Book of Common Prayer
Pagdayeg sa Dios nga Manluluwas
146 Dayega ang Ginoo!
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
2 Dayegon ko siya sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan ko ang akong Dios sa mga pagdayeg samtang buhi pa ako.
3 Ayaw ninyo ibutang ang inyong pagsalig sa mga gamhanang tawo ug sa kang bisan kinsa,
kay dili sila makaluwas kaninyo.
4 Kon mamatay sila mobalik sila sa yuta,
ug nianang adlawa ang ilang mga plano matapos usab.
5 Bulahan ang tawo kansang magtatabang mao ang Dios ni Jacob,
kansang pagsalig anaa sa Ginoo nga iyang Dios,
6 nga mao ang naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan, sa dagat, ug sa tanang anaa niini.
Kasaligan gayod ang Ginoo hangtod sa kahangtoran.
7 Nagahukom siya dapig sa mga dinaog-daog,
ug nagahatag siya ug pagkaon sa gipanggutom.
Gihatagan sa Ginoo ug kagawasan ang mga binilanggo,
8 giayo niya ang mga buta aron makakita,
gilig-on niya ang mga maluya,
gihigugma niya ang mga matarong,
9 gibantayan niya ang mga dumuduong,
gitabangan niya ang mga ilo ug mga biyuda,
apan gibabagan niya ang mga pamaagi sa mga daotan.
10 Mga lumulupyo sa Zion,[a] ang Ginoo nga inyong Dios nagahari sa walay kataposan!
Dayega ang Ginoo!
Pagdayeg sa Dios nga Makagagahom
147 Dayega ang Ginoo!
Maayo ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios.
Maayo gayod ug angayan nga dayegon siya.
2 Gitukod pag-usab sa Ginoo ang Jerusalem,
ug gitigom niya pagbalik ang mga Israelinhon nga nabihag.
3 Gilipay niya ang nagmasulob-on;
ug giayo ang ilang mga samad.
4 Siya ang nagbuot sa gidaghanon sa mga bitoon
ug gihatagan niya ang matag usa kanila ug ngalan.[b]
5 Gamhanan kaayo ang atong Ginoo;
ang iyang kaalam dili matugkad.
6 Gitabangan sa Ginoo ang mga dinaog-daog,
apan gilaglag niya sa hingpit ang mga daotan.
7 Pag-awit kamo nga may pagpasalamat sa Ginoo.
Pagtukar kamo ug harpa alang sa atong Dios.
8 Gitabonan niyag mga panganod ang kalangitan,
gipaulanan niya ang kalibotan,
ug gipatubo ang mga sagbot sa mga bungtod.
9 Gihatagan niyag pagkaon ang mga mananap, ingon man ang mga pispis sa uwak kon mangayo kini ug pagkaon.
10 Wala siya malipay sa kusgang mga kabayo o sa abtik nga mga sundalo,
11 kondili sa mga nagatahod kaniya ug nagasalig sa iyang gugma.
12 Pasidunggi ninyo ang Ginoo nga inyong Dios,
kamong mga lumulupyo sa Jerusalem.[c]
13 Kay gilig-on niya ang mga pultahan sa inyong siyudad,
ug gipanalanginan niya kamo.
14 Gihatagan niya ug kalinaw ang inyong dapit,
ug gibusog niya kamo sa labing maayo nga trigo.
15 Gimandoan niya ang kalibotan,
ug mituman dayon kini.
16 Ginatabonan niya ang yuta ug snow nga daw sama sa habol nga puti,
ug ginakatag niya ang pinong ice nga daw sama sa abog.
17 Nagpadala siyag ulan nga ice nga daw gagmayng mga bato.
Kinsay makaagwanta sa katugnaw niini?
18 Nagmando siya ug nangatunaw ang ice;
gipahangin niya ug midagayday ang tubig.
19 Gipadayag niya ang iyang mga pulong, mga tulumanon, ug mga sugo sa mga taga-Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
20 Wala niya kini himoa sa ubang mga nasod;
wala sila makahibalo sa iyang mga sugo.
Dayega ang Ginoo!
Pagdayeg sa Dios
111 Dayega ang Ginoo!
Pasalamatan ko ang Ginoo sa tibuok kong kasingkasing diha sa panagtigom sa mga matarong.
2 Gamhanan ang mga buhat sa Ginoo;
ginapamalandongan kini sa tanan nga nalipay niini.
3 Gamhanan ug halangdon ang mga buhat sa Dios,
ug ang iyang pagkamatarong nagapadayon sa walay kataposan.
4 Gipahinumdom niya kita sa iyang katingalahang mga buhat.
Maloloy-on siya ug may kahangawa.
5 Ginahatagan niya ug pagkaon ang nagatahod kaniya,
ug ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
6 Gipakita niya sa iyang katawhan kon unsa kagamhanan ang iyang mga binuhatan pinaagi sa paghatag kanila sa mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga nasod.
7 Matinumanon ug matarong siya sa tanan niyang ginahimo,
ug kasaligan ang tanan niyang mga sugo.
8 Kining iyang mga sugo magapadayon sa walay kataposan,
ug gihimo niya kini uban sa pagkamatinumanon ug pagkamatarong.
9 Giluwas niya ang iyang katawhan,
ug nagmando siya nga tumanon ang iyang kasabotan hangtod sa kahangtoran.
Balaan siya ug talahuron!
10 Ang pagtahod sa Ginoo mao ang sinugdanan sa pag-angkon ug kaalam.
Ang tanang nagatuman sa iyang mga sugo may hustong panabot.
Dalaygon siya sa walay kataposan!
Bulahan ang Tawo nga Nagatahod sa Ginoo
112 Dayega ang Ginoo!
Bulahan ang tawo nga nagatahod sa Ginoo
ug malipayon kaayo nga nagatuman sa iyang mga sugo.
2 Magmauswagon ang iyang mga anak,
kay ang mga kaliwat sa mga tawo nga nagakinabuhi nga matarong panalanginan sa Dios.
3 Maadunahan ang iyang pamilya,
ug ang iyang kaayo hinumdoman hangtod sa kahangtoran.
4 Bisan sa kangitngit may kahayag gihapon alang sa mga tawo nga nagakinabuhi nga maloloy-on, may kahangawa, ug matarong.
5 Panalanginan ang tawo nga manggihatagon, nagapahulam sa uban, ug dili manglimbong.
6 Dili siya mapakyas sa iyang mga buluhaton,
ug dili siya malimtan hangtod sa kahangtoran.
7 Dili siya mahadlok sa daotang mga balita,
kay lig-on ang iyang pagtuo ug pagsalig sa Ginoo.
8 May pagsalig siya ug dili siya mahadlok
kay nasayod siya nga sa kaulahian makita niya nga mapildi ang iyang mga kaaway.
9 Mahinatagon siya sa mga kabos;
ang iyang kaayo hinumdoman hangtod sa kahangtoran
ug ang iyang katakos dugangan sa Dios isip pagpasidungog kaniya.
10 Makita kini sa mga daotan ug mokagot ang ilang mga ngipon sa kasuko, ug daw mangatunaw sila sa kaulaw.
Ang ilang mga plano dili magmalampuson.
Ang Pagdayeg sa Kaayo sa Ginoo
113 Dayega ang Ginoo!
Kamong mga katawhan sa Ginoo nga iyang mga alagad, dayega ninyo siya!
2 Hinaut nga dayegon siya karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Gikan sa sidlakan hangtod sa kasadpan[a] ang tanang mga tawo angayng modayeg sa Ginoo.
4 Nagahari ang Ginoo sa tanang nasod,
ang iyang pagkagamhanan dili matupngan.
5 Wala gayoy sama sa Ginoo nga atong Dios nga nagalingkod sa iyang trono didto sa kahitas-an.
6 Moduko siya sa pagtan-aw[b] sa kalangitan ug sa kalibotan.
7 Gihaw-as niya ang mga kabos ug timawa sa ilang kalisod.
8 Gipasidunggan niya sila uban sa dungganong mga tawo sa iyang katawhan.
9 Gilipay niya ang panimalay sa baog nga babaye pinaagi sa paghatag kaniya ug mga anak.
Dayega ang Ginoo!
Ang Kaalam ug ang Kabuang
9 Ang kaalam sama sa usa ka tawo nga nagpatukod ug dako ug matahom nga balay.[a] 2 Nagpakombira siya; nagaandam ug mga pagkaon ug ilimnon. 3 Unya gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye nga moadtog habog nga mga dapit sa lungsod aron imantala kini: 4 “Kamong mga walay alamag ug pagsabot, giimbitar kamo sa kombira. 5 Panganhi kamo aron mokaon ug moinom sa akong giandam. 6 Undanga na ang inyong pagkawalay-alamag aron padayon kamong mabuhi. Pagkinabuhi kamo nga may pagsabot.”
7 Kon badlongon mo ang tawong mabiay-biayon, insultohon ka niya. Kon badlongon mo ang tawong daotan, pasipad-an ka niya. 8 Ayaw badlonga ang tawong mabiay-biayon kay kapungtan ka niya. Badlonga ang tawong maalamon ug higugmaon ka niya. 9 Tudloi ang maalamon, ug mahimo siyang mas maalamon. Tudloi ang tawong matarong ug madugangan pa gayod ang iyang kahibalo.
10 Kon gusto ka magmaalamon, tahora ang Ginoo. Kon ilhon mo ang Balaan nga Dios, makaangkon kag maayong panabot. 11 Pinaagi sa kaalam, motaas ang imong kinabuhi. 12 Kon maalamon ka, makahatag kini kanimog kaayohan, apan kon isalikway mo ang kaalam, ikaw ray mag-antos.
6 Hinumdomi ninyo kini: ang panig-ingnan sa atong paghatag sama sa pagpugas. Kon gamay lang ang atong binhi nga gipugas, gamay lang usab ang atong maani. Apan kon daghan ang atong binhi nga gipugas, daghan usab ang atong maani. 7 Ang matag usa kinahanglan mohatag sa kinasingkasing gayod; dili nga mapugos lang o bug-at sa buot, kay gihigugma sa Dios ang mga nagahatag nga malipayon. 8 Ug ang Dios makahatag kaninyo labaw pa sa inyong gikinahanglan, aron dili kamo kulangon ug kanunay kamong makatabang sa uban. 9 Sumala sa giingon sa Kasulatan:
“Nanghatag siya sa mga nanginahanglan;
kining matarong niya nga binuhatan dili gayod hikalimtan bisan kanus-a.”[a]
10 Ug ang Dios nga nagahatag ug binhi ngadto sa mag-uuma aron makakaon, mao usab ang Dios nga maghatag kaninyo sa inyong mga kinahanglanon. Ug sa ingon niini magadugang pa gayod ang inyong pagtabang sa uban. 11 Panalanginan niya kamo sa madagayaon gayod aron makatabang kamo kanunay sa uban. Ug daghan ang magpasalamat sa Dios tungod sa inyong hinabang nga gipadala pinaagi kanamo. 12-13 Kay pinaagi niining inyong paghatag dili lang matabangan ang mga katawhan sa Dios sa ilang mga panginahanglan, kondili pinaagi usab niini daghan ang magpasalamat sa Dios. Kay ang inyong tabang nagpamatuod nga matinumanon kamo sa inyong gituohan nga Maayong Balita mahitungod kang Cristo. Busa dayegon nila ang Dios ug dili lang tungod kay nakatabang kamo kanila kondili tungod kay nakatabang usab kamo sa tanan. 14 Mag-ampo sila alang kaninyo uban sa gugma tungod sa dili matupngan nga panalangin sa Dios kaninyo. 15 Busa magpasalamat kita sa Dios tungod sa iyang gasa kanato nga dili matukib.
Giayo ni Jesus ang Buta nga si Bartimeo
(Mat. 20:29-34; Luc. 18:35-43)
46 Miabot sila sa Jerico. Ug sa dihang mogawas na si Jesus niini nga lungsod uban sa iyang mga tinun-an ug sa daghang mga tawo, naagian nila ang usa ka buta nga nagalingkod ug nagpakilimos sa daplin sa dalan. Siya si Bartimeo nga anak ni Timeus. 47 Sa pagkadungog niya nga anaa si Jesus nga taga-Nazaret, misinggit siya, “Jesus, kaliwat ni David, kaloy-i intawon ako!” 48 Gibadlong siya sa mga tawo aron mohilom. Apan gikusgan pa hinuon niya ang pagsinggit, “Kaliwat ni David, kaloy-i intawon ako!” 49 Mihunong si Jesus ug miingon, “Dad-a ninyo siya dinhi kanako.” Busa gitawag nila ang buta, ug giingnan, “Paglipay, dali tindog kay gitawag ka ni Jesus.” 50 Gilabay niya ang iyang kupo ug nagdali-dali siyag duol kang Jesus. 51 Ug miingon si Jesus kaniya, “Unsay imong gusto nga buhaton ko kanimo?” Mitubag ang buta, “Magtutudlo, gusto ko nga makakita pag-usab.” 52 Ug giingnan siya ni Jesus, “Lakaw, ang imong pagtuo maoy nakaayo[a] kanimo.” Diha-diha nakakita siya ug misunod kang Jesus sa dalan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.