Book of Common Prayer

Cierń w ciele

12 Widzę, że trzeba się szczycić, choć to niepożyteczne. Przejdę więc do widzeń i objawień Pana. ² Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty — czy to w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, też nie wiem, Bóg wie — został porwany aż do trzeciego nieba. ³ I wiem, że ten człowiek — czy to w ciele, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie — ⁴ został porwany do raju i słyszał nieopisane rzeczy, o których nie wolno człowiekowi mówić.

⁵ Takim będę się szczycił, ale sobą samym — nie; chyba że moimi słabościami. ⁶ Bo jeśli chciałbym się szczycić, nie byłbym bez racji. Powiedziałbym prawdę. Wstrzymuję się jednak, aby ktoś nie przykładał do mnie miary nie odpowiadającej temu, co u mnie widzi lub co ode mnie słyszy, ⁷ i nie łączył mnie z nadzwyczajnością objawień. Dlatego — by mnie uchronić przed pychą — wbito mi w ciało kolec. To jakby anioł szatana, zesłany, by mnie upokarzać,^[a] żebym się nie wynosił.

⁸ W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, aby go zabrał ode mnie. ⁹ Ale mi odpowiedział: Wystarczy ci moja łaska, słabość doskonali moc. Z tym większą więc przyjemnością będę się szczycił ze słabości. Tak, chcę, by dzięki temu zamieszkała we mnie moc Chrystusa. ¹⁰ Dlatego chwalę sobie słabości, zniewagi, potrzeby, prześladowania i uciski dla Chrystusa. Bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny.

Wjazd Jezusa do Jerozolimy

²⁸ Po tych słowach Jezus ruszył w dalszą drogę do Jerozolimy. ²⁹ Gdy zbliżył się do Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród swoich uczniów ³⁰ z takim poleceniem: Idźcie do wsi leżącej naprzeciw. W niej, tuż po wejściu, natkniecie się na uwiązanego osiołka, na którym nikt jeszcze nie siedział. Odwiążcie go i przyprowadźcie do Mnie. ³¹ Jeśliby was kto pytał: Dlaczego odwiązujecie osiołka, odpowiedzcie: Pan go potrzebuje.

³² Uczniowie poszli i zastali wszystko tak, jak im powiedział. ³³ Kiedy odwiązywali zwierzę, jego właściciele zapytali: Dlaczego odwiązujecie tego osiołka?

³⁴ Wówczas odpowiedzieli: Pan go potrzebuje. ³⁵ I przyprowadzili go do Jezusa. Następnie narzucili na osiołka swe wierzchnie okrycia i posadzili na nim Jezusa.

³⁶ Gdy jechał, słali na drodze swoje szaty, ³⁷ a kiedy zbliżał się do podnóża Góry Oliwnej, cała rzesza uczniów zaczęła głośno i radośnie wielbić Boga za wszystkie cuda, które dane im było oglądać. ³⁸ Mówili:

³⁹ Wówczas jacyś faryzeusze wykrzyknęli z tłumu: Nauczycielu, każ zamilknąć swoim uczniom.

⁴⁰ Lecz On im odpowiedział: Mówię wam, że jeśli oni zamilkną, będą krzyczeć kamienie.