Book of Common Prayer

Само верата во Христос може да н

е оправда ²¹ Сега Бог ни покажа како можеме да се здобиеме со праведност: не преку придржување кон уредбите во Мојсеевиот Закон, туку онака како што одамна беше ветено во Светото Писмо^[a]:

²² пред Бог можеме да се здобиеме со праведност само преку вера во Исус Христос. Тоа важи за секој што верува, бидејќи меѓу луѓето нема никаква разлика, ²³ зашто сите згрешија и никој не успеа да ги достигне Божјите возвишени стандарди. ²⁴ Но поради Својата милостива благонаклоност, Бог не прогласува за праведни. Оправданието ни е подарено преку откупот што за нашите гревови го плати Исус Христос. ²⁵ Него Бог јавно Го испрати да биде помирителна жртва за оние што со вера го прифаќаат тоа. Бог ни покажа дека беше праведен во минатото кога трпеливо преминуваше преку гревовите на луѓето за потоа да ги наплати преку жртвуваната крв на Исус Христос. ²⁶ Бог ни покажува дека е праведен и сега кога го оправдува секој што верува во Исус. Така Неговата праведност никогаш не е доведена во прашање.

²⁷ Има ли тука место некој од нас да се фали? Таквата можност е целосно исклучена! Според кој закон фалењето е исклучено: според оној на нашите постигнувања ли? Не, туку според законот што се темели врз верата! ²⁸ Ние согледуваме дека човек се оправдува пред Бог преку верата, а не преку придржување кон уредбите во Законот.

²⁹ Зар Бог им припаѓа само на Евреите? Зарем Тој не е Бог и на сите други народи? Се разбира дека е! ³⁰ Има само еден Бог и Тој ги оправдува и обрежаните и необрезаните^[b] само врз основа на нивната вера. ³¹ Значи ли тоа дека ние, истакнувајќи ја верата, го поништуваме Божјиот Закон? Никако! Всушност, само ако имаме вера можеме вистински да го исполниме она што го бара Божјиот Закон.

Исус ги благословува децата

(Мк. 10:13-16; Лк. 18:15-17) ¹³ Некои луѓе ги носеа своите дечиња кај Исус за да ги положи рацете над нив и да се моли за нив. Учениците, пак, ги одвраќаа, ¹⁴ на што Исус им рече: „Пуштете ги децата да дојдат кај Мене, и не одвраќајте ги, зашто небесното царство им припаѓа на таквите како нив!“ ¹⁵ Откако Исус ги положи рацете врз нив и ги благослови, си замина оттаму.

Богатството како пречка

(Мк. 10:17-31; Лк. 18:18-30) ¹⁶ Еднаш, кај Исус дојде еден млад човек и го праша: „Добар Учителе, какви добри дела треба да направам за да се здобијам со вечен живот?“ ¹⁷ А Исус му одговори: „Зошто ме прашуваш во врска со доброто? Има само Еден што е добар - а тоа е Бог. Ако сакаш да добиеш вечен живот, придржувај се кон Божјите заповеди.“ ¹⁸ „Кои заповеди?“ - го праша човекот, на што Исус му одговори: „Не убивај, не врши прељуба, не кради, не обвинувај лажно; ¹⁹ почитувај ги татка си и мајка си и сакај ги своите ближни како себеси^[a].“ ²⁰ Во одговор, младиот човек рече: „Кон сето тоа се придржував; што треба уште да направам?“ ²¹ Исус му рече: „Ако сакаш да бидеш совршен, тогаш оди и продај се што имаш и раздели им ги парите на сиромасите, а ти ќе имаш богатство на небото. Потоа тргни по Мене и стани Мој следбеник.“ ²² Кога го чу ова, младиот човек си замина разочаран, бидејќи поседуваше голем имот.