Book of Common Prayer
Przywileje nowego stworzenia
17 To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, próżni w swych dążeniach, 18 pokrętni w swych pomysłach, dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która ich zaślepia, i przez niewrażliwość ich serca. 19 Wyzbyli się oni uczuć i chciwie gonią za rozpustą oraz wszelką nieczystością.
20 Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, 21 bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie. 22 Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia, i którego niszczyły zwodnicze żądze. 23 Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu 24 i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
25 Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę. Jesteśmy przecież dla siebie jakby członkami jednego ciała. 26 Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem 27 i nie dawajcie diabłu przystępu.
28 Kto kradnie, niech kraść przestanie i raczej ciężko pracuje, aby miał z czego wspierać potrzebujących. 29 Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska.
30 Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia.
31 Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości. 32 Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.
19 i Judasza Iskariota, który Go potem wydał.
Grzech przeciw Duchowi Świętemu
20 Następnie udał się do domu. I znów zszedł się tłum, tak że nawet nie zdążyli się posilić. 21 A gdy Jego bliscy dowiedzieli się o tym, wyruszyli po Niego, gdyż rozniosło się, że odszedł od zmysłów.
22 Znawcy Prawa natomiast, którzy przybyli z Jerozolimy, utrzymywali, że ma w sobie Beelzebula i że wypędza demony za sprawą tego ich władcy.
23 W związku z tymi zarzutami Jezus zwołał ich do siebie i zaczął im wyjaśniać odwołując się do przykładów: Jak może szatan wypędzać szatana? 24 Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie podzielone, czeka je upadek. 25 I jeśli w jakimś domu brakuje jedności, grozi mu ruina. 26 Podobnie jeśli szatan powstaje przeciw samemu sobie, oznacza to jego koniec. 27 Nikt przecież nie zdoła wtargnąć do domu dobrze uzbrojonego człowieka, by zagarnąć jego dobytek, jeśli najpierw go nie obezwładni; dopiero wtedy może ograbić jego dom.
28 Oświadczam wam, wszystkie grzechy będą synom ludzkim przebaczone, nawet obrażanie Boga, ilekroć by się go dopuścili. 29 Kto by jednak obraził Ducha Świętego, nie dostąpi przebaczenia na wieki, lecz ciąży na nim grzech wieczny. 30 Powiedział to, gdyż zaczęli rozgłaszać, że jest w Nim duch nieczysty.
Prawdziwa rodzina
31 Tymczasem przyszła Jego matka oraz Jego bracia. Zatrzymali się na zewnątrz i posłali do Niego wiadomość, aby Go przywołać. 32 Wokół Niego natomiast siedział tłum. Donieśli Mu zatem: Oto Twoja matka, Twoi bracia i Twoje siostry stoją na zewnątrz i proszą, abyś wyszedł.
33 Wtedy im odpowiedział: Kto jest moją matką i moimi braćmi? 34 Po czym powiódł oczyma po tych, którzy wokół Niego siedzieli, i oświadczył: Oto moja matka i moi bracia. 35 Każdy bowiem, kto spełnia wolę Boga, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny