Book of Common Prayer
Ang Kasabotan sa Dios kang David
89 Ginoo, awiton ko kanunay ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon sa umaabot nga henerasyon.
2 Imantala ko nga ang imong gugma molungtad sa walay kataposan,
ug magpadayon kini sama sa langit.
3 Miingon ka, “Naghimo ako ug kasabotan sa akong alagad nga si David, nga akong gipili nga mahimong hari.
Ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4 ‘Ang matag hari sa Israel maggikan sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon sa walay kataposan.’ ”
5 Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat nagadayeg sa imong katingalahang mga buhat ug sa imong pagkamatinumanon.
6 Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat[a] nga ikatandi kanimo.
7 Ginatahod ikaw diha sa panagtigom sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga nagalibot kanimo may kahadlok gayod kanimo.
8 Ginoong Dios nga Makagagahom, walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka sa tanan mong ginahimo.
9 Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10 Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,[b] ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo ang imong mga kaaway.
11 Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12 Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon sama sa mga tawo nga nagaawit sa kalipay alang kanimo.
13 Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14 Nagahari ka nga may katarong ug hustisya, nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15 Bulahan, Ginoo, ang mga tawo nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo, ug nagakinabuhi sa imong kaayo.
16 Tungod kanimo[c] nagalipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17 Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18 Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel, ikaw ang tag-iya sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19 Kaniadto nakigsulti ka sa imong matinumanon nga mga alagad pinaagi sa panan-awon. Miingon ka:
“Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan aron mahimong hari.
20 Si David, nga akong alagad, mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21 Ang akong gahom magauban ug magalig-on kaniya.
22 Dili makalupig kaniya ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23 Dugmokon ko ang iyang mga kaaway sa iyang atubangan ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24 Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25 Padumalahon ko siya sa mga dapit nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Suba sa Eufrates.[d]
26 Moingon siya kanako, ‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.’
27 Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak, ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28 Magpadayon ang akong gugma kaniya hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong sama kamalungtaron sa langit.
30-31 Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman sa akong mga kasugoan, mga tulumanon, ug mga katudloanan,
32 latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33 Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34 Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35 Sa akong balaang ngalan, misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37 magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38 Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39 Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40 Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41 Busa gipanguha sa tanang nangagi ang iyang mga kabtangan.
Gibiaybiay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42 Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43 Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44 Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45 Gipatigulang mo siya ug dali,[e]
ug gipakaulawan mo siya.
46 Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko nga daw sama sa kalayo?
47 Hinumdomi, O Ginoo, kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48 Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49 Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma, nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50 Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.[f]
Giluom ko lang kining tanan.
51 Sila nga imong mga kaaway, Ginoo, mao ang nagabiaybiay sa imong pinili nga hari bisan asa siya moadto.
52 Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan! Amen! Amen!
30 Wala gihapon mamabdos si Raquel, busa nasina siya kang Lea. Miingon siya kang Jacob, “Hatagi akog anak kay kon dili mamatay gayod ako!” 2 Nasuko si Jacob ug miingon kaniya, “Ngano, Dios ba ako? Siya ang nagbuot nga dili ka makaanak.” 3 Miingon si Raquel, “Kon mao kana pakigdulog kang Bilha nga akong sulugoon aron pinaagi kaniya makaangkon usab ako ug anak.” 4 Busa gihatag niya si Bilha kang Jacob ingon nga asawa, ug nakigdulog si Jacob kang Bilha.
5 Namabdos si Bilha ug nanganak ug lalaki. 6 Miingon si Raquel, “Gikuha na sa Dios ang akong kaulawan. Gitubag niya ang akong pag-ampo ug gihatagan niya ako ug usa ka anak nga lalaki.” Busa ginganlan niya ang bata ug Dan.[a]
7 Namabdos pag-usab si Bilha nga sulugoon ni Raquel ug nanganak siya sa ikaduha nila nga anak nga lalaki ni Jacob. 8 Miingon si Raquel, “Nakigbisog ako pag-ayo sa akong igsoon, ug nakadaog ako.” Busa ginganlan niya ang bata ug Naftali.[b]
9 Sa dihang miundang na sa pagpanganak si Lea, gihatag niya kang Jacob ang iyang sulugoon nga si Zilpa. 10 Namabdos si Zilpa ug nanganak ug lalaki. 11 Miingon si Lea, “Palaran ako.” Busa ginganlan niya ang bata ug Gad.[c]
12 Nanganak si Zilpa ug lalaki nga mao ang ikaduha nila nga anak ni Jacob. 13 Miingon si Lea, “Malipayon ako kaayo! Karon tawgon ako sa mga kababayen-an ug malipayon.” Busa ginganlan niya ang bata ug Asher.[d]
14 Usa niadto ka higayon, sa panahon sa ting-ani ug trigo, miadto si Reuben sa uma. Nakakita siya ug mga tanom nga mandragora[e] ug gidala niya kini sa iyang inahan nga si Lea. Pagkakita niadto ni Raquel miingon siya kang Lea, “Palihog, hatagi ako nianang mga mandragora nga gidala sa imong anak.” 15 Apan mitubag si Lea, “Dili pa ba igo nga giilog mo ang akong bana? Ug karon kuhaon mo pa apil ang mga mandragora sa akong anak?” Miingon si Raquel, “O sige, padulgon ko si Jacob kanimo karong gabii baylo sa mga mandragora sa imong anak.”
16 Pag-abot ni Jacob gikan sa uma nianang pagkagabii, gitagbo siya ni Lea ug giingnan, “Kinahanglan nga makigdulog ka kanako karong gabii, tungod kay gibayran ko na ikaw kang Raquel sa mga mandragora nga gidala sa akong anak.” Busa nakigdulog si Jacob kang Lea niadtong gabhiona.
17 Gitubag sa Dios ang pag-ampo ni Lea ug namabdos siya. Nanganak siya sa ikalima nga anak nga lalaki nila ni Jacob. 18 Miingon si Lea, “Gigantihan ako sa Dios kay gihatag ko ang akong sulugoon sa akong bana.” Busa ginganlan niya ang bata ug Isacar.[f]
19 Namabdos pag-usab si Lea ug nanganak siya sa ikaunom nila nga anak nga lalaki ni Jacob. 20 Miingon siya, “Gihatagan ako sa Dios ug maayo gayod nga gasa. Pasidunggan na ako niini karon sa akong bana kay nahatagan ko na siya ug unom ka mga anak nga pulos lalaki.” Busa ginganlan niya ang bata ug Zebulun.[g]
21 Pagkahuman, nanganak si Lea ug babaye ug ginganlan niya kini ug Dina.
22 Gihinumdoman sa Ginoo si Raquel. Gitubag niya ang pag-ampo niini ug gitugotan nga makaanak. 23 Namabdos si Raquel ug nanganak ug lalaki. Miingon siya, “Gikuha sa Dios ang akong kaulawan.” Busa ginganlan niya ang bata ug Jose,[h] kay miingon siya, 24 “Hinaut pa nga hatagan ako sa Ginoo ug usa pa ka anak.”
Ang Pulong nga Nagahatag ug Kinabuhi
1 Siya nga anaa nang daan sa wala pa mamugna ang bisan unsa nga butang nadunggan ug nakita namo, ug nakagunit pa gani kami kaniya. Siya mao ang Pulong sa Dios nga naghatag ug kinabuhi nga walay kataposan. 2 Siya nga tinubdan sa kinabuhi nga walay kataposan gipadayag, ug nakita namo. Gipamatud-an ug gisangyaw namo siya kaninyo. Uban siya sa Amahan, apan karon nagpakita siya kanamo. 3 Gisugilon namo kaninyo ang among nakita ug nadungog aron aduna kitay panag-ambitay sa usag usa, ug sa Dios nga Amahan ug kang Jesu-Cristo nga iyang Anak. 4 Busa gisulat namo kini kaninyo aron mahingpit ang atong kalipay.
Ang Pagkinabuhi Diha sa Kahayag
5 Mao kini ang among nadunggan nga gitudlo ni Jesu-Cristo ug mao usab kini ang among gisangyaw kaninyo, nga ang Dios kahayag ug wala gayoy kangitngit diha kaniya. 6 Busa kon moingon kita nga nakighiusa kita sa Dios, apan nagakinabuhi kita diha sa kangitngit, namakak kita, tungod kay wala kita nagakinabuhi sumala sa kamatuoran. 7 Apan kon nagakinabuhi kita diha sa kahayag, ingon nga ang Dios kahayag, may panaghiusa kita, ug ang dugo ni Jesus nga Anak sa Dios nagahinlo kanato sa tanan natong mga kasal-anan.
8 Kon moingon kita nga wala kitay sala, gilimbongan lang nato ang atong kaugalingon, ug wala kanato ang kamatuoran. 9 Apan kon isulti nato sa Dios ang atong mga sala, kasaligan siya nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug sa paghinlo kanato sa tanan natong mga kalapasan. Buhaton niya kini tungod kay matarong siya. 10 Kon moingon kita nga wala kita makasala, gihimo natong bakakon ang Dios, ug wala kanato ang iyang pulong.
Giayo ni Jesus ang Tawong Gipanganak nga Buta
9 Samtang naglakaw sila si Jesus, may nakita silang tawo nga buta sukad pa sa iyang pagkatawo. 2 Karon, gipangutana si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Magtutudlo, kang kinsa bang sala nga natawo siya nga buta? Iya bang sala o sa iyang mga ginikanan?” 3 Miingon si Jesus, “Nabuta siya dili tungod sa iyang sala o sa sala sa iyang mga ginikanan, kondili aron makita sa mga tawo ang gahom sa Dios pinaagi sa pag-ayo kaniya. 4 Samtang adlaw pa kinahanglan nga buhaton nato ang gipabuhat sa Dios nga nagpadala kanako. Kay moabot ang gabii o ang panahon nga wala nay makahimo sa iyang gipabuhat. 5 Samtang ania pa ako sa kalibotan ako ang suga nga nagahatag ug kahayag sa mga tawo.” 6 Human niya kadto masulti miluwa siya sa yuta. Gisagol niya ang luwa sa yuta ug gihidhid niya kini sa mga mata sa buta. 7 Miingon siya sa buta, “Adto sa kaligoanan sa Siloam ug panghilam-os didto.” (Ang buot ipasabot sa Siloam “Pinadala.”) Busa miadto ang buta sa Siloam ug nanghilam-os. Pagkahuman, mibalik siya nga makakita na.
8 Miingon ang iyang mga silingan ug ang mga tawo nga nakakita kaniadto kaniya nga nagpakilimos, “Dili ba mao man kini ang tawo nga kaniadto nagpunay ug lingkod ug nagpakilimos?” 9 Miingon ang uban, “Mao kana siya!” Apan ang uban miingon, “Dili uy! Susama lang kaniyag hitsura.” Busa ang tawo na mismo ang miingon, “Ako gayod ang tawo nga inyong gi-ingon.” 10 Busa gipangutana nila siya, “Unsang pagkahitaboa nga makakita ka na man karon?” 11 Miingon siya, “Ang tawo nga gitawag nilag Jesus naghimo ug lapok. Pagkahuman, gihidhid niya kini sa akong mga mata ug giingnan dayon niya ako nga moadto sa kaligoanan sa Siloam ug manghilam-os. Busa miadto ako didto ug pagkahuman nako ug panghilam-os, nakakita na ako.” 12 Gipangutana nila siya kon asa na ang tawo nga nagaayo kaniya. Miingon siya, “Ambot, wala ako masayod.”
Gisukit-sukit sa mga Pariseo ang Tawo nga Giayo ni Jesus
13 Gidala dayon nila ngadto sa mga Pariseo ang maong tawo, nga buta kaniadto. 14 Adlaw kadto nga Igpapahulay sa dihang gihimo ni Jesus ang lapok sa pag-ayo niya sa buta. 15 Busa gipangutana siya pag-usab sa mga Pariseo kon giunsa nga makakita na siya. Ug gisultihan niya sila, “Gihidhiran ni Jesus ug lapok ang akong mga mata ug pagkahuman nanghilam-os ako, ug karon makakita na ako.” 16 May mga Pariseo nga nagaingon, “Ang tawo nga naghimo niini dili gikan sa Dios, tungod kay wala siya nagatuman sa kasugoan mahitungod sa Adlaw nga Igpapahulay.” Apan nagaingon ang uban, “Kon siya tawo nga makasasala dili siya makahimo ug mga milagro nga sama niini.” Busa nabahin sila.
17 Nangutana pag-usab ang mga Pariseo sa tawo nga kaniadto buta, “Ingon mo nga giayo ka niya, nan karon, unsa ang ikasulti mo mahitungod kaniya?” Miingon siya, “Alang kanako, usa siya ka propeta.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.