Book of Common Prayer

²⁷ Po przybyciu postawili ich przed Wysoką Radą. Arcykapłan powiedział: ²⁸ Surowo wam zakazaliśmy nauczać w tym imieniu. Wy tymczasem napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie na nas ściągnąć krew tego człowieka.

²⁹ Piotr w imieniu apostołów odpowiedział: Trzeba być posłusznym bardziej Bogu niż ludziom. ³⁰ Wy zgładziliście Jezusa. Zawiesiliście Go na krzyżu.^[a] Ale Bóg naszych ojców Go wzbudził. ³¹ Wywyższył Go w swojej mocy^[b] jako Władcę i Zbawcę, aby dać Izraelowi możliwość opamiętania się i odpuszczenia grzechów. ³² My jesteśmy tego świadkami, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy są Mu posłuszni.

³³ Gdy to usłyszeli, wpadli w furię i postanowili ich zabić. ³⁴ Wtedy jednak wystąpił w Wysokiej Radzie pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel. Był on nauczycielem Prawa i cieszył się poważaniem całego ludu. Polecił wyprowadzić apostołów na chwilę, ³⁵ a gdy to uczyniono, powiedział: Izraelici, dobrze się zastanówcie, co chcecie zrobić z tymi ludźmi. ³⁶ Niedawno powstał Teudas, podawał się za kogoś wielkiego, przyłączyło się do niego około czterystu ludzi, lecz gdy został usunięty, wszyscy, ilu ich za nim poszło, rozproszyli się i zniknęli. ³⁷ Po nim powstał Juda Galilejczyk w czasie spisu i pociągnął lud za sobą. On też zginął, a ci wszyscy, którzy go posłuchali, poszli w rozsypkę.

³⁸ I w tym przypadku wam radzę: Zostawcie tych ludzi w spokoju. Jeśli ich zamiary i działania wynikają z pobudek czysto ludzkich, to spełzną na niczym. ³⁹ Jeśli jednak jest to sprawa Boża, to nie zdołacie ich zniszczyć, a przy tym może się okazać, że walczycie z Bogiem. I posłuchali go.

⁴⁰ Następnie przywołali apostołów, wymierzyli im chłostę, zabronili mówić w imieniu Jezusa i zwolnili.

⁴¹ Oni natomiast opuszczali Wysoką Radę, ciesząc się, że zostali uznani za godnych tak niegodnego potraktowania — dla Jego imienia. ⁴² Każdego też dnia w świątyni i po domach nie przestawali nauczać ludzi i głosić im dobrej nowiny o Chrystusie Jezusie.

³⁷ W tym okresie Jezus za dnia nauczał w świątyni, nocami natomiast wychodził i przebywał na Górze Oliwnej. ³⁸ Cały lud natomiast wstawał o świcie i przychodził słuchać Go w świątyni.

Intryga i zdrada

22 Zbliżało się Święto Przaśników, zwane Paschą. ² Arcykapłani i znawcy Prawa w obawie przed ludem wciąż szukali odpowiedniego sposobu na rozprawienie się z Jezusem.

³ W tym czasie w jednego z grona Dwunastu, Judasza, zwanego Iskariotem, wstąpił szatan. ⁴ Odszedł więc i uzgodnił z arcykapłanami oraz dowódcami straży świątynnej plan wydania Jezusa. ⁵ Ucieszyło ich to; wspólnie też doszli do porozumienia, że dadzą mu za to pieniądze. ⁶ On się zgodził i zaczął szukać dogodnej sposobności do wydania im Go z dala od tłumu.

Ostatnia wieczerza

⁷ Tymczasem nadszedł dzień Przaśników, dzień ofiarowania baranka paschalnego. ⁸ Jezus wysłał więc Piotra oraz Jana z takim poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam wieczerzę paschalną.

⁹ Zapytali Go: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali?

¹⁰ Gdy tylko wejdziecie do miasta — odpowiedział — wyjdzie wam naprzeciw człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, ¹¹ i powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? ¹² Wówczas on wam wskaże duży i gotowy już pokój na piętrze — tam przygotujcie. ¹³ Odeszli zatem, zastali wszystko tak, jak im powiedział i przygotowali Paschę.