าสาวกว่า “จงนั่งอยู่ที่นี่ขณะที่เราไปอธิษฐาน” ³³ พระองค์ทรงพาเปโตร ยากอบ และยอห์นไปกับพระองค์ด้วย ทรงเศร้าโศกและเป็นทุกข์ยิ่งนัก ³⁴ พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “จิตวิญญาณของเราท่วมท้นด้วยความเศร้าโศกทุกข์หนักแทบจะตาย จงเฝ้าระวังอยู่ที่นี่”

³⁵ พระองค์ทรงดำเนินเลยไปอีกหน่อยหนึ่งแล้วซบลงที่พื้นและทรงอธิษฐานว่าหากเป็นไปได้ขอให้ชั่วโมงนั้นผ่านพ้นไปจากพระองค์ ³⁶ พระองค์ทรงทูลว่า “อับบา^[c] พระบิดาเจ้าข้า ทุกสิ่งเป็นไปได้สำหรับพระองค์ ขอทรงเอาถ้วยนี้ไปจากข้าพระองค์ อย่างไรก็ตามอย่าให้เป็นไปตามใจของข้าพระองค์แต่ขอให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระองค์”

³⁷ แล้วพระองค์ทรงกลับมาหาสาวกเหล่านั้นและพบว่าพวกเขานอนหลับอยู่จึงตรัสกับเปโตรว่า “ซีโมน ท่านหลับอยู่หรือ? จะคอยเฝ้าระวังอยู่สักชั่วโมงเดียวไม่ได้เชียวหรือ? ³⁸ จงเฝ้าระวังและอธิษฐานเพื่อท่านจะไม่ตกเข้าไปอยู่ในการทดลอง จิตวิญญาณพร้อมแล้วก็จริงแต่กายยังอ่อนกำลัง”

³⁹ แล้วพระองค์เสด็จไปอธิษฐานอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่ง ⁴⁰ เมื่อเสด็จกลับมาก็พบว่าพวกเขายังคงหลับอยู่เพราะเขาง่วงมากจนลืมตาไม่ขึ้น พวกเขาไม่รู้จะทูลพระองค์ว่าอย่างไร

⁴¹ เมื่อทรงกลับมาเป็นครั้งที่สามพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “พวกท่านยังนอนหลับพักผ่อนอยู่อีกหรือ? พอเถอะ! ถึงเวลาแล้ว ดูเถิด บุตรมนุษย์กำลังจะถูกทรยศให้ตกอยู่ในมือของคนบาปแล้ว ⁴² ลุกขึ้น! ไปกันเถิด! ผู้ทรยศเรามาแล้ว!”