Book of Common Prayer

Powołanie do wolności

5 Chrystus przywrócił nam wolność. Stójcie więc niezachwianie i nie schylajcie swych karków znów pod jarzmo niewoli.

² Uważajcie! Ja, Paweł, mówię wam: Jeśli poddajecie się obrzezaniu, Chrystus wam nic nie pomoże. ³ Każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu, oświadczam: Zobowiązany jest przestrzegać całego Prawa. ⁴ Wy, wszyscy, którzy w Prawie szukacie usprawiedliwienia, zostaliście odłączeni od Chrystusa, wypadliście z łaski.

⁵ My natomiast w Duchu, na podstawie wiary, oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia, ⁶ gdyż w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia. Liczy się wiara, która jest czynna w miłości.

⁷ Pięknie biegliście! Kto wam zburzył wasze przekonanie o prawdzie? ⁸ Te namowy nie pochodzą od Tego, który was powołał. ⁹ Odrobina zakwasu odmienia całe ciasto. ¹⁰ Jestem, jeśli chodzi o was, przekonany w Panu, że nie będziecie innego zdania, a ten, kto was niepokoi — kimkolwiek jest — poniesie karę.

¹¹ A co do mnie, bracia, jeśli nadal głoszę obrzezanie, to za co jestem wciąż prześladowany? Wtedy przecież krzyż przestaje być skandalem. ¹² Ci zaś, którzy was niepokoją, bodajby się wykastrowali!

¹³ Wy bowiem, bracia, zostaliście powołani do wolności. Tylko niech ta wolność nie będzie dla was zaproszeniem do spełniania zachcianek ciała. Służcie raczej jedni drugim z miłością. ¹⁴ Gdyż całe Prawo streszcza się w tym jednym zdaniu: Masz kochać bliźniego tak, jak samego siebie. ¹⁵ Jeśli jednak jedni drugich kąsacie i pożeracie, uważajcie, abyście się nawzajem nie strawili.

Wyznanie Piotra o Jezusie

²⁷ I wyszedł Jezus wraz ze swoimi uczniami do wiosek w pobliżu Cezarei Filipowej. Po drodze zaczął pytać swoich uczniów: Za kogo Mnie ludzie uważają?

²⁸ Według jednych — odpowiedzieli — jesteś Janem Chrzcicielem, według innych Eliaszem, a jeszcze inni uważają Cię za jednego z proroków.

²⁹ I zapytał ich: A według was, kim jestem?

Wtedy Piotr wyznał: Ty jesteś Chrystusem.

³⁰ On zaś stanowczo zabronił im komukolwiek o tym mówić.

Pierwsza zapowiedź śmierci

³¹ I zaczął ich uczyć, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz przez znawców Prawa, że musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać. ³² Mówił o tym śmiało. A Piotr odprowadził Go na stronę i zaczął upominać.

³³ On zaś odwrócił się, spojrzał na swoich uczniów i tak zganił Piotra: Odejdź ode Mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, tylko o tym, co ludzkie.

³⁴ Potem przywołał do siebie tłum wraz ze swoimi uczniami i zwrócił się do nich: Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i naśladuje Mnie. ³⁵ Kto bowiem pragnie swoją duszę ocalić, utraci ją, a kto utraci swoją duszę ze względu na Mnie i dobrą nowinę, ocali ją. ³⁶ Bo cóż za korzyść odniósł człowiek, który pozyskał cały świat, jeśli utracił własną duszę? ³⁷ Bo co człowiek może dać w zamian za swoją duszę? ³⁸ Kto wstydzi się Mnie i moich słów przed tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniem, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swego Ojca wraz ze świętymi aniołami.

9 Powiedział im jeszcze: Zapewniam was, że stoją pośród was tacy, którzy zanim zaznają śmierci, na pewno zobaczą Królestwo Boże w jego mocy.