1 Ættartala Jesú Krists, sonar Davíðs, sonar Abrahams.

² Abraham gat Ísak, Ísak gat Jakob, Jakob gat Júda og bræður hans.

³ Júda gat Peres og Sara við Tamar, Peres gat Esrom, Esrom gat Ram,

⁴ Ram gat Ammínadab, Ammínadab gat Nakson, Nakson gat Salmon,

⁵ Salmon gat Bóas við Rahab, og Bóas gat Óbeð við Rut. Óbeð gat Ísaí,

⁶ og Ísaí gat Davíð konung. Davíð gat Salómon við konu Úría,

⁷ Salómon gat Róbóam, Róbóam gat Abía, Abía gat Asaf,

⁸ Asaf gat Jósafat, Jósafat gat Jóram, Jóram gat Ússía,

⁹ Ússía gat Jótam, Jótam gat Akas, Akas gat Esekía,

¹⁰ Esekía gat Manasse, Manasse gat Amos, Amos gat Jósía.

¹¹ Jósía gat Jekonja og bræður hans á tíma herleiðingarinnar til Babýlonar.

¹² Eftir herleiðinguna til Babýlonar gat Jekonja Sealtíel, Sealtíel gat Serúbabel,

¹³ Serúbabel gat Abíúd, Abíúd gat Eljakím, Eljakím gat Asór,

¹⁴ Asór gat Sadók, Sadók gat Akím, Akím gat Elíúd,

¹⁵ Elíúd gat Eleasar, Eleasar gat Mattan, Mattan gat Jakob,

¹⁶ og Jakob gat Jósef, mann Maríu, en hún ól Jesú, sem kallast Kristur.

¹⁷ Þannig eru alls fjórtán ættliðir frá Abraham til Davíðs, fjórtán ættliðir frá Davíð fram að herleiðingunni til Babýlonar og fjórtán ættliðir frá herleiðingunni til Krists.

¹⁸ Fæðing Jesú Krists varð með þessum atburðum: María, móðir hans, var föstnuð Jósef. En áður en þau komu saman, reyndist hún þunguð af heilögum anda.

¹⁹ Jósef, festarmaður hennar, sem var grandvar, vildi ekki gjöra henni opinbera minnkun og hugðist skilja við hana í kyrrþey.

²⁰ Hann hafði ráðið þetta með sér, en þá vitraðist honum engill Drottins í draumi og sagði: "Jósef, sonur Davíðs, óttastu ekki að taka til þín Maríu, heitkonu þína. Barnið, sem hún gengur með, er af heilögum anda.

²¹ Hún mun son ala, og hann skaltu láta heita Jesú, því að hann mun frelsa lýð sinn frá syndum þeirra."

²² Allt varð þetta til þess, að rætast skyldu orð Drottins fyrir munn spámannsins:

²³ "Sjá, mærin mun þunguð verða og son ala. Nafn hans mun vera Immanúel," það þýðir: Guð með oss.

²⁴ Þegar Jósef vaknaði, gjörði hann eins og engill Drottins hafði boðið honum og tók konu sína til sín.

²⁵ Hann kenndi hennar ekki fyrr en hún hafði alið son. Og hann gaf honum nafnið JESÚS.

2 En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Ágústus keisara, að skrásetja skyldi alla heimsbyggðina.

² Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Kýreníus var landstjóri á Sýrlandi.

³ Fóru þá allir til að láta skrásetja sig, hver til sinnar borgar.

⁴ Þá fór og Jósef úr Galíleu frá borginni Nasaret upp til Júdeu, til borgar Davíðs, sem heitir Betlehem, en hann var af ætt og kyni Davíðs,

⁵ að láta skrásetja sig ásamt Maríu heitkonu sinni, sem var þunguð.

⁶ En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari.

⁷ Fæddi hún þá son sinn frumgetinn, vafði hann reifum og lagði hann í jötu, af því að eigi var rúm handa þeim í gistihúsi.

⁸ En í sömu byggð voru hirðar úti í haga og gættu um nóttina hjarðar sinnar.

⁹ Og engill Drottins stóð hjá þeim, og dýrð Drottins ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög hræddir,

¹⁰ en engillinn sagði við þá: "Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum:

¹¹ Yður er í dag frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn, í borg Davíðs.

¹² Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna ungbarn reifað og lagt í jötu."

¹³ Og í sömu svipan var með englinum fjöldi himneskra hersveita, sem lofuðu Guð og sögðu:

¹⁴ Dýrð sé Guði í upphæðum, og friður á jörðu með mönnum, sem hann hefur velþóknun á.

¹⁵ Þegar englarnir voru farnir frá þeim til himins, sögðu hirðarnir sín á milli: "Förum beint til Betlehem að sjá það, sem gjörst hefur og Drottinn hefur kunngjört oss."

¹⁶ Og þeir fóru með skyndi og fundu Maríu og Jósef og ungbarnið, sem lá í jötu.

¹⁷ Þegar þeir sáu það, skýrðu þeir frá því, er þeim hafði verið sagt um barn þetta.

¹⁸ Og allir, sem heyrðu, undruðust það, er hirðarnir sögðu þeim.

¹⁹ En María geymdi allt þetta í hjarta sér og hugleiddi það.

²⁰ Og hirðarnir sneru aftur og vegsömuðu Guð og lofuðu hann fyrir það, sem þeir höfðu heyrt og séð, en allt var það eins og þeim hafði verið sagt.

²¹ Þegar átta dagar voru liðnir, skyldi umskera hann, og var hann látinn heita Jesús, eins og engillinn nefndi hann, áður en hann var getinn í móðurlífi.

²² En er hreinsunardagar þeirra voru úti eftir lögmáli Móse, fóru þau með hann upp til Jerúsalem til að færa hann Drottni, _

²³ en svo er ritað í lögmáli Drottins: "Allt karlkyns, er fyrst fæðist af móðurlífi, skal helgað Drottni," _

²⁴ og til að færa fórn eins og segir í lögmáli Drottins, "tvær turtildúfur eða tvær ungar dúfur."

²⁵ Þá var í Jerúsalem maður, er Símeon hét. Hann var réttlátur og guðrækinn og vænti huggunar Ísraels, og yfir honum var heilagur andi.

²⁶ Honum hafði heilagur andi vitrað, að hann skyldi ekki dauðann sjá, fyrr en hann hefði séð Krist Drottins.

²⁷ Hann kom að tillaðan andans í helgidóminn. Og er foreldrarnir færðu þangað sveininn Jesú til að fara með hann eftir venju lögmálsins,

²⁸ tók Símeon hann í fangið, lofaði Guð og sagði:

²⁹ "Nú lætur þú, Drottinn, þjón þinn í friði fara, eins og þú hefur heitið mér,

³⁰ því að augu mín hafa séð hjálpræði þitt,

³¹ sem þú hefur fyrirbúið í augsýn allra lýða,

³² ljós til opinberunar heiðingjum og til vegsemdar lýð þínum Ísrael."

³³ Faðir hans og móðir undruðust það, er sagt var um hann.

³⁴ En Símeon blessaði þau og sagði við Maríu móður hans: "Þessi sveinn er settur til falls og til viðreisnar mörgum í Ísrael og til tákns, sem móti verður mælt,

³⁵ og sjálf munt þú sverði níst í sálu þinni. Þannig munu hugsanir margra hjartna verða augljósar."

³⁶ Og þar var Anna spákona Fanúelsdóttir af ætt Assers, kona háöldruð. Hafði hún lifað sjö ár með manni sínum frá því hún var mær

³⁷ og síðan verið ekkja fram á áttatíu og fjögra ára aldur. Hún vék eigi úr helgidóminum, en þjónaði Guði nótt og dag með föstum og bænahaldi.

³⁸ Hún kom að á sömu stundu og lofaði Guð. Og hún talaði um barnið við alla, sem væntu lausnar Jerúsalem.