Book of Common Prayer
Wyjątkowość Jezusa Chrystusa
15 On jest obrazem niewidzialnego Boga,
praprzyczyną wszelkiego stworzenia,
16 ponieważ w Nim zostało stworzone
wszystko — w niebie i na ziemi,
to, co widzialne i niewidzialne,
trony oraz rządy,
zwierzchności i władze;
wszystko zaistniało
przez Niego i dla Niego.
17 On sam jest przed wszystkim
i w Nim trwa wszystko
razem połączone.
18 On też jest Głową Ciała — Kościoła;
On jest początkiem,
pierwszym zmartwychwstałym,
aby we wszystkim mieć rangę pierwszeństwa,
19 gdyż w Nim cała Pełnia zechciała zamieszkać,
20 i przez Niego pojednać ze sobą
wszystko — na ziemi i w niebie —
dzięki wprowadzeniu pokoju
za cenę krwi
przelanej przez Niego na krzyżu.
21 Was również, kiedyś obcych, wrogo nastawionych, pochłoniętych czynieniem zła, 22 teraz pojednał w Jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was przed sobą postawić jako świętych, nieskazitelnych i nienagannych, 23 jeśli tylko nieprzerwanie trwać będziecie w wierze, ugruntowani, stali i niewzruszeni w nadziei płynącej z dobrej nowiny. Usłyszeliście ją, gdyż jest głoszona każdemu stworzeniu pod niebem, a ja, Paweł, zostałem jej rzecznikiem.
Wybór Dwunastu
12 W tych dniach Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i na modlitwie do Boga spędził całą noc. 13 Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i spośród nich wybrał sobie dwunastu, których też nazwał apostołami:
14 Szymona, któremu dał przydomek Piotr,
jego brata Andrzeja,
Jakuba,
Jana,
Filipa,
Bartłomieja,
15 Mateusza,
Tomasza,
Jakuba — syna Halfeusza,
Szymona zwanego Zelota,
16 Judasza — syna Jakuba
i Judasza Iskariota, który potem okazał się zdrajcą.
Przemówienie na równinie
17 Następnie zszedł z nimi w dół i zatrzymał się na równinie. Towarzyszył Mu wielki tłum Jego uczniów oraz ogromna rzesza ludzi z całej Judei, w tym z Jerozolimy, a także znad morza, z Tyru i Sydonu. 18 Przyszli oni, aby Go posłuchać i przeżyć uzdrowienie. Uzdrowienia doświadczali również ludzie nękani przez duchy nieczyste. 19 A każdy z tłumu starał się Go dotknąć, ponieważ wychodziła z Niego moc i leczyła wszystkich.
20 On natomiast skierował wzrok na swoich uczniów i zaczął mówić:
Szczęśliwi jesteście, ubodzy,
gdyż wasze jest Królestwo Boże.
21 Szczęśliwi, którzy teraz głodujecie,
ponieważ będziecie nasyceni.
Szczęśliwi, którzy teraz płaczecie,
dlatego że będziecie radośni.
22 Szczęśliwi jesteście, ilekroć was ludzie znienawidzą, ilekroć od siebie odłączą, znieważą i zniesławią wasze imię — z powodu Syna Człowieczego. 23 Cieszcie się w tym dniu i z radości skaczcie do góry. W niebie czeka was naprawdę hojna zapłata. Podobnie bowiem ich ojcowie traktowali proroków.
24 Ale biada wam, bogatym,
gdyż w pełni odbieracie swą pociechę.
25 Biada wam, teraz opływającym w dostatki,
gdyż spadnie na was głód.
Biada wam, zuchwale roześmianym,
gdyż będziecie się smucić i płakać.
26 Biada wam, ilekroć wszyscy
będą mieli o was dobre zdanie,
bo takie ich ojcowie mieli o fałszywych prorokach.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny