3 Á þeim dögum kemur Jóhannes skírari fram og prédikar í óbyggðum Júdeu.

² Hann sagði: "Gjörið iðrun, himnaríki er í nánd."

³ Jóhannes er sá sem svo er um mælt hjá Jesaja spámanni: Rödd hrópanda í eyðimörk: Greiðið veg Drottins, gjörið beinar brautir hans.

⁴ Jóhannes bar klæði úr úlfaldahári og leðurbelti um lendar sér og hafði til matar engisprettur og villihunang.

⁵ Menn streymdu til hans frá Jerúsalem, allri Júdeu og Jórdanbyggð,

⁶ létu skírast af honum í ánni Jórdan og játuðu syndir sínar.

⁷ Þegar hann sá, að margir farísear og saddúkear komu til skírnar, sagði hann við þá: "Þér nöðru kyn, hver kenndi yður að flýja komandi reiði?

⁸ Berið þá ávöxt samboðinn iðruninni!

⁹ Látið yður ekki til hugar koma, að þér getið sagt með sjálfum yður: ,Vér eigum Abraham að föður.` Ég segi yður, að Guð getur vakið Abraham börn af steinum þessum.

¹⁰ Öxin er þegar lögð að rótum trjánna, og hvert það tré, sem ber ekki góðan ávöxt, verður upp höggvið og í eld kastað.

¹¹ Ég skíri yður með vatni til iðrunar, en sá sem kemur eftir mig, er mér máttugri, og er ég ekki verður að bera skó hans. Hann mun skíra yður með heilögum anda og eldi.

¹² Hann er með varpskófluna í hendi sér og mun gjörhreinsa láfa sinn og safna hveiti sínu í hlöðu, en hismið mun hann brenna í óslökkvanda eldi."

¹³ Þá kemur Jesús frá Galíleu að Jórdan til Jóhannesar að taka skírn hjá honum.

¹⁴ Jóhannes vildi varna honum þess og sagði: "Mér er þörf að skírast af þér, og þú kemur til mín!"

¹⁵ Jesús svaraði honum: "Lát það nú eftir. Þannig ber okkur að fullnægja öllu réttlæti." Og hann lét það eftir honum.

¹⁶ En þegar Jesús hafði verið skírður, sté hann jafnskjótt upp úr vatninu. Og þá opnuðust himnarnir, og hann sá anda Guðs stíga niður eins og dúfu og koma yfir sig.

¹⁷ Og rödd kom af himnum: "Þessi er minn elskaði sonur, sem ég hef velþóknun á."

1 Upphaf fagnaðarerindisins um Jesú Krist, Guðs son.

² Svo er ritað hjá Jesaja spámanni: Sjá, ég sendi sendiboða minn á undan þér, er greiða mun veg þinn.

³ Rödd hrópanda í eyðimörk: Greiðið veg Drottins, gjörið beinar brautir hans.

⁴ Þannig kom Jóhannes skírari fram í óbyggðinni og prédikaði iðrunarskírn til fyrirgefningar synda,

⁵ og menn streymdu til hans frá allri Júdeubyggð og allir Jerúsalembúar og létu skírast af honum í ánni Jórdan og játuðu syndir sínar.

⁶ En Jóhannes var í klæðum úr úlfaldahári, með leðurbelti um lendar sér og át engisprettur og villihunang.

⁷ Hann prédikaði svo: "Sá kemur eftir mig, sem mér er máttugri, og er ég ekki verður þess að krjúpa niður og leysa skóþveng hans.

⁸ Ég hef skírt yður með vatni, en hann mun skíra yður með heilögum anda."

⁹ Svo bar við á þeim dögum, að Jesús kom frá Nasaret í Galíleu og var skírður af Jóhannesi í Jórdan.

¹⁰ Um leið og hann sté upp úr vatninu, sá hann himnana ljúkast upp og andann stíga niður yfir sig eins og dúfu.

¹¹ Og rödd kom af himnum: "Þú ert minn elskaði sonur, á þér hef ég velþóknun."

¹² Þá knúði andinn hann út í óbyggðina,

¹³ og hann var í óbyggðinni fjörutíu daga, og Satan freistaði hans. Hann hafðist við meðal villidýra, og englar þjónuðu honum.

¹⁴ Þegar Jóhannes hafði verið tekinn höndum, kom Jesús til Galíleu og prédikaði fagnaðarerindi Guðs

¹⁵ og sagði: "Tíminn er fullnaður og Guðs ríki í nánd. Gjörið iðrun og trúið fagnaðarerindinu."

¹⁶ Jesús var á gangi með Galíleuvatni og sá Símon og Andrés, bróður Símonar, vera að kasta netum í vatnið, en þeir voru fiskimenn.

¹⁷ Jesús sagði við þá: "Komið og fylgið mér, og mun ég láta yður menn veiða."

¹⁸ Og þegar í stað létu þeir eftir netin og fylgdu honum.

¹⁹ Hann gekk skammt þaðan og sá Jakob Sebedeusson og Jóhannes bróður hans, og voru þeir einnig á báti að búa net.

²⁰ Jesús kallaði þá, og þeir yfirgáfu Sebedeus föður sinn hjá daglaunamönnunum í bátnum og fylgdu honum.

²¹ Þeir komu til Kapernaum. Og hvíldardaginn gekk Jesús í samkunduna og kenndi.

²² Undruðust menn mjög kenningu hans, því að hann kenndi þeim eins og sá er vald hefur, og ekki eins og fræðimennirnir.

²³ Þar var í samkundu þeirra maður haldinn óhreinum anda. Hann æpti:

²⁴ "Hvað vilt þú oss, Jesús frá Nasaret? Ert þú kominn að tortíma oss? Ég veit, hver þú ert, hinn heilagi Guðs."

²⁵ Jesús hastaði þá á hann og mælti: "Þegi þú, og far út af honum."

²⁶ Þá teygði óhreini andinn manninn, rak upp hljóð mikið og fór út af honum.

²⁷ Sló felmtri á alla, og hver spurði annan: "Hvað er þetta? Ný kenning með valdi! Hann skipar jafnvel óhreinum öndum og þeir hlýða honum."

²⁸ Og orðstír hans barst þegar um alla Galíleu.

²⁹ Úr samkundunni fóru þeir rakleitt í hús Símonar og Andrésar og með þeim Jakob og Jóhannes.

³⁰ Tengdamóðir Símonar lá með sótthita, og sögðu þeir Jesú þegar frá henni.

³¹ Hann gekk þá að, tók í hönd henni og reisti hana á fætur. Sótthitinn fór úr henni, og hún gekk þeim fyrir beina.

³² Þegar kvöld var komið og sólin setst, færðu menn til hans alla þá, er sjúkir voru og haldnir illum öndum,

³³ og allur bærinn var saman kominn við dyrnar.

³⁴ Hann læknaði marga, er þjáðust af ýmsum sjúkdómum, og rak út marga illa anda, en illu öndunum bannaði hann að tala, því að þeir vissu hver hann var.

³⁵ Og árla, löngu fyrir dögun, fór hann á fætur og gekk út, vék burt á óbyggðan stað og baðst þar fyrir.

³⁶ Þeir Símon leituðu hann uppi,

³⁷ og þegar þeir fundu hann, sögðu þeir við hann: "Allir eru að leita að þér."

³⁸ Hann sagði við þá: "Vér skulum fara annað, í þorpin hér í grennd, svo að ég geti einnig prédikað þar, því að til þess er ég kominn."

³⁹ Og hann fór og prédikaði í samkundum þeirra í allri Galíleu og rak út illa anda.

⁴⁰ Maður nokkur líkþrár kom til hans, féll á kné og bað hann: "Ef þú vilt, getur þú hreinsað mig."

⁴¹ Og hann kenndi í brjósti um manninn, rétti út höndina, snart hann og mælti: "Ég vil, verð þú hreinn!"

⁴² Jafnskjótt hvarf af honum líkþráin, og hann varð hreinn.

⁴³ Og Jesús lét hann fara, lagði ríkt á við hann

⁴⁴ og sagði: "Gæt þess að segja engum neitt, en far þú, sýn þig prestinum og fórna fyrir hreinsun þína því, sem Móse bauð, þeim til vitnisburðar."

⁴⁵ En maðurinn gekk burt og ræddi margt um þetta og víðfrægði mjög, svo að Jesús gat ekki framar komið opinberlega í neina borg, heldur hafðist við úti á óbyggðum stöðum. En menn komu til hans hvaðanæva.

3 Á fimmtánda stjórnarári Tíberíusar keisara, þegar Pontíus Pílatus var landstjóri í Júdeu, en Heródes fjórðungsstjóri í Galíleu, Filippus bróðir hans í Ítúreu og Trakónítishéraði og Lýsanías í Abílene,

² í æðstapreststíð Annasar og Kaífasar, kom orð Guðs til Jóhannesar Sakaríasonar í óbyggðinni.

³ Og hann fór um alla Jórdanbyggð og prédikaði iðrunarskírn til fyrirgefningar synda,

⁴ eins og ritað er í bók Jesaja spámanns: Rödd hrópanda í eyðimörk: Greiðið veg Drottins, gjörið beinar brautir hans.

⁵ Öll gil skulu fyllast, öll fell og hálsar lægjast. Krókar skulu verða beinir og óvegir sléttar götur.

⁶ Og allir menn munu sjá hjálpræði Guðs.

⁷ Við mannfjöldann, sem fór út til að skírast af honum, sagði hann: "Þér nöðru kyn, hver kenndi yður að flýja komandi reiði?

⁸ Berið þá ávexti samboðna iðruninni, og farið ekki að segja með sjálfum yður: ,Vér eigum Abraham að föður.` Ég segi yður, að Guð getur vakið Abraham börn af steinum þessum.

⁹ Öxin er þegar lögð að rótum trjánna og hvert það tré, sem ber ekki góðan ávöxt, verður upp höggvið og í eld kastað."

¹⁰ Mannfjöldinn spurði hann: "Hvað eigum vér þá að gjöra?"

¹¹ En hann svaraði þeim: "Sá sem á tvo kyrtla, gefi þeim, er engan á, og eins gjöri sá er matföng hefur."

¹² Þá komu og tollheimtumenn til að skírast. Þeir sögðu við hann: "Meistari, hvað eigum vér að gjöra?"

¹³ En hann sagði við þá: "Heimtið ekki meira en fyrir yður er lagt."

¹⁴ Hermenn spurðu hann einnig: "En hvað eigum vér að gjöra?" Hann sagði við þá: "Hafið ekki fé af neinum, hvorki með ofríki né svikum. Látið yður nægja mála yðar."

¹⁵ Nú var eftirvænting vakin hjá lýðnum, og allir voru að hugsa með sjálfum sér, hvort Jóhannes kynni að vera Kristur.

¹⁶ En Jóhannes svaraði öllum og sagði: "Ég skíri yður með vatni, en sá kemur, sem mér er máttugri, og er ég ekki verður að leysa skóþveng hans. Hann mun skíra yður með heilögum anda og eldi.

¹⁷ Hann er með varpskófluna í hendi sér til þess að gjörhreinsa láfa sinn og safna hveitinu í hlöðu sína, en hismið mun hann brenna í óslökkvanda eldi."

¹⁸ Með mörgu öðru áminnti hann og flutti lýðnum fagnaðarboðin.

¹⁹ Hann vítti Heródes fjórðungsstjóra vegna Heródíasar, konu bróður hans, og fyrir allt hið illa, sem hann hafði gjört.

²⁰ Þá bætti Heródes einnig því ofan á allt annað, að hann varpaði Jóhannesi í fangelsi.

²¹ Er allur lýðurinn lét skírast, var Jesús einnig skírður. Þá bar svo við, er hann gjörði bæn sína, að himinninn opnaðist,

²² og heilagur andi steig niður yfir hann í líkamlegri mynd, eins og dúfa, og rödd kom af himni: "Þú ert minn elskaði sonur, á þér hef ég velþóknun."

²³ En Jesús var um þrítugt, er hann hóf starf sitt. Var hann, eftir því sem haldið var, sonur Jósefs, sonar Elí,

²⁴ sonar Mattats, sonar Leví, sonar Melkí, sonar Jannaí, sonar Jósefs,

²⁵ sonar Mattatíass, sonar Amoss, sonar Naúms, sonar Eslí, sonar Naggaí,

²⁶ sonar Maats, sonar Mattatíass, sonar Semeíns, sonar Jóseks, sonar Jóda,

²⁷ sonar Jóhanans, sonar Hresa, sonar Serúbabels, sonar Sealtíels, sonar Nerí,

²⁸ sonar Melkí, sonar Addí, sonar Kósams, sonar Elmadams, sonar Ers,

²⁹ sonar Jesú, sonar Elíesers, sonar Jóríms, sonar Mattats, sonar Leví,

³⁰ sonar Símeons, sonar Júda, sonar Jósefs, sonar Jónams, sonar Eljakíms,

³¹ sonar Melea, sonar Menna, sonar Mattata, sonar Natans, sonar Davíðs,

³² sonar Ísaí, sonar Óbeðs, sonar Bóasar, sonar Salmons, sonar Naksons,

³³ sonar Ammínadabs, sonar Admíns, sonar Arní, sonar Esroms, sonar Peres, sonar Júda,

³⁴ sonar Jakobs, sonar Ísaks, sonar Abrahams, sonar Tara, sonar Nakórs,

³⁵ sonar Serúgs, sonar Reú, sonar Pelegs, sonar Ebers, sonar Sela,

³⁶ sonar Kenans, sonar Arpaksads, sonar Sems, sonar Nóa, sonar Lameks,

³⁷ sonar Metúsala, sonar Enoks, sonar Jareds, sonar Mahalalels, sonar Kenans,

³⁸ sonar Enoss, sonar Sets, sonar Adams, sonar Guðs.