Book of Common Prayer
Niestraszoność w cierpieniach
3 Nikomu w niczym nie robimy przeszkód i nie chcemy, by ktoś podważał nasze posługiwanie. 4 We wszystkim natomiast, jako przedstawiciele[a] Boga, stawiamy siebie za przykład: w wielkiej wytrwałości, w uciskach, w potrzebach, w niewygodach, 5 w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w ciężkiej pracy, w bezsennych nocach, w postach, 6 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w nieobłudnej miłości, 7 w słowie prawdy, w mocy Bożej; przez oręż sprawiedliwości w ataku i obronie,[b] 8 przez chwałę i hańbę, przez sławę i niesławę; jako zwodziciele, a jednak godni zaufania; 9 jako nieznani, a jednak dobrze znani; jako umierający, a oto żyjemy! Jako bici, a jednak nie zabici! 10 Jako zasmucani, a jednak zawsze radośni. Jako ubodzy, a jednak wielu wzbogacający. Jako nic nie mający, a jednak posiadający wszystko.
11 Wciąż możemy z wami otwarcie rozmawiać,[c] Koryntianie. Nasze serca są otwarte szeroko. 12 To nie u nas jest wam ciasno. Ciasno jest w waszych wnętrzach. 13 W imię wzajemności — jak do dzieci mówię — otwórzcie się i wy szeroko.
Wezwanie do zerwania z niewierzącymi
14 Przestańcie wprzęgać się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż za towarzystwo sprawiedliwości z bezprawiem? Co za wspólnota światła i ciemności? 15 Co za harmonia między Chrystusem a Beliarem?[d] Gdzie część wspólna wierzącego z niewierzącym? 16 Jaka zgoda między przybytkiem Boga a bóstwami? My przecież jesteśmy przybytkiem żywego Boga, zgodnie z Jego słowami:
Zamieszkam z nimi,
będę się wśród nich przechadzał,
będę ich Bogiem, a oni — moim ludem.
17 Dlatego: Wyjdźcie spośród nich!
Odłączcie się od nich — mówi Pan. —
I: Nieczystego nie dotykajcie;
a ja was przyjmę.
18 I: Będę wam Ojcem,
a wy będziecie mi synami i córkami
— mówi Wszechmocny Pan.
7 Mając zatem takie obietnice, ukochani, usuńmy każdą plamę ciała oraz ducha, i pełni szacunku dla Boga, doskonalmy się w poświęceniu.
Wdzięczność wśród uzdrowionych
11 Gdy tak podążał do Jerozolimy, przechodził środkiem Samarii i Galilei. 12 W pewnej wiosce wyszło Mu naprzeciw dziesięciu trędowatych. Stanęli oni z daleka 13 i zawołali: Jezusie! Mistrzu! Zlituj się nad nami!
14 Gdy Jezus ich zobaczył, polecił im: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A kiedy oni szli, zostali oczyszczeni.
15 Wówczas jeden z nich, gdy zauważył, że jest zdrowy, wrócił donośnie chwaląc Boga. 16 Następnie upadł na twarz u stóp Jezusa i dziękował Mu. A był to Samarytanin.
17 Wtedy Jezus zapytał: Czy nie dziesięciu doznało oczyszczenia? Gdzie jest pozostałych dziewięciu? 18 Czy nikt z nich nie chciał zawrócić i oddać chwały Bogu, tylko ten cudzoziemiec? 19 Następnie powiedział do niego: Wstań i idź! Twoja wiara cię ocaliła.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny