Book of Common Prayer

W drodze do Jerozolimy

21 Po rozstaniu z nimi, gdy już nam przyszło odpłynąć, skierowaliśmy się prosto na Kos. Nazajutrz byliśmy na Rodos, a stamtąd udaliśmy się do Patary. ² W Patarze znaleźliśmy statek udający się w rejs do Fenicji. Weszliśmy na pokład i odpłynęliśmy. ³ Żeglując w kierunku Syrii, Cypr zostawiliśmy po lewej stronie i zawinęliśmy do Tyru. W tym mieście miano rozładować statek.

⁴ Odszukaliśmy zatem uczniów i pozostaliśmy u nich siedem dni. Oni natomiast pod wpływem Ducha ostrzegali Pawła, żeby nie szedł do Jerozolimy. ⁵ Gdy nasz pobyt miał się ku końcowi, wyruszyliśmy odprowadzani przez wszystkich, wraz z ich żonami i dziećmi, aż za miasto. Na wybrzeżu zgięliśmy kolana i modliliśmy się. ⁶ Potem pożegnaliśmy jedni drugich i weszliśmy na pokład. Oni zaś wrócili do swoich.

⁷ My natomiast odbiliśmy z Tyru i zakończyliśmy żeglugę w Ptolemais. Tam przywitaliśmy się z braćmi i zatrzymaliśmy się u nich jeden dzień. ⁸ Nazajutrz wyruszyliśmy i dotarliśmy do Cezarei. Wstąpiliśmy do domu Filipa, ewangelisty, jednego z Siedmiu, i u niego już pozostaliśmy. ⁹ Miał on cztery niezamężne córki, które prorokowały.

¹⁰ A gdy przebywaliśmy tam przez dłuższy czas, przybył z Judei pewien prorok, imieniem Hagabos. ¹¹ Przyszedł on do nas, wziął pas Pawła, związał sobie nogi i ręce, a następnie oznajmił: To mówi Duch Święty: Mężczyznę, do którego należy ten pas, w ten sposób zwiążą Żydzi w Jerozolimie i wydadzą w ręce pogan. ¹² Gdy to usłyszeliśmy, zaczęliśmy prosić Pawła — my i ludzie z Cezarei — aby nie szedł do Jerozolimy.

¹³ Wtedy Paweł odpowiedział: Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Jestem gotów, aby w Jerozolimie nie tylko mnie związano, ale i zabito dla imienia Pana Jezusa. ¹⁴ Nie zdołaliśmy go przekonać. Dlatego ucichliśmy i stwierdziliśmy: Niech się dzieje wola Pana.

Rozwód i powtórne małżeństwo

10 Gdy stamtąd wyruszył, przyszedł w granice Judei i Zajordania. I znów schodziły się do Niego tłumy, a On — jak to było w Jego zwyczaju — znów je uczył.

² Wtedy podeszli do Niego faryzeusze i, wystawiając Go na próbę, postawili pytanie: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną?

³ A On odpowiedział: Co wam nakazał Mojżesz?

⁴ Oni na to: Mojżesz zezwolił napisać oświadczenie rozwodowe i rozwieść się.

⁵ Wówczas Jezus oświadczył: Przez wzgląd na upór waszych serc dał wam takie prawo. ⁶ Jednak od początku Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę. ⁷ Dlatego człowiek opuszcza swego ojca i matkę, łączy się ze swoją żoną ⁸ i ci dwoje stają się jednym ciałem. Tak więc nie ma już dwojga — jest jedno ciało. ⁹ Co zatem Bóg połączył, człowiek niech nie rozdziela.

¹⁰ Po powrocie do domu uczniowie znów Go o to zapytali. ¹¹ Wówczas im powiedział: Kto się rozwodzi z żoną i poślubia inną, cudzołoży względem niej. ¹² I jeśli żona rozwodzi się z mężem i poślubia innego mężczyznę — cudzołoży.

Jezus i dzieci

¹³ Przynosili też do Niego dzieci, aby je dotknął. Uczniowie jednak byli temu niechętni.

¹⁴ Gdy Jezus to spostrzegł, oburzył się i powiedział im: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy Królestwo Boże. ¹⁵ Zapewniam was, kto nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, na pewno do niego nie wejdzie. ¹⁶ Po czym brał je w ramiona i błogosławił, kładąc na nie ręce.