Book of Common Prayer

Słowa zachęty

5 Tych zatem pośród was, którzy pełnią funkcję starszych, zachęcam również jako starszy, świadek cierpień Chrystusa oraz uczestnik mającej się objawić chwały: ² Paście stado Boże, powierzone wam w opiekę, nie z przymusu, lecz chętnie, po Bożemu. Nie dla brudnego zysku, lecz z oddaniem. ³ Nie jak udzielni władcy gnębiący poddanych, lecz jako wzór dla stada. ⁴ A gdy się ukaże Arcypasterz, otrzymacie wiecznie świeży wieniec chwały.

⁵ Podobnie młodsi, bądźcie ulegli starszym. Wszyscy zaś przyjmijcie postawę pokory względem siebie nawzajem,^[a] gdyż

⁶ Uniżcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w swoim czasie. ⁷ Wszelką swoją troskę zrzućcie na Niego, gdyż On się o was troszczy.

⁸ Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Wasz Przeciwnik, diabeł, krąży dookoła niczym ryczący lew, wypatrujący łupu. ⁹ Przeciwstawcie mu się, mocni w wierze świadomi, że te same cierpienia są udziałem waszych braci na całym świecie.

¹⁰ A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do swej wiecznej chwały w Chrystusie Jezusie, po krótkotrwałych cierpieniach sam was odnowi, utwierdzi, umocni i ugruntuje. ¹¹ On sam niech panuje na wieki. Amen!

O pozorach i owocach

¹⁵ Strzeżcie się fałszywych proroków. Przychodzą oni do was w owczej skórze, wewnątrz jednak są drapieżnymi wilkami. ¹⁶ Rozpoznacie ich po ich owocach. Bo czy zbiera się winogrona z cierni albo figi z ostu? ¹⁷ Podobnie każde dobre drzewo wydaje dorodne owoce, a drzewo zepsute — owoc bez wartości. ¹⁸ Dobre drzewo nie może wydawać marnych owoców, a drzewo zepsute dorodnych. ¹⁹ Każde drzewo, które nie wydaje dorodnych owoców, wycina się i wrzuca do ognia. ²⁰ Rozpoznacie ich zatem po ich owocach.

O poparciu słów czynami

²¹ Nie każdy, kto się do Mnie zwraca: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios. Wejdzie tam tylko ten, kto pełni wolę mojego Ojca, który jest w niebie. ²² W tym Dniu wielu mi powie: Panie, Panie, przecież prorokowaliśmy w Twoim imieniu, w Twoim imieniu wypędzaliśmy demony i w Twoim imieniu dokonaliśmy wielu cudów. ²³ Wówczas im oświadczę: Nigdy was nie poznałem. Odejdźcie ode Mnie wy wszyscy, którzy dopuszczacie się bezprawia.

O znaczeniu fundamentów

²⁴ Każdy więc, kto słucha moich słów i robi z nich użytek, jest jak człowiek mądry, który swój dom postawił na skale. ²⁵ Spadł ulewny deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom, lecz on nie runął, bo był zbudowany na skale. ²⁶ Każdego natomiast, kto słucha moich słów, lecz nie robi z nich użytku, można porównać do człowieka bezmyślnego, który swój dom zbudował na piasku. ²⁷ Spadł deszcz, wezbrały rzeki, powiały wiatry i uderzyły w ten dom, a on runął i jego upadek był wielki.

²⁸ Gdy Jezus skończył mówić, tłumy były zdumione Jego nauczaniem. ²⁹ W odróżnieniu od znawców Prawa uczył bowiem jak ktoś, na kim spoczywa władza.