Book of Common Prayer

Nowe życie, nowe obietnice i nowe zasady

¹¹ Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie z pochodzenia, zaliczani do nieobrzezanych przez tych, którzy nazywają się obrzezanymi od znaku dokonanego ręką na ciele, ¹² żyliście bez Chrystusa. Byliście odcięci od wspólnoty Izraela, obcy przymierzom związanym z obietnicą, bez nadziei i bez Boga na tym świecie. ¹³ Jednak teraz, w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy — dzięki krwi Chrystusa.

¹⁴ On bowiem jest naszym pokojem. On z dwóch grup ludzi uczynił jedną, gdy kosztem swego ciała usunął wrogość, mur podziału, który je rozdzielał. ¹⁵ On zniósł Prawo oparte na przykazaniach, by — wnosząc pokój — stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka ¹⁶ i obu pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, na którym zniszczył wrogość.

¹⁷ A gdy przyszedł, ogłaszał pokój. Niósł go wam, pochodzącym z daleka, podobnie jak tym pochodzącym z bliska, ¹⁸ gdyż przez Niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy, w jednym Duchu.

Boża świątynia

¹⁹ Tak więc nie jesteście już obcymi, przybyszami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga. ²⁰ Stoicie na fundamencie apostołów i proroków. Jego kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus. ²¹ W Nim cała budowla, jako spójna całość, rośnie na święty przybytek w Panu. ²² W Nim również wy wspólnie się budujecie na mieszkanie Boga w Duchu.

Prawo przebaczania grzechów

2 Po paru dniach znów przyszedł do Kafarnaum. Dowiedziano się, że jest w domu. ² Wtedy zeszło się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami brakowało miejsca. On natomiast głosił im Słowo. ³ I oto przyszli do Niego ze sparaliżowanym. Nieśli go czterej mężczyźni. ⁴ A ponieważ tłum był tak wielki, że nie mogli się przedostać do Jezusa, zdjęli dach nad Jego głową i przez otwór spuścili posłanie wraz z chorym. ⁵ A Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Synu, przebaczone są ci grzechy.

⁶ Było tam zaś kilku znawców Prawa. Siedzieli oni i rozważali w myślach: ⁷ Dlaczego On tak mówi? To obraża Boga. Bo kto poza Nim samym może przebaczać grzechy?

⁸ A Jezus natychmiast rozpoznał w głębi ducha, że takie wątpliwości budzą się w ich sercach i powiedział do nich: Dlaczego hołubicie w sobie takie myśli? ⁹ Co jest łatwiejsze? Powiedzieć sparaliżowanemu: Przebaczam ci grzechy? Czy polecić mu: Wstań, złóż posłanie i zacznij chodzić? ¹⁰ Przekonam was jednak, że Syn Człowieczy ma prawo przebaczać grzechy na ziemi. I tu powiedział do sparaliżowanego: ¹¹ Wstań, złóż posłanie i idź do domu.

¹² Na te słowa chory wstał, złożył posłanie i na ich oczach wyszedł. Widząc to, wszyscy wpadli w zdumienie i zaczęli wielbić Boga, mówiąc: Czegoś podobnego jeszcze nigdy nie widzieliśmy.