Book of Common Prayer

¹³ Dlatego kto mówi językiem, niech się modli o dar jego wykładania. ¹⁴ Jeśli bowiem modlę się językiem, mój duch się modli, rozum natomiast pozostaje bierny.

¹⁵ Jak to rozwiążę? Będę modlił się w Duchu, ale skorzystam też w modlitwie z rozumu; będę śpiewać w Duchu — i użyję przy śpiewie rozumu.^{[a] 16} Bo jeśli błogosławisz w Duchu, to w jaki sposób człowiek z tym nie obeznany potwierdzi twoje dziękczynienie swoim tak, niech się stanie?^[b] Przecież nie rozumie, co mówisz. ¹⁷ Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale drugi się nie buduje.

¹⁸ Dzięki Bogu więcej niż wy wszyscy mówię językami, ¹⁹ w kościele jednak wolę powiedzieć pięć słów dobrze przemyślanych, aby innych pouczyć, niż tysiące słów językiem niezrozumiałym.

²⁰ Bracia, nie bądźcie dziećmi w myśleniu. W złem bądźcie jak dzieci, w myśleniu natomiast — dojrzali. ²¹ W Prawie czytamy:

²² Języki zatem są znakiem dla niewierzących, a nie dla wierzących. Znakiem dla wierzących, a nie dla niewierzących, jest proroctwo. ²³ Stąd jeśli się gromadzi cały kościół i wszyscy zaczynają mówić językami, a pojawią się ludzie nie obeznani z tym lub niewierzący, to czy nie powiedzą, że poszaleliście? ²⁴ Jeśli natomiast wszyscy prorokują, a wejdzie niewierzący lub słabo obeznany, i wszyscy się na nim skupią, dokładnie zbadają, ²⁵ a przy tym wyjdą na jaw sprawy ukryte głęboko w sercu, to może się zdarzyć, że upadnie na twarz, złoży pokłon Bogu i wyzna: Rzeczywiście Bóg jest między wami.

²⁴ Nie ma ucznia nad nauczyciela ani sługi nad własnego pana. ²⁵ Wystarczy uczniowi, by się stał jak jego nauczyciel, a słudze jak jego pan. Jeśli gospodarza nazwali Beelzebulem,^[a] tym bardziej jego domowników!

²⁶ Nie bójcie się ich zatem! Nie ma bowiem nic tak skrytego, że nie mogłoby być ujawnione, ani nic tak tajnego, że nie mogłoby się wyjaśnić. ²⁷ To, co wam mówię w ciemności, opowiedzcie przy świetle; a to, o czym słyszycie na ucho, rozgłoście z dachów.

²⁸ I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie są w stanie. Bójcie się raczej Tego, który może duszę i ciało zgubić w miejscu wiecznej kary. ²⁹ Czy na dwa wróble nie można zarobić w dwie godziny?^[b] A przecież bez woli waszego Ojca ani jeden nie spada na ziemię. ³⁰ Nawet wasze włosy na głowie — każdy jest policzony. ³¹ Przestańcie się więc bać! Znaczycie więcej niż całe stado wróbli.

³² Do każdego zatem, kto się do Mnie przyzna wobec ludzi, i Ja się przyznam wobec mojego Ojca, który jest w niebie. ³³ Tego jednak, kto się Mnie wyprze wobec ludzi, i Ja się wyprę przed moim Ojcem, który jest w niebie.