Book of Common Prayer

Powitanie

¹ Starszy do ukochanego Gajusza, którego kocham w prawdzie.

² Mój drogi, modlę się o twoje powodzenie i zdrowie. Niech we wszystkim wiedzie ci się równie dobrze, jak twej duszy. ³ Chcę bowiem powiedzieć, że bardzo mnie ucieszyły świadectwa braci na twój temat. Przybywają oni od ciebie i potwierdzają, że żyjesz w prawdzie. Mówią, że prawda kieruje twym postępowaniem. ⁴ A nic nie daje mi więcej radości niż to, że moje dzieci tak żyją.

Troska o Bożych pracowników

⁵ Ukochany, to, co czynisz dla braci, i to nieznanych sobie, dowodzi, że jesteś wierny. ⁶ Zaświadczyli oni o twojej miłości przed całym kościołem. Proszę, wypraw ich w dalszą drogę w sposób godny Boga. ⁷ Wyruszyli bowiem w podróż ze względu na Jego imię i niczego nie przyjmują od pogan. ⁸ My zatem powinniśmy takich ludzi podejmować i w ten sposób stawać się współpracownikami na rzecz prawdy.

⁹ Napisałem kilka słów do kościoła. Jednakże Diotrefes, który rości sobie u nich prawo do pierwszeństwa, nie traktuje nas przychylnie. ¹⁰ Dlatego, jeśli przyjdę, przypomnę mu, czego się dopuszcza. Obmawia nas on i szkodzi nam słowami. Nie wystarcza mu to jednak. Bo nie dość, że sam nie przyjmuje braci, to jeszcze zabrania czynić to tym, którzy tego pragną. Usuwa ich nawet z kościoła.

¹¹ Ty jednak, mój drogi, nie naśladuj tego, co złe, ale to, co dobre. Ten, kto pełni dobro, pochodzi od Boga. Ten, kto dopuszcza się zła, nie oglądał Boga.

¹² Jeśli chodzi o Demetriusza, to wszyscy złożyli o nim dobre świadectwo. Prawda o nim mówi sama za siebie.^[a] My to potwierdzamy, a wiesz, że nasze świadectwo jest wiarygodne.

Pozdrowienia

¹³ Zamierzałem przekazać ci nieco więcej. Nie chcę jednak czynić tego na piśmie, ¹⁴ gdyż mam nadzieję na rychłe spotkanie. Wówczas porozmawiamy sobie osobiście.

¹⁵ Życzę ci pokoju!

Pozdrawiają cię przyjaciele. Ty również pozdrów imiennie przyjaciół.

Powołanie Lewiego

²⁷ Potem wyszedł i wypatrzył celnika imieniem Lewi. Urzędował on właśnie przy stole celnym. Jezus zwrócił się do niego: Chodź za Mną. ²⁸ I wtedy Lewi wstał, zostawił wszystko i odtąd chodził z Jezusem.

²⁹ Wyprawił on też dla Jezusa wielkie przyjęcie w swym domu. Przy stole rozgościło się bardzo wielu celników oraz innych ludzi tego rodzaju. ³⁰ Faryzeusze natomiast i należący do nich znawcy Prawa zaczęli szemrać i zadawać uczniom pytania: Dlaczego to jecie i pijecie w towarzystwie celników i grzeszników?

³¹ Wtedy Jezus im odpowiedział: Chorzy, a nie zdrowi, potrzebują lekarza. ³² Nie przyszedłem wzywać do opamiętania sprawiedliwych, lecz grzesznych.

Nowe formy dla nowych treści

³³ Wówczas postawili Mu zarzut: Uczniowie Jana często poszczą i pilnują modlitwy, podobnie uczniowie faryzeuszów, Twoi natomiast bez przerwy jedzą i piją.

³⁴ Czy zmuszacie gości do postu — zapytał ich Jezus — dopóki na weselu jest z nimi pan młody? ³⁵ Przyjdzie jednak czas, gdy Pan młody zostanie im zabrany — wtedy nastaną dni, w których będą pościć.

³⁶ Podał im jeszcze taki przykład: Nikt nie wydziera kawałka nowej szaty, aby połatać starą. Jeśli to robi, to niszczy nową, a do starej nowa łata i tak nie pasuje.

³⁷ Nikt też nie wlewa młodego wina w stare bukłaki, bo inaczej młode wino rozsadza bukłaki — samo wycieka, i bukłaki zniszczone. ³⁸ Młode wino wlewa się w nowe bukłaki. ³⁹ Nikt też, kto pił stare wino, nie zechce go zamienić na młode; zawsze bowiem będzie twierdził, że stare jest lepsze.