Add parallel Print Page Options

Þegar þeir Sanballat, Tobía og Gesem hinn arabíski og aðrir óvinir vorir spurðu það, að ég hefði byggt upp múrinn og að ekkert skarð væri framar í hann, þótt ég þá hefði eigi enn sett hurðir í hliðin,

þá sendu þeir Sanballat og Gesem til mín og létu segja mér: "Kom þú, svo að vér megum eiga fund með oss í einhverju af þorpunum í Ónódalnum." En þeir höfðu í hyggju að gjöra mér illt.

Þá gjörði ég menn til þeirra og lét segja þeim: "Ég hefi mikið starf með höndum og get því eigi komið ofan eftir. Hví ætti verkið að bíða, af því að ég yfirgæfi það og færi ofan til ykkar?"

Fjórum sinnum sendu þeir til mín á þennan hátt, og ég svaraði þeim á sömu leið.

Þá sendi Sanballat enn í fimmta sinn til mín, og það svein sinn með opið bréf í hendi.

Í því var ritað: "Sú saga gengur hjá þjóðunum, og Gasmú segir hið sama, að þú og Gyðingar hyggið á uppreisn _ fyrir því sért þú að byggja upp múrinn _ og þú ætlir að verða konungur þeirra, eins og sjá megi á öllu.

Þú hefir og sett spámenn til þess að gjöra það hljóðbært um þig í Jerúsalem og segja: ,Hann sé konungur í Júda.` Og nú mun slíkur orðrómur berast konungi til eyrna. Kom því, og skulum vér eiga fund með oss."

Þá sendi ég til hans og lét segja honum: "Ekkert slíkt á sér stað, sem þú talar um, heldur hefir þú spunnið það upp frá eigin brjósti."

Því að þeir ætluðu allir að gjöra oss hrædda og hugsuðu: "Þeim munu fallast hendur og hætta við verkið, svo að því verður eigi lokið." Styrk því nú hendur mínar!

10 Og ég gekk inn í hús Semaja Delajasonar, Mehetabeelssonar, en hann hafði lokað sig inni. Hann sagði: "Við skulum fara saman inn í musteri Guðs, inn í aðalhúsið, og loka síðan dyrum aðalhússins, því að þeir munu koma til að drepa þig, já, um nótt munu þeir koma til að drepa þig."

11 En ég sagði: "Ætti slíkur maður sem ég að flýja? Og hver er sá minn líki, sem geti farið inn í aðalhúsið og haldið lífi? Ég fer hvergi."

12 Og ég sá, að Guð hafði ekki sent hann, heldur hafði hann spáð mér þessu, af því að Tobía og Sanballat höfðu keypt hann.

13 Til þess var hann keyptur, að ég skyldi verða hræddur og gjöra þetta og drýgja synd. Og það hefði orðið þeim tilefni til ills umtals, til þess að þeir gætu ófrægt mig.

14 Mundu, Guð minn, þeim Tobía og Sanballat þessar aðgjörðir þeirra, svo og spákonunni Nóadja og hinum spámönnunum, sem ætluðu að hræða mig.

15 Og múrinn var fullgjör hinn tuttugasta og fimmta elúlmánaðar, á fimmtíu og tveim dögum.

16 Og er allir óvinir vorir spurðu þetta, urðu allar þjóðirnar, sem bjuggu umhverfis oss, hræddar, og þær lækkuðu mjög í eigin áliti, því að þær könnuðust við, að fyrir hjálp Guðs vors hafði verki þessu orðið lokið.

17 Í þann tíð rituðu og tignarmenn Júdalýðs mörg bréf og sendu Tobía, og frá Tobía komu líka bréf til þeirra.

18 Því að margir í Júda voru bundnir honum með eiði, því að hann var tengdasonur Sekanja Arasonar, og Jóhanan sonur hans hafði gengið að eiga dóttur Mesúllams Berekíasonar.

19 Þeir töluðu og um mannkosti hans við mig og báru honum aftur orð mín. Bréf hafði og Tobía sent til þess að hræða mig.

Þegar nú múrinn var byggður, setti ég hurðirnar í, og hliðvörðunum og söngvurunum og levítunum var falið eftirlitið.

Og ég skipaði Hananí bróður minn og Hananja, yfirmann vígisins, yfir Jerúsalem, því að hann var svo áreiðanlegur maður og guðhræddur, að fáir voru hans líkar.

Og ég sagði við þá: "Ekki skal ljúka upp hliðum Jerúsalem fyrr en sól er komin hátt á loft, og áður en verðirnir fara burt, skal hurðunum lokað og slár settar fyrir. Og það skal setja verði af Jerúsalembúum, hvern á sína varðstöð, og það hvern gegnt húsi sínu."

Borgin var víðáttumikil og stór, en fátt fólk í henni og engin nýbyggð hús.

Þá blés Guð minn mér því í brjóst að safna saman tignarmönnunum, yfirmönnunum og lýðnum, til þess að láta taka manntal eftir ættum. Og ég fann ættarskrá þeirra, er fyrst höfðu farið heim, og þar fann ég ritað:

Þessir eru þeir úr skattlandinu, er heim fóru úr herleiðingarútlegðinni, þeir er Nebúkadnesar Babelkonungur hafði herleitt og nú sneru aftur til Jerúsalem og Júda, hver til sinnar borgar,

þeir sem komu með Serúbabel, Jósúa, Nehemía, Asarja, Raamja, Nahamaní, Mordekai, Bilsan, Misperet, Bigvaí, Nehúm og Baana. Talan á mönnum Ísraelslýðs var:

Niðjar Parós: 2.172.

Niðjar Sefatja: 372.

10 Niðjar Ara: 652.

11 Niðjar Pahat Móabs, sem sé niðjar Jesúa og Jóabs: 2.818.

12 Niðjar Elams: 1.254.

13 Niðjar Sattú: 845.

14 Niðjar Sakkaí: 760.

15 Niðjar Binnúí: 648.

16 Niðjar Bebaí: 628.

17 Niðjar Asgads: 2.322.

18 Niðjar Adóníkams: 667.

19 Niðjar Bigvaí: 2.067.

20 Niðjar Adíns: 655.

21 Niðjar Aters, frá Hiskía: 98.

22 Niðjar Hasúms: 328.

23 Niðjar Besaí: 324.

24 Niðjar Harífs: 112.

25 Ættaðir frá Gíbeon: 95.

26 Ættaðir frá Betlehem og Netófa: 188.

27 Menn frá Anatót: 128.

28 Menn frá Bet Asmavet: 42.

29 Menn frá Kirjat Jearím, Kefíra og Beerót: 743.

30 Menn frá Rama og Geba: 621.

31 Menn frá Mikmas: 122.

32 Menn frá Betel og Aí: 123.

33 Menn frá Nebó: 52.

34 Niðjar Elams hins annars: 1.254.

35 Niðjar Haríms: 320.

36 Ættaðir frá Jeríkó: 345.

37 Ættaðir frá Lód, Hadíd og Ónó: 721.

38 Ættaðir frá Senaa: 3.930.

39 Prestarnir: Niðjar Jedaja, af ætt Jesúa: 973.

40 Niðjar Immers: 1.052.

41 Niðjar Pashúrs: 1.247.

42 Niðjar Haríms: 1.017.

43 Levítarnir: Niðjar Jesúa og Kadmíels, af niðjum Hódeja: 74.

44 Söngvararnir: Niðjar Asafs: 148.

45 Hliðverðirnir: Niðjar Sallúms, niðjar Aters, niðjar Talmóns, niðjar Akúbs, niðjar Hatíta, niðjar Sóbaí: 138.

46 Musterisþjónarnir: Niðjar Síha, niðjar Hasúfa, niðjar Tabbaóts,

47 niðjar Kerós, niðjar Sía, niðjar Padóns,

48 niðjar Lebana, niðjar Hagaba, niðjar Salmaí,

49 niðjar Hanans, niðjar Giddels, niðjar Gahars,

50 niðjar Reaja, niðjar Resíns, niðjar Nekóda,

51 niðjar Gassams, niðjar Ússa, niðjar Pasea,

52 niðjar Besaí, niðjar Meúníta, niðjar Nefísíta,

53 niðjar Bakbúks, niðjar Hakúfa, niðjar Harhúrs,

54 niðjar Baselíts, niðjar Mehída, niðjar Harsa,

55 niðjar Barkós, niðjar Sísera, niðjar Tema,

56 niðjar Nesía, niðjar Hatífa.

57 Niðjar þræla Salómons: Niðjar Sótaí, niðjar Sóferets, niðjar Perída,

58 niðjar Jaala, niðjar Darkóns, niðjar Giddels,

59 niðjar Sefatja, niðjar Hattils, niðjar Pókeret Hassebaíms, niðjar Amóns.

60 Allir musterisþjónarnir og niðjar þræla Salómons voru 392.

61 Og þessir eru þeir, sem fóru heim frá Tel Mela, Tel Harsa, Kerúb, Addón og Immer, en kunnu eigi að greina ætt sína og uppruna, hvort þeir væru komnir af Ísrael:

62 niðjar Delaja, niðjar Tobía, niðjar Nekóda: 642.

63 Og af prestunum: niðjar Hobaja, niðjar Hakkós, niðjar Barsillaí, er gengið hafði að eiga eina af dætrum Barsillaí Gíleaðíta og nefndur hafði verið nafni þeirra.

64 Þessir leituðu að ættartölum sínum, en þær fundust ekki. Var þeim því hrundið frá prestdómi.

65 Og landstjórinn sagði þeim, að þeir mættu ekki eta af hinu háheilaga, þar til er kæmi fram prestur, er kynni að fara með úrím og túmmím.

66 Allur söfnuðurinn var til samans 42.360,

67 auk þræla þeirra og ambátta, er voru 7.337. Þeir höfðu 245 söngvara og söngkonur.

68 Hestar þeirra voru 736, múlar 245,

69 úlfaldar 435, asnar 6.720.

70 Og nokkur hluti ætthöfðingjanna gaf til byggingarinnar. Landstjórinn gaf í sjóðinn: í gulli 1.000 daríka, 50 fórnarskálar og 530 prestserki.

71 Og sumir ætthöfðingjanna gáfu í byggingarsjóðinn: í gulli 20.000 daríka og í silfri 2.200 mínur.

72 Og það, sem hitt fólkið gaf, var: í gulli 20.000 daríkar og í silfri 2.000 mínur og 67 prestserkir.

73 Þannig tóku prestarnir og levítarnir og hliðverðirnir og söngvararnir og nokkrir af lýðnum og musterisþjónarnir og allur Ísrael sér bólfestu í borgum sínum. En er sjöundi mánuðurinn kom, voru Ísraelsmenn í borgum sínum.