Book of Common Prayer
Zmartwychwstanie podstawą ewangelii
15 Chcę wam też, bracia, przypomnieć dobrą nowinę, którą wam głosiłem, którą przyjęliście, na gruncie której stoicie 2 i dzięki której dostępujecie zbawienia, o ile trzymacie się słów głoszonych wam przeze mnie — chyba, że nadaremnie uwierzyliście.
3 Przekazałem wam bowiem przede wszystkim to, co sam przejąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism, 4 że został pogrzebany i że trzeciego dnia zmartwychwstał według Pism. 5 Następnie ukazał się Kefasowi, potem Dwunastu; 6 a potem ponad pięciuset braciom naraz, z których większość dotąd żyje, a niektórzy pomarli.[a] 7 Później ukazał się Jakubowi, a następnie wszystkim apostołom. 8 Na końcu, po wszystkich, ukazał się też mnie, jakby poronionemu płodowi. 9 Ja bowiem jestem najmniejszy z apostołów i nie jestem godny nazywać się apostołem, ponieważ prześladowałem Kościół Boży.
10 Jednak z łaski Boga jestem tym, czym jestem. A łaska, którą mi okazał, nie była bezowocna. Przeciwnie, więcej niż oni wszyscy pracowałem — chociaż nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną. 11 Czy więc ja, czy oni, to samo głosimy i temu uwierzyliście.
Pytanie Jana Chrzciciela
11 Po udzieleniu wskazówek swoim dwunastu uczniom, Jezus odszedł stamtąd. Poszedł nauczać i głosić dobrą nowinę w okolicznych miastach.
2 O dokonaniach Chrystusa usłyszał uwięziony Jan. Posłał on do Jezusa swoich uczniów z takim zapytaniem: 3 Czy to Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też mamy spodziewać się innego?
4 Idźcie i donieście Janowi — odpowiedział im Jezus — o tym, co widzicie i słyszycie: 5 Niewidomi odzyskują wzrok, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim głoszona jest dobra nowina — 6 i szczęśliwy jest ten, kto się do Mnie nie zrazi.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny