Book of Common Prayer
17 Starsi, którzy są wspaniałymi przywódcami, godni są podwójnego uznania, zwłaszcza ci, którzy trudnią się głoszeniem Słowa i nauczaniem. 18 Gdyż Pismo mówi: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska, oraz: Robotnik jest godny swojej zapłaty.
19 Przeciw starszemu nie przyjmuj oskarżeń, chyba że są oparte na zeznaniach dwóch lub trzech świadków. 20 Tych, którzy grzeszą, upominaj wobec wszystkich, aby i pozostali się bali.
21 Zobowiązuję cię w obliczu Boga, Chrystusa Jezusa i wybranych aniołów, abyś się tego trzymał bez zastrzeżeń, niczego nie czyniąc stronniczo.
22 Na nikogo nie nakładaj pochopnie rąk i nie miej udziału w cudzych grzechach — zachowaj siebie samego czystym.
23 Nie pij już samej wody, ale ze względu na twój żołądek i częste niedomagania używaj trochę wina.
24 Grzechy niektórych osób są tak oczywiste, że trafiają na sąd, zanim jeszcze dotrą oni sami. Natomiast grzechy innych ciągną się za nimi. 25 Podobnie ze szlachetnymi czynami. Niektóre są wyraźne. Ale i te, z którymi jest inaczej, nie pozostaną ukryte.
Przypowieść o ziarnie gorczycy
31 Opowiedział im też taką przypowieść: Królestwo Niebios przypomina ziarenko gorczycy. Wziął je pewien człowiek i zasiał na swojej roli. 32 Należy ono wprawdzie do najmniejszych nasion, lecz kiedy wyrośnie, przewyższa warzywa, jest prawie jak drzewo. W jego gałęziach ptaki potrafią uwić sobie gniazdo.
Przypowieść o zakwasie
33 Następna przypowieść brzmiała tak: Królestwo Niebios przypomina zakwas. Gospodyni dodała go do ciasta rozrobionego z dwudziestu kilogramów mąki[a] — i całe się zakwasiło.
34 O tym wszystkim Jezus mówił do ludzi, odwołując się do przykładów. Bez przypowieści nic do nich nie mówił. 35 W ten sposób spełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka:
Do przypowieści otworzę swoje usta,
opowiem o sprawach zakrytych od stworzenia świata.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny