Book of Common Prayer
Życie na co dzień w Chrystusie
12 Zachęcam was zatem, bracia, powołując się na miłosierdzie Boga, abyście oddali swe ciała na ofiarę —żywą, świętą i miłą Bogu — na dowód, że Mu służycie z pełnym przekonaniem.[a] 2 Nie podporządkowujcie się już więcej wzorcom tego wieku. Niech was przeobraża wasz nowy sposób myślenia, tak, byście potrafili rozpoznać, co jest wolą Bożą, co jest dobre, przyjemne i doskonałe.[b]
3 Mówię bowiem każdemu z was, na mocy danej mi łaski, aby nie miał o sobie mniemania wyższego, niż należy. Niech każdy ocenia siebie rozsądnie, na miarę udzielonej mu przez Boga wiary. 4 Jedno ciało ma wiele członków. Nie wszystkie one spełniają to samo zadanie. 5 Podobnie my, w swej wielości, stanowimy w Chrystusie jedno ciało. Natomiast każdy z osobna jesteśmy dla siebie członkami.
6 Stosownie do udzielonej nam łaski mamy też różne jej dary: czy to prorokowania — do głoszenia na miarę wiary; 7 czy usługiwania — do służby z poświęceniem; czy to nauczania, po to, by pouczać; 8 czy też zachęcania, po to, by podnosić na duchu. Kto wspiera — to hojnie; kto przewodzi — to z zapałem; kto okazuje miłosierdzie — to z całego serca.
9 Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, lgnijcie do dobra. 10 Darzcie siebie nawzajem serdeczną, braterską miłością. Wyprzedzajcie się w okazywaniu szacunku. 11 W zapale bądźcie niestrudzeni, duchem płomienni, w Panu — gotowi do służby. 12 W nadziei bądźcie radośni, w ucisku wytrwali, w modlitwie oddani. 13 Wspierajcie w potrzebach świętych, pielęgnujcie gościnność.
14 Dobrze życzcie tym, którzy was prześladują — dobrze życzcie, a nie przeklinajcie. 15 Radujcie się z radosnymi, płaczcie z płaczącymi. 16 Odnoście się do siebie z podobną wyrozumiałością.[c] Nie bądźcie wyniośli, skłaniajcie się raczej do tego, co skromne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych.
17 Nie odpłacajcie nikomu złem za zło. Starajcie się o to, co jest dobre dla wszystkich ludzi. 18 Jeśli to z waszej strony możliwe, zachowujcie pokój ze wszystkimi.
19 Najdrożsi! Nie mścijcie się sami. Pozostawcie miejsce gniewowi Bożemu. Czytamy przecież:
Pomsta należy do Mnie,
Ja odpłacę — mówi Pan.
20 Lecz jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go.
Jeśli spragniony, daj mu się napić.
To czyniąc, zgarniesz na jego głowę rozżarzone węgle.
21 Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło przezwyciężaj dobrem.
Współpracownicy Jezusa
8 Wkrótce potem wędrował przez miasta oraz wioski, głosząc i opowiadając dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Towarzyszyło Mu Dwunastu, 2 a także kilka kobiet, które wcześniej zostały uzdrowione ze złych duchów i z niedomagań. Wśród nich była Maria zwana Magdaleną, z której niegdyś wyszło siedem demonów, 3 Joanna — żona Chuzasa, zarządcy Heroda, Zuzanna oraz wiele innych. Służyły im one swoim mieniem.
Przypowieść o siewcy
4 Gdy gromadził się wielki tłum, ludzie bowiem z jednego miasta po drugim przychodzili do Niego, opowiedział taką przypowieść: 5 Pewien siewca wyszedł obsiać pole. W czasie siania niektóre ziarna padły na skraj drogi. Tam zostały podeptane i wyjedzone przez ptactwo polne. 6 Inne padły na skałę, lecz ledwie wykiełkowały, uschły, gdyż nie miały wilgoci. 7 Kolejne padły między ciernie; te razem z ziarnem wyrosły — i zagłuszyły je. 8 A jeszcze inne padły na żyzny grunt; tam wyrosły i wydały stokrotny plon. To mówiąc, nawoływał: Kto ma uszy, aby słuchać, niech rozważy moje słowa.
9 Jego uczniowie zapytali Go potem, co miała znaczyć ta przypowieść. 10 Wtedy im wyjaśnił: Wam dano poznać tajemnice Królestwa Bożego, do pozostałych jednak mówi się w przypowieściach, aby
patrząc nie widzieli,
a słuchając nie rozumieli.
11 Znaczenie tej przypowieści jest takie: Ziarnem jest Słowo Boże. 12 Tymi przy drodze są ludzie, którzy wysłuchują, co się mówi; potem jednak przychodzi diabeł i wybiera Słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali zbawieni. 13 Ludźmi na gruncie skalistym są ci, którzy ilekroć usłyszą, z radością przyjmują Słowo, lecz brak im korzenia, do czasu wierzą, a w chwili próby — rezygnują. 14 Ziarno między cierniami oznacza z kolei tych, którzy wprawdzie usłyszeli, lecz gdy idą przez życie, troski, bogactwo i przyjemności stopniowo tłamszą ich wzrost — i nie dojrzewają. 15 Natomiast ziarno w żyznym gruncie oznacza tych, którzy szlachetnym i dobrym sercem wysłuchali Słowa, trzymają się go i dzięki wytrwałości wydają plon.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny